کتاب روش های نانوکپسوله کردن ترکیبات غذایی

کتاب روش‌ های نانوکپسوله‌ کردن ترکیبات غذایی (Nanoencapsulation Techniques for Food Ingredients) نوشته سی. آناندهاراما کریشنان و با ترجمه منصور قربانپور و شهره فهیمی‌ راد، توسط انتشارات دانشگاه اراک منتشر شده است. این کتاب به بررسی فناوری‌های نوین نانوکپسوله‌سازی در صنایع غذایی می‌پردازد و راهکارهای علمی برای افزایش پایداری و کارایی ترکیبات زیست‌فعال ارائه می‌دهد. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب روش های نانوکپسوله کردن ترکیبات غذایی

کتاب روش‌های نانوکپسوله کردن ترکیبات غذایی به یکی از موضوعات نوظهور و پرکاربرد در حوزه‌ی علوم و فناوری غذایی می‌پردازد: نانوکپسوله‌سازی ترکیبات زیست‌فعال. باتوجه‌به رشد جمعیت و افزایش مصرف مواد غذایی فرآوری‌شده، نیاز به حفظ ارزش تغذیه‌ای و افزایش سلامت مواد غذایی بیش‌از‌پیش احساس می‌شود. سی. آناندهاراما در این اثر، ضمن مرور چالش‌های موجود در افزودن ترکیبات زیست‌فعال به غذاها، به معرفی فناوری نانوکپسوله‌سازی به‌عنوان راهکاری برای افزایش پایداری، زیست‌فراهمی و کنترل رهایش این ترکیبات می‌پردازد. کتاب در سال‌های اخیر و همزمان با رشد سریع تحقیقات نانوفناوری در صنایع غذایی تدوین شده و علاوه‌بر مباحث علمی، به کاربردهای عملی و مسائل ایمنی و مقررات مرتبط نیز توجه دارد. مخاطب با مطالعه‌ی این کتاب با روندهای نوین، مزایا و محدودیت‌های فناوری نانوکپسوله‌سازی و جایگاه آن در بهبود سلامت عمومی آشنا می‌شود.

خلاصه کتاب روش های نانوکپسوله کردن ترکیبات غذایی

کتاب روش‌های نانوکپسوله‌کردن ترکیبات غذایی با مروری بر اهمیت نانوفناوری در صنایع غذایی آغاز می‌شود و توضیح می‌دهد که چگونه این فناوری می‌تواند به افزایش پایداری، کنترل رهایش و بهبود زیست‌فراهمی ترکیبات زیست‌فعال کمک کند. نویسنده ابتدا مفاهیم پایه‌ای نانوفناوری و نانوکپسوله‌سازی را شرح می‌دهد و سپس به معرفی انواع مواد مورد استفاده برای نانوکپسوله‌سازی، از جمله لیپیدها، پلیمرها و ترکیبات زیستی می‌پردازد. بخش عمده‌ای از کتاب به روش‌های مختلف نانوکپسوله‌سازی اختصاص دارد؛ از جمله امولسیون‌سازی با انرژی بالا و پایین، میکروسیال‌سازی، همگن‌سازی با فشار بالا، امواج فراصوت، الکترواسپری و الکترواسپینینگ، خشک‌کردن پاششی و انجمادی. 

هر روش با جزئیات فنی، مزایا و محدودیت‌ها و کاربردهایش در صنایع غذایی بررسی می‌شود؛ همچنین کتاب به سامانه‌های تحویل بر پایه‌ی لیپید، نانوذرات لیپید جامد، نانولیپوزوم‌ها و حامل‌های لیپیدی نانوساختار می‌پردازد و نقش آن‌ها را در افزایش پایداری و کارایی ترکیبات زیست‌فعال توضیح می‌دهد. در ادامه، کاربردهای عملی نانوامولسیون‌ها در صنایع غذایی، ویژگی‌های فیزیکی و شیمیایی نانوذرات، روش‌های اندازه‌گیری و ارزیابی آن‌ها و همچنین مسائل ایمنی و مقررات مربوط به استفاده از نانوذرات در مواد غذایی مطرح می‌شود. پیام اصلی کتاب این است که نانوکپسوله‌سازی می‌تواند راهکاری مؤثر برای غنی‌سازی مواد غذایی، افزایش سلامت عمومی و توسعه‌ی محصولات غذایی نوآورانه باشد.

چرا باید کتاب روش های نانوکپسوله کردن ترکیبات غذایی را خواند؟

این کتاب به‌دلیل پرداختن به فناوری‌های نوین و کاربردی در حوزه‌ی علوم غذایی، برای دانشجویان و پژوهشگران این حوزه ارزشمند است. خواننده با مطالعه‌ی آن با روش‌های متنوع نانوکپسوله‌سازی، مزایا و چالش‌های هر روش و کاربردهای عملی آن‌ها در صنایع غذایی آشنا می‌شود؛ همچنین کتاب به مسائل ایمنی و مقررات مرتبط با استفاده از نانوذرات در مواد غذایی می‌پردازد که برای فعالان صنعت و سیاست‌گذاران اهمیت دارد. آشنایی با این فناوری‌ها می‌تواند به توسعه‌ی محصولات غذایی سالم‌تر و کارآمدتر کمک کند.

خواندن کتاب روش های نانوکپسوله کردن ترکیبات غذایی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب برای دانشجویان و پژوهشگران علوم و صنایع غذایی، بیوتکنولوژی، داروسازی و شیمی کاربردی مناسب است؛ همچنین برای فعالان صنعت غذا و کسانی که به‌دنبال راهکارهایی برای افزایش پایداری و کارایی ترکیبات زیست‌فعال در محصولات غذایی هستند، مفید خواهد بود.

بخشی از کتاب روش های نانوکپسوله کردن ترکیبات غذایی

«نانوکپسوله‌سازی به‌عنوان یک فناوری برای قرار دادن مواد در کپسول با مقیاس مینیاتوری تعریف می‌شود و به بسته‌بندی مواد زیست‌فعال در مقیاس نانو اشاره دارد. کپسوله‌سازی، فناوری درحال‌توسعه با کاربردهای فراوان در زمینه‌های داروسازی و صنایع غذایی است. کپسوله‌سازی برای حفاظت مواد زیست‌فعال (پلی‌فنول‌ها، ریزمغذی‌ها، آنزیم‌ها، آنتی‌اکسیدان‌ها و موادغذایی) در مقابل فاکتورهای نامطلوب زیستی و همچنین برای رهایش کنترل‌شده در مناطق هدف استفاده می‌شود. رهایش هدفمند و کنترل‌شده کارایی ریزمغذی‌ها را افزایش می‌دهد و ضمن اینکه گستره کاربرد اجزای موادغذایی را می‌افزاید، از کارایی میزان به کار رفته ریزمغذی‌ها اطمینان می‌دهد و در نتیجه منجر به تولید محصولی با صرفه‌ی اقتصادی می‌شود. نانوذرات اندازه‌ی کلوئیدی با قطر بین ۱۰ تا ۱۰۰۰ نانومتر دارند و یا به شکل نانوکپسول یا نانواسفرها (اشکال کروی با اندازه نانو) بیان می‌شوند. نانوکپسول‌ها سامانه‌هایی حفره‌دار هستند که اجزای زیست‌فعال در یک حفره به وسیله‌ی اجزای پلیمری منحصربه‌فرد محصور شده‌اند.»