کتاب از مزرعه ماه
معرفی کتاب از مزرعه ماه
کتاب از مزرعه ماه نوشتۀ عباس باقری در نشر همسایه به چاپ رسیده است. این کتاب مجموعه اشعار عباس باقری در قالب شعر سپید و با مضمون عشق به ایران و سربلندی آن است.
درباره کتاب از مزرعه ماه
کتاب از مزرعه ماه، مجموعه اشعار عباس باقری است. او این اشعار را به سبک شعر سپید سروده است. شعر سپید قالبی از شعر پارسی است که در دهۀ ۳۰ خورشیدی و با مجموعۀ هوای تازه، سرودۀ احمدشاملو به ادبیات ایران معرفی شد. این سبک شعری، تقلیدی از جریان شعر سپید فرانسوی یا شعر منثور بود که پیشتر در اروپا رواج داشت.
بنا بر این تجربه، به شعر سپید، شعر شاملویی یا آزاد نیز میگویند. تفاوت عمدۀ این اشعار با نمونههای قبلی شعر نو، در فرم شعر بود. در این سبک، عموماً وزن عروضی رعایت نمیشود؛ اما آهنگ و موسیقی نمود دارد. نکتۀ دیگر اینکه، در دستهبندی شعر نو فارسی، گاهی به هر شعری که در قالب شعر نیمایی نگنجد سپید میگویند. در کل شعر سپید را شعر نو، بیوزن، منثور و آزاد نیز میگویند. آزاد از این جهت که در پی شعر نیمایی آمده و بر خلاف آن، از قید وزن عروضی نیز رها شده است.
در اواسط دهۀ ۳۰ خورشیدی تقریباً همۀ پیشروهای شعر نو، این سبک را بهعنوان شعر پذیرفته بودند و مجلهها در سطح وسیع محل طبعآزمایی شاعران مختلف برای سرودن شعر سپید شده بود. شاعرانی چون سید علی صالحی، احمدرضا احمدی، علی موسوی گرمارودی، حسین منزوی، منوچهر آتشی و... در این سبک شعر سرودهاند.
عباس باقری در کتاب از مزرعه ماه، سرودههایش را سَرواد نامیده و این واژه را کلام منظوم و شعر یا همان سرود معنی کرده است. کتاب ۱۲ سرواد دارد که بهترتیب عبارتاند از: گز، به خوشامد آفتاب، به راستۀ رویگران، در بامداد پاژ، چین، از مزرعۀ ماه، ز گفتار پیرار، خیابان، حافظیه، چه مستان هوشیاری، دایۀ آهوها، نیلبک بینغمه. او در سرودههایش جشنها و شوریدگیهای نیاکان نیکوسرشت را یادآوری کرده است، آنها که نژادگان پاکیزهجان داشتند و از وجودشان سیاهی و سالوس بهنفع مهرورزی دوری گزید تا خواننده بداند سرزمینش کجاست و نامآوران آن با کدام کردارها زیستهاند. او کانون این اشعار را تپشهای دل برای ایران میداند و آرزو برای سربلندی آن و دور ماندن از گزند نااهلان.
خواندن کتاب از مزرعه ماه را به چه کسانی پیشنهاد میکنیم
به دوستدارا شعر سپید فارسی پیشنهاد میکنیم.
بخشی از کتاب از مزرعه ماه
«پیش از هزارهی ادراک
نه هوا بود
نه آفرینش حواس.
زمان
خلقت تقویمیاش را به یاد نمیآورد
همهچیز رهاشده در ابدیتی بیمرز
پرتوهایی انباشته از آذرخش
سایههایی تراشیده از حیرت
کوهانههای نور که تراوش میکرد
از جدارهی تاریکی و تقلای تکوین
از حادثهیی به حادثهیی دیگر، پرتاب میشد»
حجم
۱۰۰۵٫۸ کیلوبایت
سال انتشار
۱۴۰۲
تعداد صفحهها
۱۷۰ صفحه
حجم
۱۰۰۵٫۸ کیلوبایت
سال انتشار
۱۴۰۲
تعداد صفحهها
۱۷۰ صفحه