کتاب جریان شناسی سینمای ایران

کتاب جریان شناسی سینمای ایران نوشتهٔ رفیع الدین اسماعیلی است. نشر شناخت پژوه این کتاب را منتشر کرده است.

درباره کتاب جریان شناسی سینمای ایران

کتاب جریان شناسی سینمای ایران  به بررسی تحلیلی و تاریخی سینمای ایران از ابتدای شکل‌گیری تا اوایل دهه ۹۰ می‌پردازد. این کتاب با نگاهی آسیب‌شناسانه، جریان‌های اصلی و خرده‌جریان‌های سینمای ایران را شناسایی و تحلیل می‌کند و نسبت آن‌ها را با جریان انقلاب اسلامی و ارزش‌های فرهنگی-اسلامی مورد بررسی قرار می‌دهد. نویسنده با استفاده از روش‌های نشانه‌شناسی و تحلیل گفتمان، به واکاوی عناصر مفهومی مرکزی و پیرامونی جریان‌های سینمایی پرداخته و تأثیرات فرهنگی و اجتماعی آن‌ها را بررسی می‌کند. این کتاب برای درک بهتر تحولات سینمای ایران و نقش آن در شکل‌دهی به گفتمان‌های فرهنگی، منبعی ارزشمند محسوب می‌شود.

خواندن کتاب جریان شناسی سینمای ایران را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب به دانشجویان، پژوهشگران و هنرجویان رشته‌های سینما، رسانه، علوم اجتماعی و فرهنگ‌شناسی توصیه می‌شود. همچنین مدیران و سیاست‌گذاران فرهنگی که به دنبال درک عمیق‌تری از تأثیرات سینما بر جامعه و فرهنگ ایران هستند، می‌توانند از این کتاب بهره ببرند. هنرمندان و سینماگرانی که علاقه‌مند به شناخت جریان‌های فکری حاکم بر سینمای ایران و نسبت آن‌ها با ارزش‌های اسلامی هستند نیز از خواندن این کتاب سود خواهند برد.

بخشی از کتاب جریان شناسی سینمای ایران

«در سینمای ایران، "جهان اجتماعی اسلام" و "جهان اجتماعی سکولار" هر دو نقشی جدی دارند و هر یک در رقابت با دیگری درصدد چیرگی بر گفتمان خویش است. امتداد جهان اجتماعی اسلام در سینمای ایران به "جریان سینمای انقلاب اسلامی" و خرده‌جریان‌های مرتبط و امتداد جهان اجتماعی سکولار به "جریان سینمای روشنفکری" و خرده‌جریان‌های مرتبط می‌رسد. هر دو کلان‌جریان، مبتنی بر مبانی فکری ـ فرهنگی‌شان تولید محصول می‌کنند؛ محصولاتی که گاه با نگاهی متعالی به ایران و ایرانی، فرهنگ جامعه خویش را تعالی می‌بخشند و گاه با نگاهی فرهنگ‌سوز، خودتحقیری درونی‌شان را به مخاطب تحمیل می‌کنند.»