کتاب پادشاهی گشتاسب، رزم رستم و اسفندیار

چاپ پنجم کتاب پادشاهی گشتاسب، رزم رستم و اسفندیار نوشتهٔ ابوالقاسم فردوسی و حاصل کوشش سیدمحمد دبیر سیاقی است. نشر قطره این کتاب را روانهٔ بازار کرده است. این اثر جلد ۱۸ از مجموعهٔ «شاهنامهٔ فردوسی» است.

درباره کتاب پادشاهی گشتاسب، رزم رستم و اسفندیار

کتاب پادشاهی گشتاسب، رزم رستم و اسفندیار (چاپ پنجم) این دو داستان از ابوالقاسم فردوسی را به همان صورت که او سروده، در بر گرفته است.

«پادشاهی گشتاسب» چهاردهمین داستانِ پادشاهان و پنجمین پادشاهی کیان در شاهنامهٔ فردوسی است که دورانِ ۱۲۰ سالهٔ پادشاهیِ گشتاسب را روایت می‌کند. در حماسهٔ فردوسی، گشتاسب شاهی خودکامه و ستمگر است که نمی‌تواند از ایران در برابر تاخت و تاز تورانیان مراقبت کند؛ پس به سیستان می‌گریزد. «نبرد رستم و اسفندیار» یکی از داستان‌های حماسی ایرانی است که در کتاب‌هایی مانند شاهنامهٔ فردوسی و گشتاسب‌نامه اثر دقیقی آمده است. این داستان از طولانی‌ترین بخش‌های شاهنامه و به‌لحاظ ادبی یکی از برجسته‌ترین بخش‌های آن توصیف شده است. این داستان روایتگر رزم میان اسفندیار، شاهزادهٔ کیانی و رستم، پهلوان زابل و یکی از بخش‌های تراژیک شاهنامه است.

در فرهنگ ایران‌زمین شخصیت‌های اثرگذار بسیاری نقش‌آفرینی کرده‌اند، اما هیچ‌کدام را نمی‌توان هم‌پای حکیم ابوالقاسم فردوسی دانست. او را پرچم‌دار هویت ایرانی می‌دانند. در روزگاری که زبان فارسی مهجور مانده و آن‌طور که باید قدر نمی‌دید، فردوسی نه با شمشیر و زره پولادین، بلکه با قلم فرهنگ و سرمایهٔ عمر، به جنگ با نادیده‌انگاری این زبان برخاسته و آن را از خطر نابودی نجات داد. حکیم ابوالقاسم فردوسی، شاعر بزرگ حماسه‌سرا و سرایندهٔ کتاب ارزشمند شاهنامه، از دیرباز در میان مردم این سرزمین از موقعیتی والا برخوردار بوده است. گفته شده است که فردوسی در طول زندگی خود از اثر ماندگارش قدر ندید، اما با مرگ او روزبه‌روز بر ارج و قرب این اثر نزد مردم افزوده شد و عدهٔ بسیاری داستان‌های کهن ایرانی را در قالب اشعار شاهنامه برای فرزندان خود نقل کردند و بدین وسیله زبان فارسی در میان مردم جایگاه خود را بازیافت.

خواندن کتاب پادشاهی گشتاسب، رزم رستم و اسفندیار را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران شعر کهن ایران پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب پادشاهی گشتاسب، رزم رستم و اسفندیار

«خطبهٔ آغاز داستان رزم رستم و اسفندیار یکی از براعت استهلالهای زیبا و پرمعنایِ داستانهای شاهنامه است، هم گویای حالِ شاعر و کیفیّت زندگانی مادّی اوست و هم بازگویندهٔ فرجامِ یکی از غم‌انگیزترین داستانهای این حماسهٔ عظیم، می‌گوید بهاران است و از کوهساران بوی می و مشک به مشام می‌رسد، زمین پُرجوشش است از سر برکشیدنِ رُستینها و هوا پرخروش است از بانگ رعد. خوشا حال آنکس که دَِرم و نُقل و نبید دارد و با کشتن گوسفندی از گوشتِ آن بهره‌مند می‌شود. خوانِ من از این نعمتها تهیست، خرّم آنکس که از آنها بهره‌مند است و بر مردم مستمند جایِ بخشش دارد.»