کتاب زندگی من همچون تصویرگرها

کتاب الکترونیکی «زندگی من همچون تصویرگرها» نوشتهٔ جانت تاشجیان با ترجمهٔ فاطمه شهابی نژاد و آمنه بختیاری در کتاب کوله پشتی چاپ شده است. کتاب زندگی من همچون تصویرگرها سومین کتاب از مجموعهٔ «زندگی من مانند...» و مناسب گروه سنی نوجوان است. 

دربارهٔ کتاب زندگی من همچون تصویرگرها

زندگی من همچون تصویرگرها با زبانی ساده و طنزآمیز، به مسائل و مشکلات نوجوانان می‌پردازد. در این کتاب موضوعات مهمی مانند دوستی، هویت و مواجهه با مشکلات نوجوانان مطرح می شود.

داستان زندگی من همچون تصویرگرها دربارهٔ زندگی نوجوانی به نام دِرِک است که به‌تازگی به دنیای کارتون‌ها و کمیک‌ها علاقه‌مند شده است. دِرِک پسری خلاق و پر از انرژی است که با طراحی کارتون‌ها، سعی می‌کند تا احساسات و تجربیات خود را به تصویر بکشد.

داستان از جایی شروع می‌شود که یک دانش‌آموز جدید به نام آمبرتو به مدرسهٔ او منتقل می‌شود. آمبرتو که در یک حادثه آسیب دیده و اکنون از صندلی چرخ‌دار استفاده می‌کند، به دلیل تفاوت‌هایش مورد توجه و حتی تمسخر دیگران قرار می‌گیرد. اما دِرِک با نگاهی متفاوت به آمبرتو نزدیک می‌شود و این آشنایی به یک دوستی عمیق و الهام‌بخش تبدیل می‌شود.

از طریق داستان‌های طنزآمیز و کارتون‌های دِرِک، کتاب به بررسی موضوعاتی مانند پذیرش تفاوت‌ها، اهمیت دوستی و کمک به دیگران می‌پردازد. نویسنده موفق شده است تا موضوعات مختلف را به گونه‌ای بیان کند که برای نوجوانان جذاب باشد.

یکی از نقاط قوت این کتاب، ترکیب متن با تصاویر کارتونی است که خود دِرِک آن‌ها را طراحی کرده است. این تصاویر علاوه‌بر اینکه به جذابیت کتاب افزوده‌اند، به خواننده نیز کمک می‌کنند تا بهتر با شخصیت‌ها و احساسات آن‌ها ارتباط برقرار کند.

زندگی من همچون تصویرگرها داستانی سرگرم‌کننده است که پیام‌های مهمی دربارهٔ انسانیت، همدلی و شجاعت در مواجهه با مشکلات را به خواننده منتقل می‌کند. این کتاب می‌تواند به نوجوانان کمک کند تا درک بهتری از دنیای اطراف خود پیدا کنند و با چالش‌های زندگی با دیدگاه مثبتی روبه‌رو شوند.

کتاب زندگی من همچون تصویرگرها را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب مناسب گروه سنی نوجوان است.

بخشی از کتاب زندگی من همچون تصویرگرها

«من و مت هم‌زمان توی سالن می‌ایستیم تا بحثمان را همان‌جا ادامه بدهیم. هر دو تایمان طوری رفتار می‌کنیم که انگار موضوع بحثمان خیلی مهم است و برای همین ایستاده‌ایم، اما بهانهٔ واقعی‌مان برای ایستادن این است که کارلی دارد توی رختکن با کراش حرف می‌زند که یک سال از ما بالاتر است. کراش مثل همیشه دمپایی لاانگشتی، شلوارک موج‌سواری گشاد و پیراهن آستین‌کوتاه نخ‌نمایی پوشیده است.»