کتاب در ستایش قهوه

کتاب در ستایش قهوه نوشتهٔ جردن میشلمن و زکری کارلسن و ترجمهٔ بهاره مظاهری است. کارگاه فیلم و گرافیگ سپاس این کتاب را روانهٔ بازار کرده است. این اثر کتابی دربارهٔ قهوه برای همه است.

درباره کتاب در ستایش قهوه

کتاب در ستایش قهوه (The New Rules of Coffee) به قوانین جهانی قهوه، قوانین خانگی قهوه، قوانین کافه‌ای قهوه و نیز قوانین قهوهٔ نو پرداخته است. این کتاب شما را با آنچه در باب قهوه می‌دانیم و نیز با آنچه ممکن است دررابطه‌با قهوه اتفاق بیفتد، آشنا می‌کند. این اثر شما را با شگفتی‌های قهوهٔ مدرن آشنا می‌کند. از این خوراکی چه می‌دانید؟ قَهوِه (Coffee) گونه‌ای نوشیدنی رایج است که از دانه‌های بوداده و آسیاب‌شدهٔ گیاه قهوه به دست می‌آید. این نوشیدنی کمی بازی است و به‌علت داشتن کافئین بالا، یک مادهٔ محرک است و البته محبوب‌ترین نوشیدنی گرم در جهان. می‌دانیم که صنعت جهانی قهوه بسیار گسترده بوده است.

خواندن کتاب در ستایش قهوه را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران مطالعه در باب قهوه پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب در ستایش قهوه

«قهوه هم شما را دوست دارد.

قانون پنجاه‌وچهارم: قهوه صبور و مهربان است. حسادت در ذات قهوه نیست. لاف نمی‌زند و مغرور نیست. قهوه بی‌ادب و ازخودراضی نیست و از دست کسی ناراحت نمی‌شود - هرچند، باریستای شما ممکن است از دست شما ناراحت شود اگر بدون چشیدن قهوه به آن شکر یا خامه اضافه کنید. قهوه اشتباهات را به روی خودش نمی‌آورد. قهوه از بدی هیچ لذتی نمی‌برد اما از حقیقت خوشحال می‌شود. قهوه صبورانه همه چیز را قبول می‌کند -چه در یک غذاخوری فوراً در یک لیوان ریخته شود و چه به مدت بیست دقیقه در حال چکیده‌شدن باشد.

قهوه هیچ‌وقت تمامی ندارد (فقط کافی است مقدار بیشتری درست کنید!). قهوه هدیه‌ای است که علم برای ما به ارمغان آورده و موجب کنجکاوی بی‌پایانی می‌شود: دربارهٔ جهان، دربارهٔ خودمان، دربارهٔ به‌کمال‌رساندن میزان عصاره‌گیری‌تان. اما هیچ اطلاعاتی درمورد قهوه کامل نیست. کمال امری گذراست - لحظاتی که هرگز فراموش نمی‌شوند، به آرامی زمزمه می‌شوند، و آسمان‌ها را فرامی‌خوانند. ما در قهوه بازتاب کم‌رنگی از خودمان را می‌بینیم، گویی در آیینه نگاه می‌کنیم - ناقص، پیچیده. شما می‌توانید فقط بخشی از قهوه را بشناسید اما هرگز به‌طور کامل موفق به شناخت آن نمی‌شوید.

این چیزها تا ابد ادامه دارند: امید، عشق و قهوه؛ و مهم‌ترین آن‌ها عشق است. اما مورد بعد از آن قطعاً قهوه خواهد بود. یا شاید انتخاب از بین آن‌ها غیرممکن باشد؛ شاید این سه باهم در یک حلقهٔ ابدی ادامه پیدا کنند و تا ابد پر و مجدد پر شوند تا زمانی‌که دیگر از بین بروند. امید، عشق و قهوه. امیدوارم که بدانید ما عاشق نوشیدن یک فنجان قهوهٔ دیگر هستیم.

قهوه می‌تواند دنیا را نجات دهد.

قانون پنجاه‌وپنجم: ارتباط و پیوند استعمار، استخراج منابع، تجارت ناعادلانهٔ جهانی و سایر پدیده‌های وحشتناک با قهوه را نمی‌توان به‌راحتی گسست. روایت و داستان قهوه درواقع مربوط به زمانی است که تاجران و دولتمردان بزرگ و قدرتمند - همیشه مردان، تقریباً همیشه اروپایی‌ها- ضمن اشاره به یک نقطه از جهان چشم خودشان را به محصولات کشاورزی می‌دوختند که به آسانی به فروش می‌رفت و می‌گفتند: «خب، بیایید فلان محصول را اینجا بکاریم».

این موضوع هرچند به آهستگی اما در حال تغییر است. به تولیدکنندگان قهوه دیگر به چشم صنعتگر نگاه می‌کنند تا کشاورز. آگاهی از نابرابری‌هایی که در تجارت قهوه وجود دارد منجر به تمرکز بر قیمت بالاتر قهوه نسبت به قیمت خرید آن از محل تولید قهوه، توسعهٔ پایدار و زیرساخت بهتر، و افزایش آگاهی از سفر طولانی قهوه (و دست‌های بسیاری که در تولید آن نقش دارند) شده است.

رهبران و دیدگاه‌های تازه‌ای در صنعت قهوه در حال ظهور هستند که چنین مسائلی برای آن‌ها اهمیتی اساسی دارد. قهوه روزبه‌روز متنوع‌تر و فراگیرتر می‌شود. این یک الگوی کوچک عالی برای تغییرات اجتماعی و نسلی گسترده‌تر است تا همگی براساس آن زندگی کنیم - بدون توجه به مبارزات نژادپرستانه و آبروریزی‌های ریاست‌جمهوری. قهوه می‌تواند دنیا را به مکان بهتری تبدیل کند اما همچنین شبیه یک قطعهٔ موسیقی طولانی است که نشان می‌دهد چگونه جهان به‌سرعت در حال تبدیل‌شدن به مکان بهتری است و از خوشمزگی و خوش‌طعمی قهوه نیرو می‌گیرد.»