کتاب کاربرد انتقال خون

کتاب کاربرد انتقال خون (راهنمای بالینی بیماران و خانواده‌ها) نوشتهٔ علی یعقوبی جویباری و پیام آزاده است و انتشارات ارجمند آن را منتشر کرده است.

درباره کتاب کاربرد انتقال خون

نویسندگان این کتاب معتقدند در صورت مشارکت بیماران در امور درمانی خود نتایج به‌صورت شگفت‌انگیزی بهبود خواهد یافت.

انتقال خون بخش مهمی از مراقبت‌های پزشکی پیشرفته است که اگر به‌طور صحیح از آن استفاده شود، می‌تواند نجات‌بخش حیات باشد و سطح سلامتی را ارتقا بخشد؛ ولی به سبب انتقال عوامل عفونی از طریق خون و فرآورده‌های آن، خطرات بالقوه انتقال خون توجه ویژه‌ای را می‌طلبد. استفادهٔ مناسب از خون به معنای کاربرد انتقال خون تنها برای درمان مواردی است که منجر به عارضهٔ جدی شده و از طریق سایر روش‌ها قابل پیشگیری و درمان نیست. در این کتاب در مورد اثرات داروهای شیمی درمانی و رادیوتراپی برروی ایندکس‌های آزمایش خون و موارد تجویز فرآورده‌های خونی به‌طور مفصل به بحث خواهیم نشست...

دکتر علی یعقوبی جویباری، استادیار دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی و دکتر پیام آزاده، دانشیار دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی نویسندگان این کتاب هستند.

خواندن کتاب کاربرد انتقال خون را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به کسانی که درخصوص انتقال خون بیشتر می‌خواهند بدانند پیشنهاد می‌‌کنیم.

بخشی از کتاب کاربرد انتقال خون

«گروه‌های خونی آنتی‌ژن‌هایی هستند که در سطح گویچه‌های قرمز خون و سلول‌های دیگر قرار دارند و از والدین به فرزندان به ارث می‌رسد، گلبول‌های قرمز مانند همهٔ سلول‌های هسته‌دار بدن واجد اختصاصات آنتی‌ژنتیکی در سطح خود هستند، این آنتی‌ژن‌ها، آنتی‌ژن‌های گروه خونی نامیده می‌شوند.

گاهی دیده می‌شود وقتی که خون شخصی را به شخص دیگری تزریق می‌کنند، خون شخص دهنده در بدن فرد گیرنده لخته می‌کند و رسوب می‌دهد. چگونگی این عمل با انعقاد خون متفاوت است و به وجود گروه‌های خونی مختلف مربوط می‌شود. در سطح خارجی گلبول‌های قرمز افراد، دو نوع آنتی‌ژن از جنس پروتئین وجود دارد که به نام‌های A و B معروف هستند. برخی افراد آنتی‌ژن نوع A و برخی نوع B و برخی هر دو آنتی‌ژن A و B را دارا هستند و برخی هیچ یک از آنتی‌ژن‌ها را ندارند. این افراد را به ترتیب در گروه‌های خونی A و B و AB و O قرار می‌دهند.

آنتی‌ژن‌های گروه‌های خونی تحت کنترل ژن‌های خاصی هستند و توارث آن‌ها از قوانین ساده مندل تبعیت می‌کند. برای هر سیستم گروه خونی تعداد متغیری از آللهای مختلفی وجود دارد. آللها به نوبهٔ خود تعداد متغیری از ژن‌های غشایی گلبول قرمز را کنترل می‌نمایند. افراد سالم علاوه بر داشتن آنتی‌ژن‌های گروه خونی بر سطح خود ممکن است واجد آنتی‌بادی‌های سرمی باشند که علیه آنتی‌ژن‌های گروه خونی که خود فاقد آن‌ها هستند عمل می‌کنند. مثلاً افرادی که گروه خونی آن‌ها فاقد آنتی‌ژن A است در سرم خود آنتی‌بادی برضد آنتی‌ژن A دارند.

تصور می‌شود این آنتی‌بادی‌های طبیعی، حاصل برخورد با گلبول‌های قرمز گروه A نباشند، بلکه متعاقب تماس با آنتی‌ژن‌های مشابهی باشند که در طبیعت به وفور یافت می‌شوند.»