کتاب گور دو پا

کتاب گور دوپا نوشته محمد علی البرزی و ویراسته زینب صبوری‌زاده توسط نشر حکمت کلمه منتشر شده است. این اثر در دسته‌ی داستان‌های فارسی معاصر قرار می‌گیرد و با نگاهی به زندگی، مهاجرت، تنهایی و مواجهه با رنج‌های انسانی، روایت‌هایی چندلایه و گاه تجربی را پیش روی مخاطب می‌گذارد. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب گور دو پا

کتاب گور دوپا مجموعه‌ای از روایت‌های داستانی و گاه خاطره‌گونه است که در فضایی میان واقعیت و خیال حرکت می‌کند. کتاب در سال ۱۴۰۲ منتشر شده و به دغدغه‌هایی چون مهاجرت، تنهایی، کارگری، بیماری و جست‌وجوی معنا در زندگی می‌پردازد. محمد علی البرزی با بهره‌گیری از زبان توصیفی و گاه شاعرانه، تجربه‌های زیسته‌ی شخصیت‌ها را در بسترهای مختلف اجتماعی و جغرافیایی روایت می‌کند. در این اثر، شخصیت‌ها با چالش‌هایی چون جدایی، غربت، بیماری و تلاش برای بقا روبه‌رو هستند و هرکدام در جست‌وجوی پناهگاهی برای آرامش و هویت خویش‌اند. روایت‌ها گاه به شکل نامه، گاه به‌صورت مونولوگ‌های درونی و گاه در قالب صحنه‌هایی از زندگی روزمره پیش می‌روند. فضای کلی کتاب، تأمل‌برانگیز و گاه تلخ است و نویسنده تلاش می‌کند با جزئی‌نگری، لحظات گذرا و احساسات عمیق شخصیت‌ها را ثبت کند. گور دوپا اثری‌ است که مرز میان داستان و زندگی واقعی را باریک می‌کند و مخاطب را به تأمل درباره‌ی معنای زیستن و رنج‌کشیدن دعوت می‌کند.

خلاصه داستان گور دو پا

هشدار: این پاراگراف بخش‌هایی از داستان را فاش می‌کند! 

داستان گور دوپا با صحنه‌هایی از زندگی شخصیت‌هایی آغاز می‌شود که هرکدام درگیر نوعی تلاش برای معنابخشیدن به روزمرگی و عبور از بحران‌های شخصی‌اند. روایت‌ها از کودکی با بادبادک و دویدن در پارک شروع می‌شود و به تجربه‌های تلخ‌تر بزرگ‌سالی مانند مهاجرت، جدایی، بیماری و کارگری می‌رسد. شخصیت‌هایی چون آلندا، چرو و هانا، هرکدام با چالش‌هایی چون امید و ناامیدی، ترس، تنهایی و جست‌وجوی پناهگاه روبه‌رو هستند. مهاجرت و غربت، تجربه‌ی کار در کارخانه، بیماری و مواجهه با مرگ و تلاش برای بازسازی هویت فردی، از مضامین اصلی کتاب است. نویسنده با روایت‌های کوتاه و گاه تکه‌تکه، تصویری از زیستن در جهانی پر از ابهام و رنج را ترسیم می‌کند. قطار، سفر و عبور از تاریکی به‌عنوان نمادهایی از حرکت و گذر زمان در متن تکرار می‌شوند. پایان‌بندی داستان‌ها باز است و مخاطب را با پرسش‌هایی درباره‌ی معنای زندگی، ارزش رنج و امید به آینده تنها می‌گذارد.

چرا باید کتاب گور دو پا را خواند؟

کتاب گور دوپا با روایت‌هایی چندلایه و تأمل‌برانگیز، تجربه‌های زیسته‌ی انسان معاصر را در مواجهه با بحران‌های فردی و اجتماعی به تصویر می‌کشد. گور دوپا برای کسانی که به داستان‌هایی با فضای واقع‌گرایانه، دغدغه‌های فلسفی و روان‌شناختی و روایت‌های نزدیک به زندگی روزمره علاقه دارند، فرصتی برای همدلی و بازاندیشی درباره‌ی معنای زیستن و رنج‌کشیدن فراهم می‌کند. مواجهه با مهاجرت، بیماری، تنهایی و تلاش برای بقا، از جمله موضوعاتی است که در این کتاب با نگاهی جزئی‌نگر و انسانی روایت شده است.

خواندن کتاب گور دو پا را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب برای علاقه‌مندان به داستان‌های معاصر فارسی، کسانی که مسائلی مانند مهاجرت، تنهایی، بحران هویت و تجربه‌های زیسته‌ی انسان امروز را دنبال می‌کنند، مناسب است؛ همچنین به مخاطبانی که به روایت‌های تأمل‌برانگیز و نزدیک به واقعیت علاقه دارند، پیشنهاد می‌شود.

بخشی از کتاب گور دو پا

«آلندا بادبادکش را برداشته بود و همراه با «چرو» سعی بر هواکردن آن داشت. نخ را به‌محکمی در میان انگشتان کوچکشان گرفته بودند و در میان چمن‌های پارک می‌دویدند. چرو حرکت می‌کند و آلندا حرکت او را بازنمایش می‌دهد. آلندا آن‌قدر کوچک است که راه و روش هواکردن بادبادک را نیز بلد نیست. تمام حرف‌ها را چرو می‌زند» پیش از دویدن: نخی که باز کرده‌اند. چقدر باشد؛ بادبادک را کجا بگذارند؛ و با چه سرعتی بدوند. تمام تلاششان را کرده‌اند. با تمام سرعتشان دویده‌اند. اما پارک پر از کودکانی‌ست که آسمان را نگاه می‌کنند» تا نگهبانی بادبادکشان را در آسمان بدهند. آن‌ها هرچند از تفس نه اما از امیده افتاده‌اند. دیگر سلول حدیدی در آنان زنده نمی‌شود و تنها در تکرار» به تکرار افتاده‌اند. از درخت‌های کاج کنار سنگ‌فر: ش شروع می‌کنند و تا درختان آن سمت. که چمن را باری دیگر به انتها می‌رسانند. می‌دوند؛ و همین‌طور از آن درختان به این درختان. آلندا می‌دود و بادبادک پشت سرش, کمی بلندتر از قَد خودش پشت سر او از زمین» فاصله می‌گیرد. چرو چاق و گرد است؛ با دست‌های تپل» لپ‌های برآمده» و موهایی که با آب حالت گرفته‌اند.»