کتاب مرگ زوزه کشان می آید (جلد اول)

کتاب مرگ زوزه کشان می آید (جلد اول) نوشتهٔ مجید ادیب زاده است. انتشارات الفبای فرهنگ این کتاب را منتشر کرده است.

درباره کتاب مرگ زوزه کشان می آید (جلد اول)

کتاب مرگ زوزه کشان می آید (جلد اول) روایت‌هایی داستانی درباره‌ٔ زندگی و آدم‌هاست در مواجهه با پدیده‌ٔ مرگ! قرار است هر جلد از زاویه‌ای خاص و با داستانی متفاوت به این موضوع بپردازد. جلد اول داستان یک قهرمان و جلد دوم داستان یک تبهکار است! داستان این کتاب در فضای ناشی از دوران همه‌گیری کرونا رخ می‌دهد. در جلد اول این مجموعه، یعنی داستان یک قهرمان، نویسنده سعی دارد تا از اتفاقاتی که در دوران همه‌گیری کرونا رخ داد، گریزی بزند به فضایی فراواقعی تا نگاهی استعاری به قهرمان‌پروری‌های دروغین در زندگی بشری داشته باشد! قهرمانانی که قهرمان نیستند و حتی دستی در جنایت برعلیه انسانیت دارند، اما از آنها قهرمان می‌سازند.

خواندن کتاب مرگ زوزه کشان می آید (جلد اول) را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران داستان ایرانی پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب مرگ زوزه کشان می آید (جلد اول)

«همه‌گیری کرونا و مرگ ناشی از آن، جزو کمتر دوره‌های زندگی من بود که نه تنها خودم هر لحظه به سر رسیدن مرگ عادت کرده بودم، بلکه وقتی در خیابان راه می‌رفتی یا سوار اتوبوس و تاکسی و مترو می‌شدی، می‌توانستی واضح، ترس از مرگ را در بقیه هم ببینی. این ترس در چشمان آدم‌ها نقش بسته بود. وقتی سعی می‌کردند از تو فاصله بیشتری بگیرند و از کنارت که رد می‌شدند، حس می‌کردی نفس‌شان را در سینه حبس کرده‌اند که نکند از نفس کشیدن در اطراف تو، کرونا از راه برسد و آنها را هم بیمار کند. همه صدای مرگ را شنیده بودند. خیابان‌ها خلوت شده بود. شهرها یکی بعد از دیگری قرنطینه می‌شد. واگن‌های شلوغ مترو که تا قبل از کرونا، جایی برای سوار شدن نداشت، با صندلی‌های خالی از این ایستگاه به آن ایستگاه می‌رفت و خیلی از مسافران، حتی از ترس‌شان حاضر به نشستن روی آن صندلی‌هایی نبودند که تا دیروز، برای نشستن روی آن دعوا و مرافهه داشتند و تا آخر مسیر را ایستاده و با فاصله از دیگران طی می‌کردند. از اخبار رسانه‌ها می‌شد فهمید که تمام دنیا به این شکل درآمده است. کشورها قرنطینه‌های سختی برقرار کرده بودند و گردشگری که صنعت خیلی از کشورها بود، کاملاً خوابیده و تعطیل شده بود و حتی ارسال خیلی از کالاها ممکن نبود. دنیا برای اولین‌بار، در زندگی کوتاهی که من آن را دیده بودم، می‌شد گفت غیرعادی شده، درست در دوره‌ای که من به دید نگاه غالب جامعه، زندگی عادی به قول خودم کاسبکارانه‌ای را شروع کرده بودم که در نقش مرد خانواده، از صبح بلند می‌شدم و بعد از خوردن صبحانه به کارگاه تولیدی می‌رفتم و تا شب با سروکله زدن با مشتری‌ها به فروش تولیدات کارگاه می‌پرداختم و غروب راهی خانه می‌شدم و اگر همسرم در بیمارستان شیفت نداشت، در کنار او بودم و وقتی‌هایی هم که او بیمارستان بود، به طبقه پایین ساختمان‌مان می‌رفتم که پدر و مادرم در آن زندگی‌کردند و تا قبل از خواب با آنها بودم.»