کتاب یک روستایی در لاله زار

کتاب یک روستایی در لاله‌ زار نوشته ایوب شهبازی که توسط نشر روزنه کار منتشر شده، روایتی از زندگی و خاطرات نویسنده در بستر سینمای ایران است. این اثر با نگاهی به گذشته‌ی روستایی و ورود به دنیای سینما، تجربه‌های شخصی و حرفه‌ای شهبازی را در نیم‌قرن فعالیت در حوزه‌ی سینما و لابراتوارهای فیلم بازگو می‌کند. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب یک روستایی در لاله زار

کتاب یک روستایی در لاله‌زار (پنجاه سال خاطرات سینمایی ایوب شهبازی) اثری خاطره‌نگارانه است که در آن ایوب شهبازی، بدون پیشینه‌ی دانشگاهی در سینما، مسیر زندگی خود را از روستای حسن‌آباد یاسوکند تا قلب تهران و خیابان لاله‌زار روایت می‌کند. کتاب در سه بخش اصلی تنظیم شده است: خاطرات روستا، روشنایی‌های شهر و ضمائم. ایوب شهبازی با زبانی صریح و بی‌پیرایه، از کودکی سخت و پرمشقت، مهاجرت به شهر و ورود به دنیای سینما و دوبله سخن می‌گوید. این خاطرات نه‌تنها بازتابی از زندگی فردی شهبازی است، بلکه تصویری از تحولات اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی ایران در دهه‌های ۱۳۳۰ تا ۱۳۸۰ را نیز ارائه می‌دهد. 

کتاب حاضر در سال ۱۳۹۱ منتشر شده و در کنار روایت‌های شخصی، به آداب‌ورسوم روستایی، جشن‌ها، آیین‌ها و تغییرات ناشی از صنعتی‌شدن کشاورزی نیز می‌پردازد. نگاه نوستالژیک و انسانی ایوب شهبازی به گذشته، بدون مقایسه یا قضاوت درباره‌ی امروز، فضای کتاب را شکل داده است. این اثر همچنین با مقدمه‌هایی از هوشنگ گلمکانی و دو نامه از هوشنگ کاووسی همراه است که به ارزش خاطرات و شخصیت نویسنده اشاره دارند.

خلاصه کتاب یک روستایی در لاله زار

کتاب یک روستایی در لاله‌زار با بازگویی خاطرات کودکی ایوب شهبازی در روستای حسن‌آباد یاسوکند آغاز می‌شود؛ جایی که فقر، کار طاقت‌فرسا و کمبود امکانات، زندگی را برای خانواده‌اش دشوار کرده بود. نویسنده از تجربه‌های چوپانی، جشن‌ها و آیین‌های روستایی و نخستین مواجهه با پدیده‌هایی چون رادیو و تراکتور سخن می‌گوید. با مهاجرت به تهران، شهبازی وارد دنیای سینما می‌شود؛ ابتدا به‌عنوان کارگر ساده در دفاتر فیلم‌سازی و سپس در استودیوهای دوبله و لابراتوارها. او از نزدیک با چهره‌های سرشناس سینمای ایران دم‌خور می‌شود و خاطراتی از پشت‌صحنه‌ی فیلم‌ها، دوبله و زندگی روزمره‌ی اهالی سینما نقل می‌کند. 

کتاب به فرازونشیب‌های زندگی نویسنده، تلاش برای باسوادشدن، ورود به دنیای جدید و مواجهه با مشکلات اجتماعی و اقتصادی می‌پردازد. در کنار روایت‌های سینمایی، شهبازی به شرح آداب‌و سوم، باورها و تغییرات اجتماعی روستا و شهر نیز توجه دارد. خاطرات او ترکیبی از تلخی و شیرینی، حسرت و رضایت است که در نهایت به‌نوعی آرامش و پذیرش گذشته منتهی می‌شود.

چرا باید کتاب یک روستایی در لاله زار را خواند؟

کتاب یک روستایی در لاله‌زار فرصتی است برای آشنایی با تاریخچه‌ی سینمای ایران از زاویه‌ای کمتر دیده‌شده؛ یعنی از نگاه یک تکنیسین و عاشق سینما که نه ستاره بوده و نه کارگردان، اما سال‌ها در قلب این صنعت حضور داشته است. روایت‌های صادقانه و موشکافانه‌ی شهبازی، تصویری ملموس از زندگی روستایی، مهاجرت و تحولات اجتماعی و فرهنگی ایران ارائه می‌دهد. خواندن این اثر می‌تواند درک عمیق‌تری از پشت‌پرده‌ی سینما، نقش آدم‌های گمنام و تأثیر سینما بر زندگی فردی و جمعی ایجاد کند.

خواندن کتاب یک روستایی در لاله زار را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب برای علاقه‌مندان به تاریخ سینمای ایران، پژوهشگران حوزه‌ی فرهنگ و اجتماع، دوستداران خاطره‌نویسی و کسانی که به روایت‌های زندگی واقعی و تجربه‌های زیسته علاقه دارند، مناسب است؛ همچنین خواندن این اثر می‌تواند برای کسانی که دغدغه‌ی مهاجرت، هویت یا تغییرات اجتماعی دارند، الهام‌بخش باشد.

بخشی از کتاب یک روستایی در لاله زار

«من، نه دکترای سینمایی دارم و نه دوره آکادمیک آن را دیده‌ام؛ تا به امروز هم پا به هیچ محیط آموزشی نگذاشته‌ام. اما طی دو هفته، خواندن و بعدها نوشتن را یاد گرفتم. امروز که چهل‌وپنج سال از آن سال‌ها می‌گذرد و در پیرانه‌سر، آن روزها را به یاد می‌آورم، به خوبی درمی‌یابم که حتی تحصیل در مدرسه هم نمی‌توانست چنین تأثیری در مسیر زندگی من داشته باشد. سینما برای من مانند دانشگاهی بود که در آن درس‌های زیادی آموختم و تجربه‌های فراوانی کسب کردم که موجب تقویت اراده‌ام شد. صادقانه بگویم که شخصیت، ساختار اندیشه و نگاهم را بعد از خدا مدیون سینما می‌دانم؛ همان طور که رشد و پرورش سال‌های کودکی‌ام را مدیون مادرم هستم. به قول جان میلتون: بهشت گم‌شده همان گذشته‌ای است که برای همیشه از دست داده‌ایم. نکته‌ای که ذکر آن را ضروری می‌دانم این است که نگرش من به گذشته، برخاسته از احساسی عاطفی و انسانی است و به هیچ وجه قصد مقایسه با امروز به لحاظ شرایط اجتماعی و... در میان نبوده است.»