کتاب شب ادراری کودکان

کتاب «شب ادراری کودکان» نوشتۀ مرضیه خمسه است و شرکت رسانه ساز دانش آن را منتشر کرده است. این کتاب به بررسی شب‌ادراری، یکی از رایج‌ترین مشکلات کودکان می‌پردازد.

درباره شب ادراری کودکان

شب‌ادراری یکی از اختلالات رایج در کودکان است که معمولاً به‌مرورزمان برطرف می‌شود. بیشتر کودکانی که رختخواب را خیس می‌کنند هیچ مشکل پزشکی زمینه‌ای ندارند و فقط به زمان بیشتری برای بالغ‌شدن بدن خود نیاز دارند؛ اما گاهی اوقات کودک هرچه قدر تلاش می‌کند نمی‌تواند شب‌ادراری را ترک کند. با بالارفتن سن کودک، دیگر شب‌ادراری یک ویژگی طبیعی نیست و باید به‌طورجدی موردتوجه قرار بگیرد و برای درمان آن اقداماتی صورت بگیرد.

شب‌ادراری کودکان در واقع عارضه‌ای است که بر اثر عدم توانایی کنترل مثانه در هنگام خواب رخ می‌دهد. برای شناخت پدیدۀ شب‌ادراری، اطلاع از نحوۀ کارکرد کلیه اهمیت دارد. کلیه ادرار تولید می‌کند، ادرار به مثانه می‌رود، وقتی مثانه پر می‌شود، یک پیام عصبی به مغز می‌رسد و مغز دستور بازشدن دریچۀ عضلانی را صادر می‌کند. کودکانی که در خواب این پیام را دریافت نمی‌کنند مثانه‌شان خودبه‌خود خالی می‌شود. کتاب شب‌ادراری کودکان، راهنمای جامع و کاملی برای والدینی است که کودکانشان دچار این مشکل هستند. این کتاب ضمن معرفی این مشکل و عوامل مؤثر بر آن، راهکارهایی برای درمان؛ مانند ورزش‌های مخصوص، رژیم غذایی، ‌درمان‌های روان‌شناختی و دارویی ارائه می‌دهد

فهرست مطالب کتاب شب‌ادراری کودکان عبارت است از: «مقدمه»، «رختخواب خیس»، «روند تکامل عصبی و حس‌کردن ادرار»، «انواع شب‌ادراری در کودکان»، «عوامل مؤثر در بروز شب‌ادراری»، «رابطۀ شب‌ادراری با دیگر اختلالات»، «روش‌های درمان شب‌ادراری کودکان»، «درمان‌های غیردارویی»، «روش‌های انگیزشی»، «استفاده از وسایل و زنگ‌های حساس به رطوبت»، «ورزش‌های مخصوص تقویت مثانه»، «درمان‌های روان‌شناختی»، «رژیم غذایی»، «درمان‌های دارویی» و «منابع»

خواندن کتاب شب ادراری کودکان را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

خواندن این کتاب را به والدینی که فرزاندانشان مشکل شب‌ادراری دارند پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب شب ادراری کودکان

«در سن شیرخوارگی ادرارکردن طفل کاملاً رفلکسی و بی‌اختیار است. در این سن، پرشدن مثانه باعث تحریک گیرنده‌هایی در جدار مثانه می‌شود و هرچه مثانه پرتر باشد این تحریکات بیشتر می‌شود تا اینکه رفلکسی از طریق این گیرنده‌ها و نخاع ایجاد شود و منجر به انقباض مثانه و تخلیۀ آن گردد. با بزرگ‌تر شدن کودک و تکامل مراکز عصبی، به نظر می‌رسد که در سن ۱ تا ۲ سالگی کودک می‌تواند پرشدن مثانۀ خود را درک کند و تدریجاً این توانایی را بدست می آورد که مدت کمی تخلیۀ مثانه را به تعویق بیندازد. در سال‌های دوم تا سوم عمر، با تکامل مراکز عصبی مغز کنترل بیشتری روی اعمال مثانه پیدا می‌کند. در نتیجه طفل قادر می‌شود که مدت بیشتری ادرار را در مثانه نگاه دارد. معمولاً تا سه سالگی اکثر اطفال به خوبی قادرند ادرارشان را در طول روز کنترل کنند اما نوانایی کنترل ادرار در شب، اکثراً دیرتر حاصل می‌شود.»