کتاب در برزخ کلمات

معرفی کتاب در برزخ کلمات

کتاب الکترونیکی «در برزخ کلمات (دربارهٔ ترجمه و ویرایش ادبی)» نوشتهٔ علیرضا جاوید و منتشرشده توسط انتشارات فرهنگ جاوید، مجموعه‌ای از گفت‌وگوهای مفصل با شش مترجم و ویراستار برجستهٔ ادبیات معاصر ایران است: عبدالله کوثری، رضا رضایی، علی‌اصغر حداد، احمد کسایی‌پور، مژده دقیقی و آبتین گلکار. این کتاب به بررسی مسائل بنیادین ترجمه و ویرایش ادبی در ایران می‌پردازد و دغدغه‌های حرفه‌ای و تجربیات این چهره‌ها را در قالب مصاحبه‌های عمیق و تحلیلی گردآورده است. نسخه الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب در برزخ کلمات

«در برزخ کلمات» اثری گفت‌وگومحور است که در تابستان ۱۴۰۲ شکل گرفته و حاصل جلسات و مصاحبه‌های شفاهی با شش مترجم و ویراستار مطرح است. کتاب به دغدغه‌های ترجمه و ویرایش ادبی در ایران می‌پردازد و از خلال تجربیات سه نسل از مترجمان، تصویری از وضعیت ترجمهٔ ادبی، چالش‌های ویرایش، رابطهٔ مترجم و ویراستار، و کیفیت آثار ترجمه‌شده ارائه می‌دهد. نویسنده، علیرضا جاوید، با سابقه‌ای طولانی در حوزهٔ نشر و نقد کتاب، تلاش کرده است با طرح پرسش‌هایی جدی و انتقادی، به چیستی ترجمهٔ ادبی و آسیب‌شناسی آن بپردازد. هر گفت‌وگو استقلال زبانی خود را دارد و متن‌ها پس از بازبینی و تأیید مترجمان در کتاب آمده‌اند. کتاب به موضوعاتی چون نقش ترجمه در فرهنگ، تفاوت ترجمهٔ ادبی با دیگر انواع ترجمه، اهمیت سبک و لحن، و تعامل میان مترجم و ویراستار می‌پردازد و در کنار روایت‌های شخصی، به تحلیل وضعیت فعلی نشر و نقد ادبی در ایران نیز توجه دارد.

خلاصه کتاب در برزخ کلمات

این کتاب مجموعه‌ای از گفت‌وگوهای عمیق با شش مترجم و ویراستار برجسته است که هرکدام از زاویهٔ دید خود به مسائل ترجمه و ویرایش ادبی می‌پردازند. محور اصلی بحث‌ها، چیستی ترجمهٔ ادبی، تفاوت آن با ترجمه‌های غیرادبی، و نقش مترجم و ویراستار در خلق یک متن ادبی است. شرکت‌کنندگان دربارهٔ معیارهای انتخاب متن برای ترجمه، اهمیت سبک و لحن نویسنده، چالش‌های انتقال معنا و فرم، و تجربه‌های شخصی خود در مواجهه با متون کلاسیک و معاصر صحبت می‌کنند. همچنین به موضوعاتی مانند وفاداری به متن اصلی، نقش خلاقیت مترجم، تفاوت ترجمه از زبان دوم، و مشکلات ساختاری نشر و نقد ادبی در ایران پرداخته می‌شود. گفت‌وگوها نشان می‌دهد که ترجمهٔ ادبی صرفاً انتقال واژه‌ها نیست، بلکه بازآفرینی متن در زبان مقصد با توجه به فرهنگ، تاریخ و ذوق ادبی مترجم است. رابطهٔ مترجم و ویراستار، حدود دخالت ویراستار در متن ترجمه، و اهمیت نقد ادبی از دیگر محورهای مهم کتاب است. در نهایت، کتاب تصویری از وضعیت ترجمه و ویرایش ادبی در ایران امروز ارائه می‌دهد و به دغدغه‌های حرفه‌ای و چالش‌های عملی این حوزه می‌پردازد.

چرا باید کتاب در برزخ کلمات را خواند؟

این کتاب فرصتی کم‌نظیر برای آشنایی با نگاه و تجربهٔ عملی شش مترجم و ویراستار برجستهٔ ادبیات ایران فراهم می‌کند. خواننده با مطالعهٔ این اثر می‌تواند با مسائل بنیادین ترجمه و ویرایش ادبی، چالش‌های حرفه‌ای، و تفاوت‌های رویکردی در این حوزه آشنا شود. کتاب به‌جای ارائهٔ راه‌حل‌های کلیشه‌ای، از خلال روایت‌های شخصی و بحث‌های انتقادی، تصویری واقعی از پشت‌صحنهٔ تولید آثار ترجمه‌شده و ویرایش‌شده در ایران ارائه می‌دهد. برای علاقه‌مندان به ادبیات، ترجمه، و نشر، این کتاب منبعی ارزشمند برای شناخت عمیق‌تر فرایندهای ترجمه و ویرایش و درک بهتر جایگاه مترجم و ویراستار در ادبیات معاصر است.

خواندن کتاب در برزخ کلمات را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب برای مترجمان، ویراستاران، دانشجویان رشته‌های زبان و ادبیات، علاقه‌مندان به ترجمه و نقد ادبی، و فعالان حوزهٔ نشر مفید است. همچنین برای کسانی که دغدغهٔ کیفیت ترجمه‌های ادبی، تعامل مترجم و ویراستار، و شناخت مسائل عملی و نظری این حوزه را دارند، مطالعهٔ این اثر توصیه می‌شود.

فهرست کتاب در برزخ کلمات

- مقدمه و یادداشت نویسنده: مروری بر اهمیت ترجمهٔ ادبی در ایران و دغدغه‌های شخصی نویسنده در حوزهٔ نشر و ویرایش. - گفت‌وگو با عبدالله کوثری: تعریف متن ادبی، سبک و لحن در ترجمه، تجربه‌های شخصی در ترجمهٔ آثار کلاسیک و معاصر، رابطهٔ مترجم و ویراستار، و چالش‌های ترجمه از زبان دوم. - گفت‌وگو با رضا رضایی: ویرایش ادبی و تفاوت آن با ویرایش غیرادبی، نقش نثر و لحن مترجم، معیارهای نقد ترجمه، و مشکلات ساختاری نشر و نقد ادبی در ایران. - گفت‌وگو با علی‌اصغر حداد: معیارهای انتخاب متن برای ترجمه، اهمیت سبک و لحن، تجربه‌های ترجمهٔ آثار کلاسیک و معاصر، و نقش احساس و نقد ادبی در انتخاب اثر. - گفت‌وگو با احمد کسایی‌پور، مژده دقیقی و آبتین گلکار: (شرح گفت‌وگوها دربارهٔ تجربه‌های ترجمه، ویرایش، و تعامل با ناشران و ویراستاران) - جمع‌بندی و نتیجه‌گیری: تأملی بر وضعیت ترجمه و ویرایش ادبی در ایران و پیشنهادهایی برای بهبود این حوزه.

بخشی از کتاب در برزخ کلمات

«رابطهٔ بین مترجم با متنی (بخوانیم زبانی) که دارد ترجمه می‌کند در نسبت با دو گزاره‌ای که در تعریف زبان گفته شد چنین است: مترجم برای مخاطبی که هیچ شناختی یا درکی از زبان مبدأ ندارد می‌خواهد متنی را ترجمه کند که همان معنا و مفهومی را برساند که اهلِ آن زبان آن را می‌فهمد. ترجمهٔ ادبی یک گام هم فراتر می‌گذارد و در کنار "چه گفته" می‌خواهد "چگونه گفتنِ" آن را هم نشان دهد. از اینجا به‌بعد سبک ادبی اهمیت می‌یابد و تفاوت قلمِ نویسنده‌ها و شیوهٔ بیانِ مقصود جلوه‌گر می‌شود. بسیاری از ترجمه‌های نامفهوم از جانب مترجمانِ آنها با ادعای رعایت سبکِ نویسنده توجیه شده است. چنین ترجمه‌هایی گویای آن است که مترجم چون نتوانسته مقصود نویسنده را بفهمد، در انتقال معنی به مشکل خورده است. البته مترجمانی هستند که به‌صورت شفاهی می‌توانند بگویند مُراد نویسنده چه بوده اما در انتقال آن در متنِ مکتوب ناتوانند. هنوز برای این‌دسته از مترجمان روشن نشده است که در ترجمهٔ ادبی انتقال معنا مهم است و حاصل ترجمهٔ لفظ به لفظ مُشتی عبارات گُنگ و بی‌معناست. ابوالحسن نجفی نام چنین ترجمه‌هایی را "فاجعهٔ اندیشه" می‌گذارد، «بدین‌معنی که خوانندگان کتابی می‌خوانند و بی‌آنکه مطلقاً آن را فهمیده باشند گمان می‌کنند که فهمیده‌اند.»»}