کتاب تداعی

کتاب تداعی سرودهٔ زینب احمدی است. انتشارات سوره مهر این مجموعه شعر معاصر را منتشر کرده است.

درباره کتاب تداعی

کتاب تداعی برابر با یک مجموعه شعر معاصر در قالبی موزون و مقفی است. عنوان برخی از شعرهای این کتاب عبارت است از «شادی»، «الست»، «دلداری»، «افسانه» و «رهایی».

می‌دانیم که شعر فارسی عرصه‌های گوناگونی را درنوردیده است. در طول قرن‌ها هر کسی از ظن خود یار شعر شده است و بر گمان خود تعریفی از شعر به‌دست داده است. حضور شعر در همهٔ عرصه‌ها از رزم و بزم گرفته تا مدرسه و مسجد و خانقاه و دیر و مجلس وعظ، همه و همه گویای این مطلب است که شعر، بی‌محابا، زمان، مکان و جغرافیا را درنوردیده و در هفت‌اقلیم جان و جهان به دلبری پرداخته است. آمیختگی شعر با فرهنگ مردم و اندیشه‌های اجتماعی، این هنر را زبان گویای جوامع بشری ساخته است؛ بدان‌گونه که هیچ جامعه‌ای از این زبان بارز، برای انتقال اندیشه‌هایش بی‌نیاز نبوده است. گاهی شعری انقلابی به پا کرده است و گاه انقلابی، شعری پویا را سامان داده است.

خواندن کتاب تداعی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران شعر معاصر ایران پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب تداعی

«شکست قامتِ پل‌هایِ سبزِ دور و برم

چه خوب! فکر رسیدن نمی‌زند به سرم

من اهلیِ غمِ این دور و بر نبودم کاش

از ابتدا نمی‌افتاد سمتتان گذرم!

منم که می‌شکنم چون سکوت با یک حرف

همان که گفت «بپر»، سنگِ یاوه زد به پرم

هنوز عاشقم و عشق کم گناهی نیست

اگر که دستِ فلک می‌زند به چوبِ ترم

سپاه من سپر انداخت در برابر تو

بجنگ با من دلتنگ، آخرین نفرم»

*

«قسم که جان من و تو درون یک تن بود

و جانمان نخ یک شمع نیمه‌روشن بود

کفن سپیدهٔ صبح من و تو بود انگار

و گورِ جمعی‌مان ناگزیر میهن بود

همان که رج زده بودیم با هزار امید

ــ گلیم خانه‌مان ــ زیر پای دشمن بود

زمین به حنجره‌هامان گدازه‌ها می‌ریخت

و روی پیکرمان سنگ و تیرآهن بود

هوا، هوا خفه شد بین ابرهای سیاه

و شیونی که می‌آمد هراس یک زن بود

زنی که گیج و پریشان نشست بر آوار

زنی که خواهر من بود، مادر من بود

به مرگ خیره نماندیم و قهوه نوشیدیم

به ناسلامتی هرچه بمب‌افکن بود

من و تو داد زدیم و خدا شنید چه غم؟

که گوش‌های جهان عاجز از شنیدن بود»