کتاب سال اول زندگی و بقیه عمر

کتاب سال اول زندگی و بقیه عمر؛ حرکت، تحول و تغییر روان‌درمانگرانه نوشتهٔ رولا فرانک و فرانسیس لابیر و ترجمهٔ شهلا پزشک و ژانت هاشمی‌آذر است و انتشارات ارجمند آن را منتشر کرده است.

درباره کتاب سال اول زندگی و بقیه عمر

زبانمان ما را به تمایز میان بدن و «من» تشویق می‌کند. ما کلمهٔ واحدی نداریم که امکان گفتن «بدن- من» را بدهد. ممکن است بگوییم «بدن من» که درست همان‌گونه است که می‌گوییم «ماشین من» و این‌گونه معنی می‌دهد که بدن فرد دارایی اوست؛ اما به یقین خود او نیست. اکنون مدتی‌ است که گشتالت‌درمانگران و تحلیلگران معاصر، بدن‌ذهن را به‌عنوان واحد یکپارچه‌ای می‌دانند که قبلاً به روان و تن مجزا شده بود. دو نویسنده و متخصص بالینی، رشته‌هایی را به هم پیوند زده‌اند که ما می‌دانستیم به هم تعلق دارند اما پیش از این تلفیق، این معنا را نداشتند. در این راستا هر فصل کتاب حاضر به شرح سازه‌های نظری و موردپژوهی‌هایی می‌پردازد که با استفاده از «زبان حرکت بدنی»، فهم فرهنگ غیرکلامی و کاربست سودمند آن در روابط والد- نوزاد، کودک و نوجوان و نیز کار با زوج‌ها و بزرگسالان به تنهایی را میسر می‌سازد. کتاب سال اول زندگی و بقیه عمر به ما نشان می‌دهد که چگونه الگوهای حرکتی بدنی، پایه بنیادی‌ترین عناصر سازمان‌دهی روان‌شناختی را شکل می‌دهد. این کتاب حاصل همکاری دو نویسنده است، یکی گشتالت‌درمانگر و دیگری روان‌تحلیلگر که دو سنّت متفاوت روان‌درمانگری را به هم آمیخته‌اند و درک مشترک و مهمی را پدید آورده‌اند.

دکتر رولا فرانک بنیان‌گذار و مدیر مرکز مطالعات تنی و مدرس انجمن روان‌درمانی گشتالت و مؤسسه گشتالت‌درمانی نیویورک است. او نویسنده مقاله‌ها و فصولی در نشریه‌های گوناگون است. کتاب او با عنوان «جسم آگاهی: یک رویکرد تنی و تحولی به روان‌درمانی» به چهار زبان ترجمه شده است.

دکتر فرانسیس لابیر، روان‌تحلیلگر یک مؤسسه خصوصی در نیویورک و مدیر مرکز پرورشگاه تحقیقاتی والد- نوزاد/ نوپایان در دانشگاه پیس و هیئت علمی مرکز مطالعات روان‌درمانی روان‌تحلیلگرانه است. کتاب او با عنوان «درباره حرکت کردن و به حرکت درآمدن: رفتار غیرکلامی در تمرین بالینی» و مقاله‌هایش، کاربست منحصر به فرد او ازحرکت در مطالعات روان‌درمانی را نمایان می‌سازد.

ترجمهٔ این کتاب را دکتر شهلا پزشک، عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی و دکتر ژانت هاشمی‌آذر، عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی انجام داده‌اند.

خواندن کتاب سال اول زندگی و بقیه عمر را به چه کسانی پیشنهاد می‌‌کنیم

این کتاب را به پژوهشگران حوزهٔ روان‌شناسی پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب سال اول زندگی و بقیه عمر

«حرکت به‌عنوان زبان اختصاصی سال اول زندگی به‌تنهایی مهم است و به‌عنوان اساس ارتباط در سراسر زندگی باقی می‌ماند. هنگامی‌که این زبان به‌خوبی کار می‌کند، خواه بین والدین جدید و نوزادشان و خواه بین دو بزرگسال، علائم به‌روشنی فرستاده، دریافت و درک می‌شود، بدون هیچ‌گونه توجهی به‌این که این رویداد چگونه اتفاق می‌افتد. در این موارد، حرکت‌های شرکت‌کنندگان به‌طور سیال به‌عنوان بخشی از تجربهٔ کل منتقل می‌شود و نیازی به وارسی دقیق ندارد. اما، هنگامی‌که علائم غالباً سوءتعبیر، گم یا تحریف می‌شوند، بررسی عناصر حرکتی آن الزامی است. بنابراین، تحلیل حرکت، نقطهٔ تمرکز و مداخلهٔ بسیار کارآمدی می‌شود. والدین در تلاش برای ارضای نیازهای نوزادان، آنها را پوشک و تغذیه می‌کنند، تکان می دهند و می‌جنبانند و برایشان شکلک در می‌آورند، حرف می‌زنند و می خوانند. کنش‌های آنها از زنجیره‌ای از حرکت‌ها تشکیل می‌شود که ما می‌توانیم آنها را به‌دقت تعریف کنیم و با جزئیات دقیق مشاهده کنیم. در مورد بزرگسالان نیز مشخص کردن دقیق حرکت در جلسهٔ روان‌درمانی، ادراک روان‌درمانگر و بیمار را گسترش می‌دهد. دیدن کنش‌ها و حرکت‌ها درون جلسهٔ روان‌درمانی، ما را به حوزهٔ صورت‌بندی نشدهٔ پیش از تأمل، هشیار می‌سازد. اینجاست که ما می‌بینیم «کنش کجا قرار دارد» -چگونه هر شریکی رابطهٔ پدید آمده از طریق زبان جاری حرکت را تحت تأثیر قرار می‌دهد و سازمان می‌بخشد. بررسی ظریف این مبادلات مستلزم یک چارچوب مفهومی و یک خزانهٔ لغت از توصیف‌گرهای درست حرکت است.»