کتاب توانبخشی در اختلالات یادگیری

کتاب توانبخشی در اختلالات یادگیری نوشتۀ فرهاد شیویاری است. این کتاب را انتشارات آذرفر در سال ۱۴۰۲ منتشر کرده است.

درباره کتاب توانبخشی در اختلالات یادگیری

یکی از موضوعات پراهمیت موردتوجه آموزش‌وپرورش هر کشور عملکرد خواندن عملکردهای اجرایی و خودکارآمدی تحصیلی دانش‌آموزان، است؛ زیرا خواندن عملکردهای اجرایی و خودکارآمدی تحصیلی از توانایی‌های محوری در موفقیت تحصیلی دانش‌آموزان محسوب می‌شود؛ لذا توجه به آموزش‌های مهم و تأثیرگذار بر خواندن عملکردهای اجرایی و خودکارآمدی تحصیلی دانش‌آموزان مهم است.

اولین هدف برای نوشتن این کتاب تعیین اثربخشی آموزش توان‌بخشی شناختی و راهبردهای یادگیری چند حسی بر عملکرد اجرایی و عملکرد خواندن و خودکارآمدی تحصیلی دانش‌آموزان دوزبانه دارای اختلال نارساخوانی و مقایسه اثربخشی توان‌بخشی شناختی و دومین هدف نگارش این کتاب راهبردهای یادگیری چند حسی بر عملکرد اجرایی و عملکرد خواندن و خودکارآمدی تحصیلی دانش‌آموزان دوزبانه دارای اختلال نارساخوانی است.

خواندن کتاب توانبخشی در اختلالات یادگیری را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب برای علاقه‌مندان به روان‌شناس مناسب است.

بخشی از کتاب توانبخشی در اختلالات یادگیری

«عملکردهای اجرایی فرایندهای ذهنی هستند که تصور می‌شود از قشر جلوی پیشانی نشئت‌گرفته‌اند و در برنامه‌ریزی، سازماندهی، یادگیری و غیره استفاده می‌شوند (هوروویتز - کراس هولند و فریوند، ۲۰۱۶). این توانایی‌ها برای مدیریت، توجه هیجان و رفتار دررابطه‌با رسیدن به اهداف مورداستفاده قرار می‌گیرند. هوروویتز کراس و همکاران (۲۰۱۶) عملکردهای اجرایی شامل مجموعه‌ای از مهارت‌ها است که به فرد این امکان را می‌دهد تا رفتار خود را در موردنیازها و خواسته‌های محیط برنامه‌ریزی، تنظیم و هدایت کند مورائو و ملو، (۲۰۱۱). رشد این توانایی‌ها متکی به استفاده از مهارت‌های مختلف زبانی از جمله خواندن است (هوروویتز - کراس ۲۰۱۶). باتوجه‌به فرایند خواندن که شامل توجه متمرکز بازیابی، سرعت پردازش سریع برای امکان یکپارچه‌سازی معنایی و همچنین حافظه فعال برای دست‌کاری صداها در یک کلمه است منطقی به نظر می‌رسد که روند خواندن به‌شدت به عملکرد اجرایی متکی باشد (هوروویتز - کراس و همکاران، ۲۰۱۶).

از طرفی عملکرد خواندن ضعیف نیز یکی از عواملی هست که تحت‌تأثیر نارساخوانی قرار می‌گیرد (بیگوراس اریسپی توریو و مالیگات، ۲۰۲۰). خواندن به‌عنوان توانایی ترجمه گراف‌های نوشتاری به اصوات متناظر به روشی کارآمد و مؤثر تعریف می‌شود (برزنیتس، ۲۰۰۶) و به چندین توانایی اساسی زبانی مانند واج‌شناسی معناشناسی و املا متکی است. توانایی واجی شامل رابطه بین نمودارهای انتزاعی و اصوات متناظر آنها است. معناشناسی معنای یک کلمه خاص را نشان می‌دهد که مستقیماً بر درک مطلب تأثیر می‌گذارد (هوروویتز - کراس، گرانجر، دیفرانسیسکو و هولند، ۲۰۱۴).

حافظه کاری هم در سطح حروف برای کلمات رمزگشای ناشناخته حروف به حروف و هم در سطح جمله به‌خاطر سپردن مطالبی که قبلاً خوانده شد لازم است (کیفر، واکوویس و بری، ۲۰۱۳). توجه دیداری برای انجام هر کار خواندن ضروری است؛ زیرا چشم‌ها باید به ترتیب نمودارها و خطوط را دنبال کنند (ووگل پترسون و اسچلاگر، ۲۰۱۴).

علاوه بر این طبق بررسی‌های انجام شده فراگیران با مشکل نارساخوانی از خودکارآمدی تحصیلی پایین‌تری نسبت به فراگیران بدون مشکل نارساخوانی برخوردارند (استاج، ایتون و اسجوبلوم ۲۰۱۸). خودکارآمدی تحصیلی به‌عنوان یک عامل انگیزشی فعال‌کننده نگهدارنده و هدایت‌کننده رفتار تحصیلی به‌سوی اهداف موفقیت است (پینتریچ و دگرووت، ۱۹۹۰).»