کتاب پس مانده های ناگوار

معرفی کتاب پس مانده های ناگوار

کتاب الکترونیکی «پس‌مانده‌های ناگوار» نوشتهٔ سید حسین جعفری و منتشرشده توسط نشر حکمت کلمه، مجموعه‌ای از شعرهای معاصر فارسی است که در ۶۴ صفحه گردآوری شده است. این اثر به شعرهای دهه‌های اخیر می‌پردازد و دغدغه‌های شاعر را در قالب مضامین اجتماعی، فردی و عاطفی بازتاب می‌دهد. نسخه الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب پس مانده های ناگوار

«پس‌مانده‌های ناگوار» مجموعه‌ای از شعرهای سید حسین جعفری است که در فضای شعر معاصر فارسی جای می‌گیرد. این کتاب در دوره‌ای منتشر شده که شعر فارسی با تجربه‌های زبانی و محتوایی تازه‌ای روبه‌رو بوده است. جعفری در این مجموعه، با نگاهی به زندگی روزمره، دغدغه‌های فردی، خاطرات و روابط انسانی، شعرهایی سروده که گاه به تلخی و گاه به تامل در احوالات انسان معاصر می‌پردازد. فضای شعرها اغلب با نوعی دلتنگی، تردید و جست‌وجوی معنا همراه است. شاعر از عناصر طبیعت، اشیای روزمره و اتفاقات ساده برای بیان احساسات و افکار خود بهره می‌گیرد و تلاش می‌کند تجربه‌های زیسته را به زبان شعر نزدیک کند. این مجموعه در کنار پرداختن به مسائل فردی، گاهی به موضوعات اجتماعی و جمعی نیز اشاره دارد و از این رهگذر، تصویری از زیست شاعرانه در روزگار معاصر ارائه می‌دهد.

چرا باید کتاب پس مانده های ناگوار را خواند؟

این مجموعه شعر، فرصت مواجهه با تجربه‌های زیسته و نگاه شاعرانهٔ سید حسین جعفری را فراهم می‌کند. شعرهای کتاب، با تصویرسازی‌های ملموس و پرداختن به احساسات و دغدغه‌های روزمره، امکان هم‌ذات‌پنداری و تامل را برای خواننده به وجود می‌آورد. برای کسانی که به دنبال کشف لایه‌های پنهان زندگی روزمره و بازتاب آن در زبان شعر هستند، این کتاب می‌تواند دریچه‌ای تازه باشد.

خواندن کتاب پس مانده های ناگوار را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

علاقه‌مندان به شعر معاصر فارسی، کسانی که دغدغه‌های فردی و اجتماعی را در قالب شعر دنبال می‌کنند و دوست‌داران تجربه‌های زبانی و تصویری در شعر، مخاطبان اصلی این کتاب هستند.

بخشی از کتاب پس مانده های ناگوار

«در مسیر شعرهای تصادفی جریمه‌ی روزهایی را می‌دهم که هر کدام می‌توانست ماهی شود در حوضهای فیروزه‌ای و سربه‌سر جملاتی می‌گذارم که از بلندی هراس دارند و از ترس اینکه دهن‌به‌دهن بگردند کز می‌کنند گوشه‌ی ذهنم این‌روزها جایی برای غلط‌های زیادی ندارد از دوست داشتن میگذرم و از برق نگاه‌های تیز همان‌گونه که از حادثه از خطر فاجعه این‌روزها گلویم پیش هر کسی گیر می‌کند ابراهیم می‌شود»