کتاب جشن میلاد پیامبر (ص)

کتاب جشن میلاد پیامبر (ص) از گروه پژوهش مجمع جهانی اهل بیت و نوشتۀ عبدالرحیم موسوی و ترجمۀ حسین علی عربی و ویراستۀ امرالله نصیری است و انتشارات مجمع جهانی اهل بیت آن را منتشر کرده است.

درباره کتاب جشن میلاد پیامبر (ص)

مکتب اهل بیت عصمت و طهارت (ع) که تبلور اسلام ناب محمدی (ص) و متکی بر منبع وحیانی است، معارف ژرف و عمیقی دارد که از اتقان، استحکام و برهان برخوردار است و مطابق با فطرت سلیم انسان‌هاست. این مکتب غنی و نورانی در پرتو عنایات الهی و هدایت ائمهٔ اطهار (ع) و نیز مجاهدت هزاران جهادگر عرصه‌های علم و فرهنگ در طول قرون گذشته و حال، بسط و گسترش یافته است.

پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی به رهبری حضرت امام خمینی (ره) و تأسیس نظام اسلامی با تکیه بر قوانین اسلامی و با محوریت ولایت فقیه، افق‌های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی جدیدی را برای انسان‌های آزاده به‌ویژه مسلمانان و پیروان و محبّان اهل بیت (ع) گشود و توجه بسیاری از نخبگان و مستضعفان جهان را به خود معطوف کرد.

مجمع جهانی اهل بیت (ع)، مولود این دگرگونی مبارک است که به ابتکار مقام معظم رهبری حضرت آیت‌الله العظمی خامنه‌ای در سال ۱۳۶۹ شمسی/ ۱۹۹۰ میلادی تأسیس شد و تاکنون خدمات شایانی را در تبلیغ معارف قرآن و اهل بیت (ع) و حمایت از پیروان اهل بیت (ع) در سراسر جهان انجام داده است.

معاونت امور فرهنگی مجمع جهانی اهل بیت (ع) در راستای رسالت خود جهت ارتقای شناخت و آگاهی پیروان اهل بیت (ع) در موضوعات، سطوح، مخاطبان و عرصه‌های مختلف، در حوزه‌های تولید کتاب و مجلات به زبان‌های متعدد و سایر محصولات فرهنگی به فعالیت پرداخته است.

کتاب جشن میلاد پیامبر (ص) با هدف معرفی معارف اهل بیت (ع) و پاسخ به شبهات مخالفین به‌ویژه وهابیان و سلفی‌ها تهیه شده و حاصل تلاش علمی و پژوهشی گروهی از پژوهشگران و نویسندگان فرهیخته و صاحب نظر و ارجمند است.

خواندن کتاب جشن میلاد پیامبر (ص) را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به پژوهشگران حوزهٔ اسلام پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب جشن میلاد پیامبر (ص)

«جشن میلاد پیامبر (ع) از جشنهایی است که از قرنهای گذشته مسلمانان به بزرگداشت آن عادت کرده و همیشه پا بر جا و در قلوب همه مسلمانان زنده بوده است و به مناسبت این روز، در خانه ها و مساجد شهرهای مختلف اسلامی، جشنهای بزرگی برگزار می کنند؛ چرا که مسلمانان نیز همانند هر ملّت دیگری، به مقدّسات خود احترام می گذارند و این روزهای بزرگ و مناسبتهای با عظمت را گرامی می دارند و سعی می کنند بهره برداریهای لازم را از این مجالس داشته باشند.

هر چند جایز بودن جشن میلاد پیامبر (ص) روشن و واضح است، ولی برخی افراد می خواهند با استناد به فهم غلط خود از معنای «بدعت»، این مجالس را به تعطیلی بکشانند و بسیاری از مباحات دیگر را به بهانهٔ  این که نصّی در مورد آنها وارد نشده است، تحریم نمایند!

به همین دلیل، مسألهٔ جشن میلاد پیامبر (ص) را مورد مطالعه قرار می دهیم تا حدود شرعی آن را مشخّص سازیم و سپس در مورد نظریهٔ قایلین به حرمت آن، در چند امر بحث خواهیم کرد.

***

«ماه رمضان، ماهی است که قرآن، برای راهنمایی مردم و ارائهٔ نشانه های هدایت و فرق گذاشتن میان حق و باطل، در آن نازل شده است».

همچنین در مورد برکت در «شب قدر» می فرماید:

{إنَّا أَنزَلْنَاهُ فِی لَیلَةِ الْقَدْرِ * وَمَا أَدْرَاک مَا لَیلَةُ الْقَدْرِ * لَیلَةُ الْقَدْرِ خَیرٌ مِّنْ أَلْفِ شَهْرٍ}

«ما آن را در شب قدر نازل کردیم و تو چه می دانی شب قدر چیست؟ شب قدر، بهتر از هزار ماه است».

جاودانه بودن برکت در این ماهها و روزها و شبها به خاطر حوادث مهمّ الهی، مثل نزول قرآن در آنها بوده است.

اگر سرچشمهٔ قداست ایام، به حوادث مبارک الهی بر می گردد، چرا روز ولادت پیامبر (ص) ـ که روز مبارکی است ـ مستحقّ تقدیس نباشد؟

این قضیهٔ در مورد مناسبتهایی مثل جشن عید فطر، عید قربان، عید غدیر و روز عرفه که نصّ خاصّی در مورد آنها وارد شده هم صحیح است.»