کتاب مپرس از حال من

کتاب مپرس از حال من، سروده بهنام ایمان‌ دوست و منتشرشده توسط انتشارات حسن رسولی، مجموعه‌ای از اشعار عاشقانه است که در واقع، نخستین دفتر غزل‌های این شاعر به‌شمار می‌رود. سرودهای این اثر در قالب غزل و شعر نو هستند و تجربه‌های عاطفی، دلتنگی‌ها و حسرت‌های عاشقانه‌ی شاعر را بازتاب می‌دهند. کتاب حاضر با زبانی صمیمی و بی‌پیرایه، به دغدغه‌ها و احساسات انسانی پرداخته است. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب مپرس از حال من

کتاب مپرس از حال من (غزلنامه ۱) مجموعه‌ای از اشعار عاشقانه و غزل‌هایی است که فضای آن‌ها سرشار از دلتنگی، حسرت، خاطرات و تمنای وصال است. در مقدمه‌ی کتاب، بهنام ایمان‌‌دوست به سیر تحول قلم خود، از نوشتن شعرهای پراکنده تا یافتن قطعه‌ی گمشده‌ی پازل شعرهایش اشاره کرده و این دفتر شعر را به‌عنوان اولین غزلنامه‌ی خود معرفی کرده است. اشعار کتاب، روایتگر عشق‌های نافرجام، جدایی، خاطرات کودکی، امید و ناامیدی و دغدغه‌های اجتماعی و فردی هستند. در کنار مضامین عاشقانه، گاهی به مسائل اجتماعی، وطن، غربت و حسرت‌های جمعی نیز پرداخته شده است. لحن اشعار گاه تلخ و گاه امیدوارانه است. شاعر تلاش کرده با بیان احساسات شخصی خود، تجربه‌ای مشترک را با مخاطب به اشتراک بگذارد. این مجموعه، هم به زبان معیار و هم در برخی بخش‌ها با بهره‌گیری از زبان محلی و اصطلاحات بومی، حالت‌های متنوعی را به خود گرفته است.

چرا باید کتاب مپرس از حال من را خواند؟

این مجموعه‌ی شعر، تصویری از تجربه‌های عاطفی یک نسل را به نمایش می‌گذارد. در کتاب حاضر با غزل‌هایی روبه‌رو هستیم که از دل‌شکستگی، امید، خاطرات و تمنای وصال سخن می‌گویند. شاعر با بیان احساسات شخصی خود به دغدغه‌هایی مانند جدایی، حسرت، دلبستگی و حتی مسائل اجتماعی و وطن‌دوستی پرداخته است. خواندن این کتاب فرصتی‌ است برای همدلی با لحظات ناب عاشقانه و تلخی‌های جدایی؛ همچنین تماشای بازتاب احساسات انسانی در قالب شعر معاصر.

خواندن کتاب مپرس از حال من را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب برای علاقه‌مندان شعر معاصر، دوستداران غزل و کسانی که با عشق، جدایی، دلتنگی و خاطرات عاطفی مواجه هستند، مناسب است؛ همچنین این مجموعه می‌تواند برای کسانی که به‌دنبال بازتاب احساسات شخصی و مسائل اجتماعی در قالب شعر هستند، مفید باشد.

بخشی از کتاب مپرس از حال من

«پیش‌ترها شعر می‌نوشتم ولی شاعر نبودم. آن روزها واژه‌ها مانند ارتشی بدون نظم پشت سرهم رژه می‌رفتند و با صدای ناهماهنگ پاهایشان به هر خواننده می‌گفتند: «این شعرها، شعر نیستند!» روزهایی که نوشته‌هایم باب میل خودم هم نبود. آن روزها مهم‌ترین تکهٔ پازل شعرهایم هنوز پیدا نشده بود، هرچند چنان نزدیکم بود که گویا از رگ گردن نزدیک‌تر... اولین دلتنگی، اولین هراس و اولین شعری که برایت نوشتم حسی به من داده بود که تا آن زمان هرگز تجربه نکرده بودم. «من شاعر شده بودم» تو تکهٔ گمشدهٔ پازل شعرهایم بودی... «مپرس از حال من» مجموعه شعری‌ست عاشقانه، که تحت عنوان «غزلنامه ۱» و نه برای هزاران نفر بلکه تنها برای تو نوشته شده است... امیدوارم برای لحظه‌ای هم که باشد، فارغ از مضمون تلخ شعرهایم که به سبب بی‌مهری‌های مکرر تقدیر است، شکوفه بر لب‌هایت مهمان شود.»