کتاب پیمان شوم

معرفی کتاب پیمان شوم

کتاب الکترونیکی «پیمان شوم» (Peyman-e Shom) نوشتهٔ آرزو جوان‌بخت سامانی و با ویراستاری مبینا غلامی، اثری در ژانر داستان‌های فارسی معاصر است که توسط انتشارات حسن رسولی منتشر شده است. این رمان با محوریت روایت‌های عاشقانه و معمایی، داستان زندگی دو جوان را در بستر اتفاقات رازآلود و ماورایی دنبال می‌کند. «پیمان شوم» با نگاهی به روابط انسانی، فقدان، ترس و سرنوشت، مخاطب را به دنیایی پر از تعلیق و احساسات می‌برد. نسخه الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب پیمان شوم

«پیمان شوم» در فضایی معاصر و شهری، داستان دو شخصیت اصلی به نام‌های «رها» و «اشکان» را روایت می‌کند که هرکدام با گذشته‌ای پرحادثه و زخمی از فقدان و رازهای خانوادگی روبه‌رو هستند. روایت کتاب از زاویه دید هر دو شخصیت پیش می‌رود و با بازگویی خاطرات، رویاها و اتفاقات روزمره، لایه‌های پنهان زندگی آن‌ها را آشکار می‌کند. فضای داستان با عناصر ماورایی، ترس و تعلیق آمیخته شده و در کنار روایت عاشقانه، به موضوعاتی چون مرگ، سوگ، تنهایی و تاثیرات روانی حوادث تلخ می‌پردازد. کتاب در سال ۱۴۰۲ منتشر شده و با توجه به اشاره‌های متعدد به مکان‌هایی مانند اصفهان و دانشگاه هنر، حال‌وهوای بومی و ملموسی دارد. نویسنده با استفاده از زبان شخصیت‌محور و روایت‌های موازی، تلاش می‌کند تا مخاطب را درگیر پیچیدگی‌های ذهنی و عاطفی شخصیت‌ها کند و همزمان، فضای رازآلود و گاه وهم‌آلود داستان را حفظ کند. «پیمان شوم» علاوه بر روایت یک داستان عاشقانه، به بررسی تاثیرات گذشته بر حال و آینده شخصیت‌ها و نقش سرنوشت در زندگی آن‌ها می‌پردازد.

خلاصه کتاب پیمان شوم

هشدار: این پاراگراف بخش‌هایی از داستان را فاش می‌کند!داستان «پیمان شوم» با معرفی «رها»، دختری دانشجوی رشته موزه‌داری در اصفهان آغاز می‌شود که پس از تجربه یک فقدان بزرگ و مرموز، زندگی‌اش دستخوش ترس‌ها و اتفاقات غیرمنتظره شده است. او که هنوز در سوگ نامزد ازدست‌رفته‌اش «یاشار» به سر می‌برد، با کابوس‌ها و نشانه‌هایی عجیب روبه‌رو می‌شود؛ نشانه‌هایی که گویی به گذشته‌ای شوم و پیمانی ناگفته گره خورده‌اند. در سوی دیگر، «اشکان» دانشجوی پزشکی و پسر یکی از استادان رها، با گذشته‌ای پر از راز و ارثیه‌ای عجیب، وارد زندگی رها می‌شود. برخورد تصادفی این دو در یک عصر پاییزی، آغازگر رابطه‌ای پر از سوءتفاهم، کشش و تعلیق است. روایت داستان به صورت موازی از زبان هر دو شخصیت پیش می‌رود و مخاطب را با ذهنیت، دغدغه‌ها و زخم‌های هرکدام آشنا می‌کند. در طول داستان، عناصر ماورایی و ترسناک مانند حضور سایه‌ها، گربه سیاه و خواب‌های پریشان، فضای داستان را پرتنش و رازآلود نگه می‌دارد. همزمان، گذشته تلخ رها و راز قتل نامزدش، به تدریج با اتفاقات جدید گره می‌خورد و سوالات بی‌پاسخ دربارهٔ سرنوشت، عشق و انتقام را پیش می‌کشد. داستان بدون افشای پایان، مخاطب را در تعلیق میان واقعیت و خیال، و در جست‌وجوی حقیقت پیمان شوم رها می‌کند.

چرا باید کتاب پیمان شوم را خواند؟

این کتاب با ترکیب فضای عاشقانه و معمایی، تجربه‌ای متفاوت از داستان‌های معاصر فارسی ارائه می‌دهد. روایت موازی از زبان دو شخصیت اصلی، امکان همذات‌پنداری عمیق با دغدغه‌ها و احساسات آن‌ها را فراهم می‌کند. حضور عناصر ماورایی و تعلیق، داستان را از کلیشه‌های رایج عاشقانه جدا می‌کند و مخاطب را با لایه‌های پنهان روان انسان و تاثیرات گذشته بر حال روبه‌رو می‌سازد. برای کسانی که به داستان‌هایی با فضای رازآلود، شخصیت‌پردازی دقیق و روایت‌های چندلایه علاقه دارند، این کتاب می‌تواند تجربه‌ای جذاب باشد.

خواندن کتاب پیمان شوم را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

مطالعهٔ این رمان برای علاقه‌مندان به داستان‌های معاصر فارسی با تم عاشقانه، معمایی و ماورایی مناسب است. همچنین کسانی که به روایت‌های شخصیت‌محور و داستان‌هایی با فضای تعلیق و رازآلود علاقه دارند، از خواندن این کتاب لذت خواهند برد. برای افرادی که با موضوعاتی مانند سوگ، فقدان و تاثیرات روانی حوادث تلخ درگیر هستند، این کتاب می‌تواند همدلی و درک بیشتری ایجاد کند.

بخشی از کتاب پیمان شوم

«خسته و داغون. در چوبی با شیشه‌های رنگی کتابخونه رو باز کردم و از کتابخونه‌ی دانشکده اومدم بیرون. غروب بود و هوا گرگ‌ومیش. سوز سردی می‌وزید و لرز به تن خسته‌ام مینداخت. نگاهی به حیاط پاییززده و خلوت دانشکده کردم. مثل این سه سال که دم غروب‌های پاییز و زمستون، دانشکده مثل قبرستون خلوت و ترسناک می‌شد و وحشت به قلب آدم چنگ می‌زد. الان هم دانشکده‌مون همون‌طور بود. راستش دانشگاه هنر اصفهان، متشکل از خونه‌های قدیمی و تاریخی بود که بیشترشون توی محله جلفا و برای ارامنه‌ی درگذشته این منطقه بودند. دانشکده‌ی ما هم، یک خونه‌ی تاریخی بود که قدمتش به دوره قاجار می‌رسید و برای فردی ارمنی به اسم «داوید» بود که سال‌ها پیش از دنیا رفته بود و حالا خونه‌ش با کمی بازسازی، محل تحصیل دانشجوهای هنر شده بود. با صدای قارقار کلاغی سیاه که روی تک درخت کاج حیاط نشسته بود و به سمت من نگاه می‌کرد، افکارم به هم خورد و از جا پریدم. کیف کوله‌ی سیاه‌رنگم رو روی شونهم انداختم و با دلشوره‌ای که صدای کلاغ توی دلم انداخته بود از پله‌های ایوان سنگی پایین اومدم و به سمت راهروی دالون‌مانند پا تند کردم تا از دانشکده خارج بشم...»