کتاب اطلاعات عمومی موسیقی

کتاب «اطلاعات عمومی موسیقی» نوشتۀ محمدرضا آزاده فر و ویراستۀ سارا کلهر است و نشر نی آن را منتشر کرده است. موضوع کتاب اطلاعات عمومی موسیقی معرفی اصولی دانش موسیقی و ارتباط آن با سایر علوم است.

درباره کتاب اطلاعات عمومی موسیقی

فقدان تربیت هنری اصولی و آموزش همگانی موسیقی در نظام آموزشی ایران و درنتیجه کمبود دانش عمومی در این حوزه زمینه را برای تهاجم دشمنان فرهنگی فراهم کرده است به‌ویژه در حوزۀ موسیقی، رشتۀ جذابی که از فطرت زیبایی‌دوستی انسان نشئت‌گرفته است. اساساً در زمینۀ موسیقی هیچ‌گونه محتوایی وجود ندارد که قرار باشد تربیت هنری اتفاق بیفتد اما کشورهای دیگر از طریق آموزش همگانی توانسته‌اند افکار عموی را روشن و آگاه کنند.

جالب است که علمای پیشین، افراد نام‌آوری مانند ابونصر فارابی، ابوعلی سینا، امام محمد غزالی، صفی‌الدین ارموی، ابوالفرج اصفهانی در زمان خود با درک این مسائل مهم به نیاز روز جامعۀ خود پاسخ دادند. در ایران هم اندیشمندان زیادی در دهه‌های اخیر تلاش کرده‌اند تا این خلأ را پر کنند و این ضعف را از بین ببرند. کتاب اطلاعات عمومی موسیقی که مجموعه‌ای چندوجهی است،‌نتیجۀ یکی از همین تلاش‌هاست.

محمدرضا آزاده فر بعد از بررسی موضوعات موردنیاز برای مطالعۀ عمومی، چند شاخۀ اصلی و مستقل را تقسیم‌بندی کرد: آشنایی با ماهیت اصوات موسیقی از دیدگاه فیزیکی، دانستن مبانی، تئوری و اصطلاحات موسیقی در حدی که فرد بتواند با علم موسیقی ارتباط برقرار کند، آشنایی با سازها، آشنایی با چگونگی پیدایش موسیقی و تاریخ آن چه در ایران و چه در غرب و ارتباط موسیقی با روان‌شناسی، جامعه‌شناسی و مردم‌شناسی.

کتاب اطلاعات عمومی موسیقی شامل ۷ فصل می‌شود. عناوین فصل‌های کتاب عبارت است از: «فصل اول: فیزیک اصوات موسیقی»، «فصل دوم: تئوری موسیقی»، «فصل سوم: موسیقی ایرانی»، «فصل چهارم: سازشناسی»، «فصل پنجم: تاریخ موسیقی ایران»، «فصل ششم: تاریخ موسیقی اروپا» و «فصل هفتم: موسیقی و سایر علوم».

خواندن کتاب اطلاعات عمومی موسیقی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

خواندن این کتاب را به علاقه‌مندان به موسیقی و همچنین دانش‌آموزان و دانشجویان رشتۀ موسیقی پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب اطلاعات عمومی موسیقی 

««دربارۀ ارگان شنیداری یعنی گوش، باید گفت یکی از قوی‌ترین گیرنده‌های عالم گوش است. پردۀ گوش دارا چنان حساسیتی است که در حساس‌ترین حالت خود می‌تواند حرکتی داشته باشد که شعاع حرکت آن به کوچکی یک اتم هیدروژن باشد. حساسیت گوش انسان چنان زیاد است که باانرژی بسیار کمی به حرکت در می‌آید. این انرژی می‌تواند آن‌قدر کوچک باشد که تصور آن بسیار مشکل است. در نظر بگیرید انرژی لازم برای روشن‌کردن یک چراغ‌خواب یک وات کافی است که بین همۀ افراد کرۀ زمین تقسیم شود و همه با گوش خود آن را درک کنند!»