کتاب لف تالستوی

کتاب لف تالستوی؛ به مثابه آیینه انقلاب روس مجموعه مقالات لنین و پلخانوف دربارهٔ تالستوی، نوشتهٔ ولادیمیر ایلیچ لنین و گئورگی پلخانوف با ترجمهٔ سیاوش فراهانی است و نشر ثالث آن را منتشر کرده است.

درباره کتاب لف تالستوی

ولادیمیر ایلیچ اولیانوف سال ۱۸۷۰ به دنیا آمد و ۲۱ ژانویه ۱۹۲۴ درگذشت. او معروف به ولادیمیر لنین، انقلابی، سیاستمدار و نظریه‌پرداز سیاسی اهل روسیه بود که به‌عنوان نخستین رئیس جمهوری فدراتیو سوسیالیستی روسیه شوروی از ۱۹۱۷ تا ۱۹۲۴ و رهبر اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی از ۱۹۲۲ تا ۱۹۲۴ خدمت کرد. در دورهٔ حاکمیت وی، روسیه و بعداً اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی به نظامی تک‌حزبی تبدیل شدند که در راس آن، حزب کمونیست قرار داشت و آن را اداره می‌کرد. با اینکه که او از نظر ایدئولوژیک مارکسیست بود، تحولاتش در این ایدئولوژی، لنینیسم نامیده می‌شود.

گئورگی والنتینوویچ پلخانوف سال ۱۸۵۶ به دنیا آمد و ۱۹۱۸ درگذشت. او فیلسوف و نظریه‌پرداز مارکسیست روس، بنیان‌گذار جنبش مارکسیستی در روسیه و برای سال‌های متمادی، نماینده و مدافع اصلی آن بود. پلخانوف همچنین از بنیان‌گذاران حزب سوسیال دموکرات کارگری روسیه بود و بعد از انشعاب حزب در سال ۱۹۰۳، از بلشویک‌ها (حزب اکثریت) حمایت کرد، اما همواره سعی در ایجاد اتحاد بین دو حزب داشت.

پلخانوف معتقد بود که جوامع بشری به‌ویژه جامعه روسیه برای پیاده‌کردن موفقیت‌آمیز مارکسیسم هنوز نارس بوده و سرمایه‌داری باید ابتدا رشد کند تا سوسیالیسم ممکن گردد و از همین رو با دولت شوروی مخالف بود. مهم‌ترین آثار او عبارت‌اند از: «آنارشیسم و سوسیالیسم»، «تاریخ از نگاه یکتاشناسان»، «تاریخ ماتریالیسم»، «حقایق منطقی»، «اهمیت مطالعه تاریخ از نظر تحولات اندیشه»، «نقش فرد در تطور تاریخ» و آخرین تألیف او «مسائل اساسی مارکسیسم».

مقالاتی که لنین و پلخانوف دربارهٔ تالستوی نوشته‌اند اهمیتی انکارناپذیر در درک عمیق و همه‌جانبهٔ آثار و آرای تالستوی دارند و به طور اعم از جمله نمونه‌های درخشان نقد ادبی و به طور اخص نقد ادبی مارکسیستی به شمار می‌آیند.

خواندن کتاب لف تالستوی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به پژوهشگران حوزهٔ ادبیات روسیه و نقد و نظریات ادبی پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب لف تالستوی

«لف تالستوی درگذشت. اهمیت جهانی وی در مقام نویسنده و شهرت جهانی‌اش در مقام اندیشمند و واعظ، هر کدام به نوعی بازتاب‌دهندهٔ اهمیت جهانی انقلاب روس است.

لف نیکولایویچ تالستوی در زمانی که نظام ارباب و رعیتی هنوز وجود داشت به عنوان نویسنده‌ای بزرگ ظاهر شده بود. وی در سلسله آثار نبوغ‌آمیز خود، که محصول بیش از نیم‌قرن کار ادبی اوست، غالباً روسیهٔ کهن، روسیهٔ روستایی، روسیهٔ مالک و دهقان و روسیهٔ پیش از انقلاب را به تصویر کشیده است که بعد از اصلاحات ۱۸۶۱ نیز نیمه‌فئودالی مانده بود. تالستوی توانست در توصیف این دوره از تاریخ روسیه در آثار خود آن‌قدر مسائل مهمی مطرح کند و به چنان درجه‌ای از قدرت ادبی برسد که آثارش در میان بزرگ‌ترین آثار ادبی جهان جای بگیرند. دوران تدارک انقلاب در یکی از کشورهایی که زیر سلطهٔ ملاکان فئودال قرار داشت، به لطف روشن‌نمایی نبوغ‌آمیز تالستوی، همچون گامی شد به سمت تکامل هنری بشریت.

تالستوی نویسنده در روسیه نیز برای اقلیت ناچیزی شناخته‌شده است. برای این‌که آثار سترگ او را به راستی در دسترس همگان قرار داد باید مدام به مبارزه با نظام اجتماعی‌ای پرداخت که توده‌های میلیونی مردم را به نادانی و درماندگی و کار با اعمال شاقه و فقر و تهیدستی محکوم کرده است، برای این‌که آثار تالستوی را در دسترس همگان قرار داد انقلابی سوسیالیستی لازم است.

تالستوی نه‌تنها آثار ادبی‌ای خلق کرده که توده‌ها همواره آن‌ها را گرامی خواهند داشت و مطالعه خواهند کرد __ البته وقتی بتوانند پس از بیرون آمدن از زیر یوغ ملاکان و سرمایه‌داران شرایطی انسانی برای خود ایجاد کنند __ بلکه موفق شده است روحیات توده‌های وسیع مردمی را که تحت ستم نظام کنونی قرار داشتند با قدرتی چشمگیر منتقل کند، وضع آنان را به تصویر بکشد و احساس اعتراض و نفرت غریزی آنان را بیان کند. تالستوی، که در اصل به دورهٔ ۱۸۶۱-۱۹۰۴ تعلق دارد تمام ویژگی‌های تاریخی انقلاب اول روس را، نقاط قوت و نقاط ضعف آن را، در آثار خود - هم در مقام نویسنده و هم در مقام اندیشمند و واعظ - با وضوحی حیرت‌انگیز متجسم کرده است.

یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های انقلاب ما این است که انقلابی بورژوایی_ دهقانی بود که در دورانی اتفاق می‌افتاد که نظام سرمایه‌داری در سراسر جهان بسیار زیاد و در روسیه نسبتاً زیاد رشد و توسعه یافته بود. این انقلابی بورژوایی بود، زیرا هدف اصلی‌اش سرنگونی حکومت مطلقهٔ تزاری یا همان سلطنت تزاری و نابودی زمینداری فئودالی بود، نه سرنگونی سلطهٔ بورژوازی. به ویژه دهقانان از این هدف آخر آگاه نبودند و تفاوت آن را با اهداف عاجل و اصلی‌تر مبارزه درک نمی‌کردند. همچنین این انقلاب انقلابی دهقانی نیز بود، زیرا در شرایط عینی موجب شده بود مسئلهٔ تغییر شرایط بنیادی زندگی دهقانان و نابودی زمینداری قرون وسطایی کهن و "پاکسازی زمین" برای نظام سرمایه‌داری در درجهٔ اول اهمیت قرار بگیرد. شرایط عینی باعث شده بود که توده‌های دهقانان وارد عرصهٔ عملِ تاریخی کم و بیش مستقلی بشود.»