کتاب انکارناپذیر

کتاب انکارناپذیر نوشتهٔ داگلاس اکس و ترجمهٔ میثم توکلی بینا است. انتشارات پارسیک این کتاب را روانهٔ بازار کرده است؛ کتابی درمورد زیست‌شناسی و تأیید شهود ما بر وجود طراحی در حیات.

درباره کتاب انکارناپذیر

کتاب انکارناپذیر که از مجموعهٔ «کتاب‌های تماس» است، ۱۴ فصل را در بر گرفته است. این مجموعه کوششی است برای آشنایی با حوزهٔ پژوهشی نوینی که به پرسش‌ها، اندیشه‌ها و چالش‌های مشترک سه ساختار معرفتی علم، فلسفه و دین‌ می‌پردازد؛ حوزه‌ای که در آن این سه ساحت معرفتی با یکدیگر «تماس» پیدا می‌کنند. این کتاب به قلم یک عضو هیئت‌مدیرهٔ موسسهٔ زیست‌شناسی به نام داگلاس اکس نوشته شده است. او در طول زندگی حرفه‌ای متمایز و غیرمتعارف خود، سؤالاتی را مطرح کرده که بسیاری از جامعهٔ علمی ترجیح می‌دهند آن‌ها را نادیده بگیرند. او در این کتاب، نتیجه‌گیری‌های خود را شجاعانه و پیشگام ارائه کرده و استدلال کرده است که کلید درک منشأ ما «شهود طراحی» است. او با شروع با تالارهای مقدس علوم آکادمیک، این باور رایج را مبنی بر اینکه نظریهٔ تکامل داروین انکارناپذیر است، از بین می‌برد و در عوض نشان می‌دهد که یک حفره در مرکز آن از ابتدا وجود داشته است؛ سپس به زبان انگلیسی ساده، علمی را توضیح می‌دهد که شهود خلقت ما از نظر علمی معتبر است و در نهایت از تجربهٔ روزمره استفاده می‌کند تا مردم عادی را برای دفاع از شهود آفرینش خود توانمند کند و به آن‌ها اعتمادبه‌نفس و شجاعت لازم را داده است. با او همراه شوید.

خواندن کتاب انکارناپذیر را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران حوزهٔ زیست‌شناسی پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب انکارناپذیر

«حالا که تقریبا در اواخر سفر موفقیت‌آمیز خود هستیم، کمی تامل ارزشمند خواهد بود. به گذشته که نگاه می‌کنیم، می‌بینیم که ظاهرا در ابتدا داشته‌های‌مان بسیار کم بود. چیزی نداشتیم جز مسئلهٔ حل‌نشده‌ای دربارهٔ منشا خود و عزمی راسخ برای دنبال‌کردن حقیقت و رسیدن به پاسخ. مسئله پاسخ نداشتن‌مان نبود بلکه مسئله داشتن دو پاسخ متناقض بود. در دوران بچگی و حتی از از آن دوران تاکنون، شهود طراحی ما مطمئن‌مان می‌کرد که حیات تنها کار دست خدا یا یکی چون او است. با این‌که این شهود بسیار جهان‌شمول است، تقریبا تمام متخصصان فنی حیطهٔ حیات با آن مخالف‌اند. هیچ‌کدام از ما قادر به حذف این شهود نبوده‌ایم و بسیاری از ما تلاش کرده‌ایم از آن در مقابل این مخالفت تخصصی دفاع کنیم یا حتی بفهمیم باید از آن دفاع کنیم یا خیر.

عزم خود را جزم کردیم تا ببینیم این شهود حقیر تنها همین مقداری است که به چشم می‌آید یا بیش‌تر از آن است. همهٔ تجارب‌مان به ما می‌گوید باید این‌طور باشد. برخی چیزها واقعا بیش از آن خوب هستند که تصادفی باشند و اگر تجربه موید این اصل باشد (حتی در خصوص چیزهای پیش پا افتاده‌ای مانند آجر و کفش)، چه‌طور ممکن است چیزهای بدیعی همچون عنکبوت و اورکا استثنا باشند؟

حالا که تجربه‌مان را به این سفری که تقریبا در اواخرش به سر می‌بریم افزوده‌ایم، می‌بینیم که موجودات زنده ابدا استثنا نیستند بلکه برجسته‌ترین مثال‌های این اصل‌اند. هیچ وظیفهٔ سطح بالایی انجام نمی‌شود مگر این‌که کسی وجود داشته باشد که برای همین منظور آرایش خاصی برای چیزها و شرایط ابداع کند و سپس این تفکرات را به کار بندد. نماد همهٔ این آرایش‌های خاص انسجام کارکردی سطح بالا است که می‌دانیم تنها از راه بینش محقق می‌شود، نه به‌صورت اتفاقی.

این اثبات بینش طراحی ما یکی از دستاوردهای اصلی سفرمان است اما دستاوردهای دیگری هم هست. حالا که به خاطر آوردیم انسان‌های دانشمند چه‌گونه هستند، یاد گرفته‌ایم که نسخهٔ آرمان‌شهری علم را، که ابدا شبیه علم واقعی نبوده، کنار بگذاریم. به همین ترتیب، در نتیجهٔ تایید بینش طراحی خود متوجه می‌شویم که تفکر علمی بخشی از کاری است که همهٔ ما طبیعتا آن را انجام می‌دهیم. جامعهٔ دانشمندان حرفه‌ای برخی چیزها را درست می‌فهمند و برخی چیزها را نادرست، همان‌طور که دربارهٔ سایر جوامع چنین است. همهٔ انسان‌ها دانشمند هستند و همهٔ دانشمندان انسان‌اند.»