کتاب عملیات مرصاد و سرنوشت منافقین

کتاب عملیات مرصاد و سرنوشت منافقین به‌قلم محمدعلی صدرشیرازی را انتشارات مرکز اسناد انقلاب اسلامی منتشر کرده است. این کتاب به توضیح و تشریح تاریخ شکل‌گیری سازمان مجاهدینخلق و سیر تغییر مشی و تفکر آن و نیز زمینه‌ها و علل عملیات مرصاد برای شکست و دفع حملهٔ این سازمان می‌پردازد.

درباره کتاب عملیات مرصاد و سرنوشت منافقین

در تاریخ معاصر ایران و به‌ویژه پس از انقلاب ۵۷ و شروع جنگ، یکی از گروه‌های فعال در عرصهٔ رقابت‌ها و تنش‌ها سیاسی، سازمان مجاهدین خلق به رهبری مریم و مسعود رجوی بود. گروهی که از دههٔ ۴۰، فعالیت خود را با آرمان تحقق جامعه‌ای مبتنی بر قوانین اسلام آغاز و پس از انقلاب دست به تغییر مشی اعتقادی و عملی خود گرفت و به‌صورت آشکار و مبرهن رو‌به‌روی مردم ایستاد. کتاب عملیات مرصاد و سرنوشت منافقین به‌قلم محمدعلی صدرشیرازی در سه ‌فصل کلی و زیرفصل‌های متعدد به تاریخچهٔ شکل‌گیری این سازمان و تحولات فکری و عملیاتی آن و نیز علل و زمینه‌های عملیات مرصاد می‌پردازد. عملیات مرصاد، عملیاتی بود که نیروهای جمهوری اسلامی ایران در اواخر جنگ ایران و عراق در پاسخ به عملیات فروغ جاویدان که از سوی سازمان مجاهدین خلق برنامه‌ریزی شده بود، اجرا کردند. این درگیری میان جمهوری اسلامی ایران و سازمان مجاهدین خلق پس از پذیرش قطعنامهٔ ۵۹۸ از سوی ایران و پایان جنگ ایران و عراق، در سال ۱۳۶۷ درگرفت. فرماندهی نیروهای جمهوری اسلامی ایران در این عملیات بر عهده علی صیاد شیرازی و فرماندهی مجاهدین خلق برعهدهٔ مسعود رجوی بود. پس از چند روز درگیری در پایان نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران بر سازمان مجاهدین خلق پیروز شدند. تعداد زیادی در این نبرد کشته شدند. این نبرد آخرین درگیری در جنگ ایران و عراق به‌شمار می‌رود.

خواندن کتاب عملیات مرصاد و سرنوشت منافقین را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

علاقه‌مندان به تاریخ معاصر ایران به‌ویژه تاریخ جنگ و عملیات‌های نظامی از خواندن این کتاب سود خواهند برد.

بخشی از کتاب عملیات مرصاد و سرنوشت منافقین  

«فصل اول:

سازمان مجاهدین خلق در مقطع پیش از پیروزی انقلاب اسلامی

گفتار اول: تأسیس تا افول نیروهای مذهبی (١٣٤٤-١٣٥٠)

زمینه‌های سیاسی پیدایی سازمان مجاهدین خلق هرچند در نگاهی کلان ریشهٔ قاطبهٔ حوادث و نقاط عطف تاریخ معاصر ایران به‌نوعی با نهضت مشروطه گره خورده است اما در نگاهی محدودتر، زمینه‌های پیدایی سازمان مجاهدین خلق در وقایع اوایل دههٔ ۱۳۴۰ می‌باشد. در این مقطع شاه، مهره‌ای مطبع برای ایالات متحدهٔ آمریکا به شمار می‌آمد. وی که حکومت خود را از مشروعیت داخلی تهی می‌دید در بازی به ظاهر برد - برد با آمریکا حمایت این کشور را با استقلال میهن معامله کرده بود. ژانویهٔ ۱۹٦٠ زمستان (۱۳۳۸) به میعاد پایان انتظار طولانی دموکرات‌ها برای بازگشت به قدرت در آمریکا و پیروزی جان اف کندی در انتخابات ریاست جمهوری تبدیل گشت. برگ برندهٔ تبلیغاتی کندی سیاست فضای باز سیاسی بود. در این سیاست که در کشورهای مستعمرهٔ آمریکا اعمال شد یک‌سری آزادی‌های کاملاً کنترل‌شده به گروه‌های مخالف سیاست‌های حکومتی اعطا گردید. این سیاست البته نگاهی تبعیض‌آمیز به این گروه‌ها داشت و جریانات لیبرال و همسو با غرب را مدنظر داشت. بدیهی است این فضای نسبتاً باز که از سر آزادی‌خواهی که تنها سوپاپ اطمینانی برای پیشگیری از شورش‌های احتمالی بود. بنابراین این آزادی طنز‌آلود را می‌توان در تعبیری متناقض‌نما آزادی برای دیکتاتوری خواند. به‌هرروی این سیاست همراه برخی پیشنهادهای اصلاحی آمریکا در کشورهای مختلف تحت سلطه اعمال گشت. با اجرای سیاست فضای باز سیاسی در کشور، لیبرال‌ها فرصت حاصله را غنیمت دانسته و در قالب جبههٔ ملی دوم و نهضت آزادی ایران شعارهای نرم خود را سر دادند. اصلاحات موردنظر لیبرال‌ها شامل یک‌سری اهداف روبنایی و بدون ضمانت اجرایی همچون انتخابات آزاد بود؛ آنان البته بر حفظ قانون اساسی سلطنتی تأکید داشتند. اما ویژگی مشترک آنان با رژیم شاه تکیه بر ایالات متحدهٔ آمریکا بود که در اینجا نیز علت فقدان پشتوانهٔ مردمی و نیز عدم اعتماد به قدرت ملت بود. نتیجهٔ سیاست جدید آمریکا در ایران علاوه بر فضای سیاسی، مقولهٔ اقتصاد را نیز در بر می‌گرفت که از جملهٔ آن اصلاحاتی تحت عنوان لوایح شش‌گانه و در رأس آن اصلاحات ارضی بود. گذر زمان نشان داد که این اصلاحات با قوانین تبعیض‌آلود و عوام‌فریب خود جز فلاکت بیشتر برای روستاییان دستاوردی نداشت و بسیاری از آنان را به حاشیهٔ شهرها و حلبی‌آبادها کشانید. دولت آمریکا قصد داشت با این فریب‌کاری امکان شورش‌ها و قیام علیه رژیم به علت وضع فلاکت‌بار معیشتی را منتفی سازد و با سرمایه‌داری کردن اقتصاد کشور ایران را به حاشیهٔ جهان آزاد وارد ساخته و بازار آن را برای ورود کالاهای آمریکایی توسعه بخشد.»