کتاب طرح درمان مبتنی بر شواهد برای اختلال اضطراب اجتماعی

کتاب طرح درمان مبتنی بر شواهد برای اختلال اضطراب اجتماعی نوشته آرتور جانگسما و تیموتی بروس و با ترجمه آسیه شریعتمدار و عادله‌ السادات جلالی‌ مقدم توسط نشر یافته منتشر شده است. این کتاب به بررسی راهکارهای درمانی مبتنی بر شواهد برای اختلال اضطراب اجتماعی می‌پردازد و برای درمانگران، روان‌شناسان و دانشجویان حوزه‌ی سلامت روان تدوین شده است. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب طرح درمان مبتنی بر شواهد برای اختلال اضطراب اجتماعی

کتاب طرح درمان مبتنی بر شواهد برای اختلال اضطراب اجتماعی به بررسی جامع اختلال اضطراب اجتماعی و ارائه‌ی طرح درمانی مبتنی بر شواهد برای آن می‌پردازد. نویسندگان باتکیه‌بر پژوهش‌های معتبر و تجربیات بالینی، روند طراحی درمان را از شناسایی مشکل تا انتخاب مداخلات درمانی توضیح می‌دهند. اثر حاضر در دوره‌ای نوشته شده که توجه به درمان‌های مبتنی بر شواهد در روان‌شناسی بالینی اهمیت ویژه‌ای یافته است. کتاب علاوه‌بر معرفی ملاک‌های تشخیصی و تاریخچه‌‌ی درمان‌های دارای پشتوانه‌ی تجربی، به معرفی و ادغام رویکردهای شناختی و رفتاری برای درمان اضطراب اجتماعی می‌پردازد؛ همچنین به نقش آموزش مهارت‌های اجتماعی، مدیریت اضطراب و پیشگیری از عود در روند درمان اشاره می‌کند. ساختار کتاب به گونه‌ای است که هم به درمانگران و هم به دانشجویان امکان می‌دهد با مراحل عملی و نظری درمان اختلال اضطراب اجتماعی آشنا شوند و از منابع و مطالعات مروری ارائه‌شده بهره ببرند.

خلاصه کتاب طرح درمان مبتنی بر شواهد برای اختلال اضطراب اجتماعی

این کتاب با تعریف اختلال اضطراب اجتماعی آغاز می‌شود و ویژگی‌های اصلی آن را شرح می‌دهد؛ از جمله ترس مداوم از موقعیت‌های اجتماعی و عملکردی، نگرانی از ارزیابی منفی دیگران و اجتناب یا تحمل موقعیت‌ها با اضطراب شدید. نویسندگان شش گام اصلی برای تهیه‌ی طرح درمانی را معرفی می‌کنند: شناسایی مشکلات اولیه و ثانویه، توصیف نمودهای رفتاری، تشخیص بر اساس معیارهای راهنمای تشخیصی، تعیین اهداف بلندمدت و کوتاه‌مدت و انتخاب مداخلات درمانی متناسب با نیازهای فردی هر مراجع. در ادامه، تاریخچه‌ای از جنبش درمان‌های مبتنی بر شواهد و معیارهای شناسایی درمان‌های معتبر و کارآمد ارائه می‌شود. 

کتاب به تفصیل به درمان‌های شناختی و رفتاری می‌پردازد؛ بازسازی شناختی برای تغییر افکار سوگیرانه و منفی، مواجهه تدریجی با موقعیت‌های ترسناک، آموزش مهارت‌های اجتماعی و مدیریت اضطراب از جمله تکنیک‌های کلیدی معرفی‌شده هستند. در بخش‌های بعدی، ادغام این درمان‌ها در طرح درمانی، آموزش روانی به مراجع، مهارت‌های مقابله و آرام‌سازی، و راهکارهای پیشگیری از عود مورد بحث قرار می‌گیرد. نویسندگان تأکید می‌کنند که طرح درمان باید متناسب با ویژگی‌های فردی هر مراجع تنظیم شود و نقش ارزیابی، آموزش و تمرین در موفقیت درمان پررنگ است.

چرا باید کتاب طرح درمان مبتنی بر شواهد برای اختلال اضطراب اجتماعی را خواند؟

این کتاب با تمرکز بر درمان‌های مبتنی بر شواهد، راهنمایی عملی و علمی برای درمانگران و دانشجویان حوزه سلامت روان فراهم می‌کند. خواننده با مطالعه‌ی این اثر با جدیدترین رویکردهای درمانی اختلال اضطراب اجتماعی، معیارهای تشخیصی و مراحل طراحی و اجرای طرح درمان آشنا می‌شود؛ همچنین نمونه‌های عملی، گفت‌وگوهای درمانی و تمرین‌های پیشنهادی به فهم بهتر و کاربردی‌تر مطالب کمک می‌کند.

خواندن کتاب طرح درمان مبتنی بر شواهد برای اختلال اضطراب اجتماعی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب برای روان‌شناسان، مشاوران، درمانگران، دانشجویان روان‌شناسی و افرادی که با اختلال اضطراب اجتماعی سر و کار دارند مناسب است؛ همچنین برای کسانی که به‌دنبال راهکارهای علمی و ساختارمند برای مدیریت اضطراب اجتماعی هستند، مفید خواهد بود.

بخشی از کتاب طرح درمان مبتنی بر شواهد برای اختلال اضطراب اجتماعی

«اختلال اضطراب اجتماعی یا مختصراً ۰۵۸۰ اختلالی اضطرابی است که با ترس مداوم از یک یا چند موقعیت اجتماعی یا عملکردی نشان داده می‌شود؛ ویژگی این موقعیت‌ها این است که ممکن است فرد در آن در معرض بررسی دقیق و ارزیابی منفی دیگران قرار بگیرد. فرد از این می‌ترسد که اضطرابش بروز کند یا به‌گونه‌ای رفتار کند که شرم‌آور باشد یا در نظر دیگران سبک شود. این ترس نیرومند غیرمنطقی همیشه باعث اضطرابی می‌شود که ممکن است به صورت یک حمله وحشت وابسته به موقعیت بروز کند یا او را مستعد حمله‌ی وحشت وابسته به موقعیت کند (یعنی یک حمله وحشت که همیشه یا به احتمال زیاد در واکنش به موقعیت اجتماعی اتفاق می‌افتد). اشخاص مبتلا به اضطراب اجتماعی می‌دانند که ترسشان بیش از اندازه یا غیرمنطقی است. باوجوداین؛ آنان معمولاً از موقعیت‌های ترسناک دوری می‌کنند یا آن‌ها را با اضطراب و پریشانی شدید تحمل می‌کنند. موقعیت‌هایی که معمولاً افراد از آن می‌ترسند می‌تواند شامل مقتضیات انجام کارهایی در شرایط اجتماعی مثل غذا خوردن، نوشتن یا صحبت کردن در حضور دیگران باشد یا هر نوع تعامل اجتماعی، از صحبت کردن‌های کوتاه گرفته تا گفتگویی مفصل با دیگران باشد. برخی از افراد مبتلا به اضطراب اجتماعی، تنها در یک یا چند موقعیت اجتماعی ترس نشان می‌دهند که معمولاً شامل موقعیت‌هایی از نوع عملکردی ازجمله صحبت کردن در جمع می‌شود.»