کتاب حل مسئله (خلاصه کتاب)

کتاب حل مسئله (خلاصه کتاب) نوشتهٔ اس. ایان رابرتسون و ترجمهٔ گروه مترجمان شنیدار است. شنیدار نگار نوین این کتاب را منتشر کرده است.

درباره کتاب حل مسئله (خلاصه کتاب)

با مطالعهٔ کتاب حل مسئله (خلاصه کتاب) می‌آموزیم که چگونه در مواجهه با هر مسئله‌ای برنده باشیم.  این کتاب دربارهٔ کارهایی است که مردم در مواجهه با مسائل انجام می‌دهند. یکی از موضوعات مهم در این باره این است که چه چیزهایی حل مسئله را دشوار می‌کنند. محققان حوزهٔ علوم شناختی می‌گویند مسائل به دلیل محدودیت‌هایی که در محیط، فرهنگ و شیوه‌های فردی ما وجود دارند، دشوار به نظر می‌رسند. علاوه‌براین، گاه یک مسئله درون خودش نیز محدودیت‌هایی دارد که مانع از حل آسان آن می‌شود. بسیاری از مسائلی که در طول زمان برایمان به وجود می‌آیند، شبیه به مسئله‌ای هستند که در گذشته با آن دست و پنجه نرم کرده‌ایم، شاید فقط صورت ظاهری آن فرق کرده باشد. اگر شما جزو کسانی هستید که به طور افراطی این کار را می‌کنید، به طوری که همیشه می‌خواهید هر مسئله جدیدی را با روش‌های قدیمی حل کنید، در بخش پایانی این کتاب متوجه خواهید شد که این کار مانع تفکر خلاق می‌شود. در تفکر خلاق، شیوهٔ پردازش اطلاعات و رسیدن به هدف متفاوت‌تر از تفکر بازتولیدی است.

واژهٔ مسئله ممکن است خیلی‌ها را به یاد مدرسه و حل کردن مسئله‌های درسی نیز بیندازد. بخشی از کتاب حل مسئله، نوشته اس. یان رابرتسون این موضوع را پوشش داده است و به فرایندهای آموزشی و نقش آنها در حل مسئله پرداخته است.

خواندن کتاب حل مسئله (خلاصه کتاب) را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران توسعهٔ فردی پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب حل مسئله (خلاصه کتاب)

«مسئله زمانی ایجاد می‌شود که موجود زنده هدفی دارد، اما نمی‌داند که چگونه به این هدف دست یابد. هرگاه کسی نتواند تنها از طریق انجام عملیات از وضعیت فعلی به وضعیت مطلوب برود، به فکر فرو می‌رود. نتیجه چنین تفکری رسیدن به اقداماتی است که بین وضعیت کنونی و وضعیت موردنظر نقش واسطه را ایفا می‌کند.

اگر میان وضعیت فعلی شما با وضعیتی که می‌خواهید داشته باشید، مانعی وجود ندارد و مسیر رسیدن به موقعیت هدف روشن و باز است، پس هیچ مسئله‌ای نیست. همان‌طور که ضرب کردن ۴۸ در ۵۳ مسئله سختی نیست؛ چراکه ما پیشاپیش راه رسیدن به پاسخ را در قالب یک روش ریاضی آموخته‌ایم.

درواقع، اگر فرد به مسئله‌ای که موردعلاقه‌اش نیست برخورد کند، هیچ احساس نیازی در قبال حل آن نمی‌کند؛ چراکه آن مسئله برایش در اولویت نیست. برای مثال، اگر یک متن چینی در اختیار شما قرار دهند، تنها زمانی نسبت به ترجمه و فهم آن وارد عمل می‌شوید که به زبان چینی علاقه داشته باشید. درغیر این صورت، رمزگشایی از یک متن چینی، مسئله‌ای نیست که حل آن برای شما اولویت داشته باشد. به همین سادگی ما همیشه برای حل مسائلی که علاقه‌ای به آنها نداریم انگیزه کافی نداریم.

مسائل واقعی، مسائلی هستند که با رفتارهای از پیش آموخته‌شده حل نمی‌شوند. از دیدگاه رفتارگرایانه، مسئله یک وضعیت محرّک است که موجود زنده واکنش مطلوبی در برابر آن ندارد.

شونفلد معتقد بود مسئله‌ای که می‌تواند با استفاده از یک روال آشنا حل شود، تمرین نامیده می‌شود. این همان شیوه‌ای است که در حل مسائل ریاضی بسیار کاربرد دارد.

پولیا چهار مرحله برای حل مسئله ذکر کرده است:

- اول، باید مسئله را درک کنیم و به‌وضوح ببینیم که چه چیزی موردنیاز است.

- دوم، باید بفهمیم که بخش‌های مختلف چگونه به هم ارتباط پیدا می‌کنند و چگونه ناشناخته‌ها با داده‌ها مرتبط می‌شوند تا بتوانیم راه‌حل را پیدا و برنامه‌ریزی کنیم.

- سوم، برنامه خود را اجرا کنیم.

- چهارم، به راه‌حل تکمیل شده نگاه کرده، آن را بررسی و درباره‌اش بحث کنیم.

پولیا همچنین معتقد است که حل مسئله شامل یک فرایند تکراری است از شروع‌های اشتباه و بازنمودهای مجدد. برای پیدا کردن راه‌حل مناسب ممکن است بارها دیدگاه خود را تغییر دهیم.»