کتاب کار را امروز انجام ندادم

کتاب کار را امروز انجام ندادم نوشتهٔ مدلین دور و ترجمهٔ علیرضا ملک پور است. انتشارات راوشید این کتاب را منتشر کرده است؛ کتابی در باب رهایی از احساس گناه ناشی از مولدنبودن.

درباره کتاب کار را امروز انجام ندادم

کتاب کار را امروز انجام ندادم (I didn't do the thing today) که به قلم یک نویسنده و روزنامه‌نگار نوشته شده، می‌گوید ما همه قربانی فرهنگی هستیم که ارزش و هویت ما را با میزان بهره‌وری و فعالیت روزانه‌مان می‌سنجد. کتاب حاضر حاصل تجربهٔ سال‌ها تلاش مدلین دور برای مبارزه با احساس کمال‌گرایی و نارضایتیِ ریشه‌دوانده در عمق جان ما است. این کتاب سه بخش دارد؛ «در شروع یک روز» و «لغزش‌های روز ما» و «در پایان روز». این اثر را یک شاهکار رادیکال دانسته‌اند که به مخالفت با فشار جامعه برای مولدبودن و خوشحال‌شدن به‌واسطۀ پرداخته است. این کتاب ما را به استفاده از تمام زندگیمان دعوت می‌کند. نویسنده برای ما یک طرح فوق‌العاده برای ساختن روزهایمان بر اساس آنچه ما را شادمان می‌کند، به حرکت وامی‌دارد و به ما الهام می‌بخشد، تهیه کرده است. با او همراه می‌شوید؟

خواندن کتاب کار را امروز انجام ندادم را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران مطالعه در باب روان‌شناسی عمومی پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب کار را امروز انجام ندادم

«۱۴. جستجوی طاقت‌فرسای کمال

«هیچ چیز کامل نیست. غده‌هایی در آن هست.»

جیمز استفنز، خمرۀ طلا

کمال‌گرایی به ما می‌گوید که برای پیشرفت، کاری که باید انجام دهیم کامل بودن است. ما این را در زندگی روزانه‌یمان می‌بینیم (در اینکه چه طور به روال‌مان، پروژه‌های خلاقانه‌یمان، شغلمان، ظاهرمان، وظیفۀ پدری یا مادری‌مان و همین‌طور عدالت اجتماعی و مشکلات محیط زیستی رسیدگی). اما همچنان تمرکزمان بر کامل بودن می‌تواند مانع ما از به دست آوردن هر پیشرفتی شود.

این سرکوب‌کننده و بی‌رحمانه است، این جستجوی کمال. به خاطر اینکه ما از درست انجام ندادنش یا اشتباه انجام دادنش می‌ترسیم، پس کلاً از دست به کاری زدن دوری می‌کنیم: در آغازیدن تأخیر می‌کنیم. به خاطر این بی‌رحمانه است که در دل ما ترسی از اینکه کارمان به اندازۀ کافی خوب نیست می‌اندازد، پس ما از به اشتراک گذاشتن هر چیزی دوری می‌کنیم: در تمام کردن تأخیر می‌کنیم. تأخیر، تأخیر، تأخیر، همه‌اش برای اینکه ترسمان از کامل نبودن را بپوشانیم.

کمال‌گرایی می‌تواند طاقت‌فرسا و آزاردهنده باشد. تحمل مشکلات و عدم امکان رسیدن به دست‌آورد مطلوب (کمال) می‌تواند سخت باشد، ولی همچنین می‌تواند ما را از تلاش برای انجام کاری، امتحان کردن چیزی و شکست خوردن نیز بازدارد. به همین طریقی که کمال‌گرایی ما را از پیشرفت در زندگی روزانه‌یمان بازمی‌دارد، از پیشرفت در جامعه‌یمان نیز ممانعت به عمل می‌آورد. نه نمی‌توانیم رو به جلو حرکت کنیم، نه بیاموزیم و نه از یاد ببریم، نمی‌توانیم حتی تغییر کنیم، اگر تا سر حد انفعال در این منجلاب فرو رفته باشیم.»