کتاب مهمان سرای رهروی خانه به دوش

کتاب مهمان سرای رهروی خانه به دوش نوشتهٔ سیس نوتبوم و ترجمهٔ اسد ناصحی است. انتشارات نی این کتاب را به چاپ رسانده است. عنوان اصلی این کتاب "Nootebooms Hotel" است که مجموعه‌ای از سفرنامه‌های این نویسندهٔ هلندی را در بر می‌گیرد. نوتبوم در این کتاب خواننده را با خود به سفری در زمان و مکان می‌برد، سفری که در آن مرزهای جغرافیایی و فرهنگی در هم می‌آمیزند. این اثر به جای یک سفرنامهٔ معمولی، روایتی فلسفی و ادبی از تجربیات سفر است که در آن نویسنده به کشف ماهیت مکان، زمان و خود می‌پردازد. این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب مهمان سرای رهروی خانه به دوش اثر سیس نوتبوم

کتاب مهمان سرای رهروی خانه به دوش مجموعه‌ای از سفرنامه‌هایی است که نمی‌توان آن را صرفاً در قالب سفرنامه محدود کرد. این کتاب متعلق به سیس نوتبوم، نویسندهٔ هلندی است که در سال یک هزار و نهصد و سی و سه (1933) میلادی متولد شده و یکی از برجسته‌ترین نویسندگان معاصر هلند محسوب می‌شود. آنچه این کتاب را از سفرنامه‌های معمول متمایز می‌کند، نگاه فلسفی و ادبی نویسنده به مقولهٔ سفر است. نوتبوم در این کتاب تنها به توصیف مکان‌های مختلف نمی‌پردازد، بلکه در پی کشف معنای حرکت و سکون، ماهیت مکان و زمان، و ارتباط میان فرهنگ و جغرافیاست. او از سفرهایش به مکان‌های مختلفی مانند ونیز، گامبیا، جزایر آران و مانتووا می‌نویسد. آنچه در این روایت‌ها اهمیت دارد نه فقط مقصد، بلکه تجربهٔ ذهنی و فلسفی نویسنده است.

کتاب با مقدمه‌ای از آلبرتو مانگل آغاز می‌شود که به تحلیل دیدگاه نوتبوم نسبت به سفر می‌پردازد. مانگل معتقد است که برخلاف سفرنامه‌نویسان معمول، نوتبوم بیشتر در پی ثبت و درک لحظات و مکان‌هاست تا حرکت و جابجایی فیزیکی. این نگاه با نقل قولی از ابن عربی پیوند می‌خورد که وجود را دقیقاً حرکت تعریف کرده است. مهمان سرای رهروی خانه به دوش در زبان اصلی با عنوان "Nootebooms Hotel" منتشر شده و جزو آثار مهم ادبیات سفرنامه‌ای معاصر محسوب می‌شود. این کتاب تلفیقی از مشاهدات دقیق، تأملات فلسفی، و ارجاعات ادبی و تاریخی است که نشان‌دهندهٔ دانش گستردهٔ نویسنده در حوزه‌های مختلف است.

خلاصه کتاب مهمان سرای رهروی خانه به دوش

کتاب مهمان سرای رهروی خانه به دوش مجموعه‌ای از تجربیات سفر سیس نوتبوم است که در قالب فصل‌های مختلف ارائه شده است. هر بخش کتاب به سفر نویسنده به منطقه‌ای خاص اختصاص دارد، اما آنچه این روایت‌ها را به هم پیوند می‌دهد، نگاه ویژهٔ نوتبوم به مفهوم مکان و سفر است. در بخشی از کتاب، نویسنده به ونیز سفر می‌کند و این شهر را نه صرفاً به عنوان یک مقصد گردشگری، بلکه به عنوان تجلی مکانی که همزمان آشنا و غریب است توصیف می‌کند. او به این نکته اشاره می‌کند که ونیز در بازدیدکنندگان اول این حس را ایجاد می‌کند که با آن غریبه نیستند و آن را می‌شناسند، و در بازدیدکنندگان مکرر، این میل را برمی‌انگیزد که «کاش می‌شد دوباره برای اولین بار به آن پا گذاشت.» در بخشی دیگر، نوتبوم سفرش به گامبیا را روایت می‌کند. این سفر که به نظر می‌رسد بدون هدف مشخصی آغاز شده، به تجربه‌ای کابوس‌وار تبدیل می‌شود که نویسنده آن را به «اثر پینتری آفریقایی» تشبیه می‌کند. او در این سفر با بوروکراسی، گرما، و حشرات غول پیکر مواجه می‌شود و در انتظار مصاحبه‌ای با رئیس‌جمهور گامبیا به سر می‌برد.

جزایر آران نیز یکی دیگر از مقصدهای نوتبوم است که در آن به تأملاتی فلسفی دربارهٔ معنا و نقش انسان در ایجاد آن می‌پردازد. او در این بخش به این نتیجه می‌رسد که «تنها منبع معنا خود ماییم» و انسان‌ها در حال نوشتن اثری وسیع و چندزبانه هستند که گاه از درک آن عاجز می‌شوند. نکتهٔ قابل توجه در روایت‌های نوتبوم، همراهی همیشگی ادبیات با اوست. او در سفرهایش کتاب‌های دانته، ویرژیل، و تیبولوس را همراه دارد و از آن‌ها الهام می‌گیرد. این نشان می‌دهد که سفر برای نوتبوم تنها یک تجربهٔ فیزیکی نیست، بلکه سفری در دنیای اندیشه و ادبیات نیز هست.

چرا باید کتاب مهمان سرای رهروی خانه به دوش را بخوانیم؟

مهمان سرای رهروی خانه به دوش فراتر از یک سفرنامهٔ معمولی است. این کتاب دریچه‌ای به سوی درک متفاوتی از مفهوم سفر، مکان و زمان می‌گشاید. نوتبوم با ترکیب مشاهدات دقیق، ارجاعات ادبی و تاریخی، و تأملات فلسفی، خواننده را به تفکر دربارهٔ ماهیت واقعیت و تجربهٔ انسانی وا می‌دارد. این کتاب نشان می‌دهد که سفر می‌تواند وسیله‌ای برای کشف خود و جهان باشد. نوتبوم با نثری شاعرانه و دقیق، لحظات و مکان‌ها را ثبت می‌کند و از دل آن‌ها حقایقی جهانی استخراج می‌کند. او با اشاره به این نکته که «واقعیت دنیا، حواس را از واقعیت دنیا پرت می‌کند»، به ما یادآوری می‌کند که گاه برای دیدن حقیقت، باید از منظری متفاوت به جهان نگریست. این اثر همچنین حاوی مشاهدات دقیق و بینش‌های عمیقی دربارهٔ فرهنگ، زبان، و رابطهٔ انسان با محیط پیرامون است. نوتبوم با اشاره به این نکته که نداشتن آشنایی با زبان یک مکان، انسان را به «بچه‌ای فسقلی، سگ، یا اجنبی» تبدیل می‌کند، اهمیت زبان در درک و تجربهٔ فرهنگ‌ها را یادآوری می‌کند.

کتاب مهمان سرای رهروی خانه به دوش را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب را به علاقه‌مندان به ادبیات سفر، فلسفه، و تأملات انسان‌شناختی پیشنهاد می‌کنیم. مخاطبانی که به دنبال سفرنامه‌ای متفاوت هستند که فراتر از توصیف صرف مکان‌ها و جاذبه‌های گردشگری باشد، از خواندن این کتاب لذت خواهند برد. همچنین این کتاب برای کسانی که به ارتباط میان ادبیات و سفر علاقه‌مند هستند، خواندنی است. نوتبوم با ترکیب تجربیات شخصی و ارجاعات ادبی، پیوندی میان این دو حوزه برقرار می‌کند و نشان می‌دهد که چگونه ادبیات می‌تواند درک ما از مکان و زمان را غنی‌تر سازد. دانشجویان و پژوهشگران حوزه‌های مطالعات فرهنگی، انسان‌شناسی، و ادبیات تطبیقی نیز می‌توانند از خواندن این کتاب بهره ببرند، زیرا نوتبوم با نگاهی دقیق و موشکافانه به تفاوت‌ها و شباهت‌های فرهنگی می‌پردازد و از این رهگذر، بینش‌هایی ارزشمند دربارهٔ ماهیت فرهنگ و هویت ارائه می‌دهد.

نظر افراد و مجله‌های مشهور درباره کتاب یا نویسنده

سیس نوتبوم به عنوان یکی از برجسته‌ترین نویسندگان معاصر هلند شناخته می‌شود و آثار او با استقبال منتقدان و خوانندگان روبرو شده است. از جمله:

نیویورک تایمز در مورد سبک نوشتاری نوتبوم عنوان کرده که «او با ترکیبی از شاعرانگی و دقت، روایتی منحصر به فرد از تجربهٔ سفر ارائه می‌دهد که خواننده را به تفکر وا می‌دارد.»

گاردین نیز در مرور آثار این نویسنده آورده است: «نوتبوم با نگاهی فلسفی به مکان و زمان، مرزهای سفرنامه‌نویسی معمول را درهم می‌شکند و روایتی چندلایه ارائه می‌دهد که در آن، سفر بیرونی با سفر درونی درهم می‌آمیزد.»

میلان کوندرا، نویسندهٔ مشهور، دربارهٔ نوتبوم گفته است: «او با نثری شفاف و عمیق، پیچیدگی‌های تجربهٔ انسانی را کاوش می‌کند و از دل مشاهدات به ظاهر ساده، حقایقی عمیق استخراج می‌کند.»

کتاب یا نویسنده چه جوایز و افتخاراتی کسب کرده است؟

سیس نوتبوم در طول دوران فعالیت ادبی خود جوایز متعددی دریافت کرده است:

جایزهٔ پی.سی. هوفت، معتبرترین جایزهٔ ادبی هلند در سال یک هزار و نهصد و هشتاد و چهار (1984)

جایزهٔ اروپایی آریستیون در سال یک هزار و نهصد و نود و سه (1993)

جایزهٔ لایپزیگ برای تفاهم بین‌المللی در سال دو هزار و دو (2002)

جایزهٔ صلح اشتوتگارت در سال دو هزار و چهار (2004)

جایزهٔ ادبی پریم‌دلاس‌لتراس اسپانیولاس در سال دو هزار و نه (2009)

همچنین او بارها نامزد دریافت جایزهٔ نوبل ادبیات بوده است.

چه نسخه‌های دیگری از این کتاب منتشر شده است؟

مهمان سرای رهروی خانه به دوش در زبان اصلی (هلندی) با عنوان "Nootebooms Hotel" منتشر شده و به زبان‌های مختلفی ترجمه شده است. نسخهٔ انگلیسی آن با عنوان "Nomad's Hotel: Travels in Time and Space" توسط انتشارات هارویل سکر در سال دو هزار و شش (2006) منتشر شده است.

در ایران، این کتاب توسط اسد ناصحی ترجمه و توسط انتشارات نی به چاپ رسیده است. علاوه بر نسخهٔ چاپی، نسخهٔ الکترونیکی آن نیز در پلتفرم‌هایی مانند طاقچه در دسترس است.

درباره سیس نوتبوم

سیس نوتبوم (Cees Nooteboom) در سال یک هزار و نهصد و سی و سه (1933) در لاهه، هلند متولد شد. او نویسنده، شاعر و مقاله‌نویسی است که آثارش به بیش از سی زبان ترجمه شده‌اند. نوتبوم در سال یک هزار و نهصد و پنجاه و پنج (1955) اولین رمان خود با عنوان "Philip and the Others" را منتشر کرد که با استقبال منتقدان روبرو شد. او به عنوان سفرنامه‌نویس نیز شهرت دارد و سفرهایش به نقاط مختلف جهان، از اسپانیا و ایتالیا گرفته تا آفریقا و آسیا، الهام‌بخش بسیاری از آثارش بوده است. نوتبوم با ترکیب مشاهدات دقیق، ارجاعات فرهنگی و تاریخی، و تأملات فلسفی، سبکی منحصر به فرد در سفرنامه‌نویسی خلق کرده است.

از دیگر آثار مهم او می‌توان به "Rituals"، "All Souls Day"، "Lost Paradise" و "The Following Story" اشاره کرد که آخرین مورد، جایزهٔ اروپایی آریستیون را برای او به ارمغان آورد. نوتبوم علاوه بر فعالیت ادبی، به عنوان روزنامه‌نگار نیز فعالیت داشته و گزارش‌های متعددی از رویدادهای مهم جهانی، از جمله انقلاب اسپانیا و ساخت دیوار برلین، تهیه کرده است. او هم‌اکنون زمان خود را بین آمستردام، اسپانیا و برلین تقسیم می‌کند و همچنان به نوشتن و سفر می‌پردازد.

درباره اسد ناصحی

اسد ناصحی مترجم و پژوهشگر ایرانی است که تاکنون آثار متعددی از نویسندگان مطرح جهان را به فارسی ترجمه کرده است. او فارغ‌التحصیل رشتهٔ ادبیات انگلیسی است و در حوزهٔ ترجمهٔ آثار فلسفی و ادبی فعالیت دارد. از جمله آثار ترجمه شده توسط او می‌توان به کتاب‌هایی از نویسندگانی چون مارتین هایدگر، سورن کیرکگارد، و سیس نوتبوم اشاره کرد. ترجمه‌های او به دلیل دقت و امانت‌داری در انتقال مفاهیم، مورد توجه مخاطبان و منتقدان قرار گرفته است. ناصحی علاوه بر ترجمه، در زمینهٔ پژوهش‌های فلسفی نیز فعالیت دارد و مقالات متعددی در این حوزه منتشر کرده است.

بخشی از کتاب مهمان سرای رهروی خانه به دوش

«دو نکته این‌جا حائز اهمیت است: آن‌که پیوسته سفر می‌کند، همواره جایی دیگر است و از این رو همواره غایب. این امر برای خود فرد مصداق دارد، برای دیگران هم مصداق دارد، دوستان فی‌المثل؛ زیرا هرچند درست است که «جای دیگری» هستی و در نتیجه جایی هم هست که آن‌جا نیستی، باز جایی می‌ماند که پیوسته آن‌جا هستی، تمام‌وقت، یعنی پیش «خودت». و هر قدر هم که ساده به نظر بیاید، باز زمان درازی می‌برد تا کاملاً به آن آگاه شوی. چراکه همیشه با عجزِ «دیگران» در درکش باید دست‌وپنجه نرم کنی. چند دفعه باید گفتهٔ معروف پاسکال را می‌شنیدم: «ریشهٔ نگون‌بختی اهل دنیا در این حقیقت نهفته است که آدمیزاد طاقت ندارد بیست‌وچهار ساعت در یک اتاق بماند» تا بر من فاش شود که، برعکس، من بودم که همیشه توی خانه نشسته بود، یعنی پیش خودم بودم. اما آن خودِ سفررَوَنده بود و پرسش‌های مکررِ «چرا نمی‌نشینی توی خانه» و سؤال دیگری که با نظمی ملال‌آور در هر مصاحبه‌ای حاضر بود و جا نمی‌ماند، آنقدر پرتکرار که تعداد دروغ‌هایی که هر بار در جوابش بافتم از دستم در رفته. «چرا مسافرت می‌کنی، چرا این همه مسافرت می‌کنی؟» و پشت‌بندش این سؤال که (انگاری انگشت اتهام سمتت باشد) «از چیزی فرار می‌کنی؟» و منظورشان این بوده و هست که از خودت فرار می‌کنی؟ سؤالی که تصوراتی پیش چشمم می‌آورد از خودی زجرکشیده و رقت‌انگیز و خبیث که همیشه پس‌می‌رانَدم به دل صحراها یا آب‌های آزاد. جواب درستش که به تعلم و تفکر برمی‌گردد و به کنجکاوی و حیرت، چندان خارق‌العاده نیست.»