کتاب مناظره شاه میلیندا

کتاب مناظره شاه میلیندا نوشتهٔ بیکخو پسالا و ترجمهٔ منیژه مقصودی است. انتشارات اندیشه احسان این کتاب را روانهٔ بازار کرده است.

درباره کتاب مناظره شاه میلیندا

کتاب مناظره شاه میلیندا به‌صورت تألیف و ترجمه است؛ از این جهت که با تأکید بر میان‌رشته‌ای‌بودن طراحی شده است. میان‌رشته‌ای‌بودن که در دهه‌های اخیر بسیار مطرح است، از جانب انسان‌شناسان آغاز شد. نگاه جدید به علوم و با تأکید بر میان‌رشته‌ای‌بودن، در مطالعات تاریخی بسیار نمود می‌کند. این تحول در دوره‌های متعددی از جانب اساتید فن مطرح و اعمال شده است. میان‌رشته‌ای‌بودن پیش از هر اقدامی در رشتهٔ انسان‌شناسی مطرح شد. این رشته، رشته‌ای است میان‌رشته‌ای که باتوجه‌به تجربیاتِ جمع‌آوری‌شده توسط انسان‌شناسان پیشگام، میسیونرهای مذهبی، جهانگردان، مأمورین دولتی و سیاسی و نیز محققان توجه را به فرهنگ‌های جهان معطوف کرد. محققان متوجه تنوع فرهنگی بسیار شدند.

این کتاب به خوانندگان و دانشجویان، شرایط شکل‌گیری بنیان‌های فلسفی را در دوره‌ای از تاریخ مطرح می‌کند و نگاه میان‌رشته‌ای را با چنین مثالی روشن‌تر عیان می‌کند. این کتاب به معرفی حکومت باکتریان یونانی - باختر یا بلخ منطقه‌ای باستانی در آسیای میانه آغاز می‌شود. در این مبحث اشاره کوتاهی داریم به معرفی دوران هخامنشی، دوران اسکندر، سلوکیان، دولت یونانی بلخ، سغدیا یا سغدیانا؛ سپس به زبان‌های رایج آن دوران می‌پردازیم. از جمله زبان‌های سقدیان، هندواروپایی، باکتریایی و زبان پارتیان؛ پس از آن به مذهب مردم بلخ یا تخارستان پرداخته شده است؛ از جمله به آیین زرتشت یا مزدا یاسنا، آیین‌های یونان باستان و آیین مانوی اشاره‌ای شده. در این میان آیین مانوی ببیشتر موردبحث قرار گرفته است. آیین بودا یا آیین بودایی از جمله مطالب بعدی است که ضرورت دارد به تاریخچهٔ آن بپردازیم. شاخه‌های آیین بودایی و گسترش آن و کشورهایی که به آیین بودا گرویدند از جمله مباحث این قسمت است.

محث بعدی شاهنشاهی مائوریا یا موریا است. در این مبحث به دوران حکومت موریا پرداخته شده و پس از آن به مندائیان یا صابئیان پیروان یحیای تعمیددهنده که تعمیددهندهٔ مسیح بودند، اشاره شده است.

خواندن کتاب مناظره شاه میلیندا را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

خواندن این کتاب را به دوستداران مطالعه درمورد دین و تاریخ جهان پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب مناظره شاه میلیندا

«پادشاه پس از آن که تمام شب درباره بحث‌هایی که با ناگاسنا داشت فکر کرد، هشت عهد با خود بست که:

"در این هفت روز هیچ تصمیمی در رابطه با موارد قانونی نخواهم گرفت، در مورد هوس، نفرت یا توهم فکر نخواهم کرد. نسبت به همه خدمتگزاران و وابستگان فروتن خواهم بود. با دقت مراقب تمام حرکات بدنی و حواس ششگانه خود خواهم بود. ذهن خود را مملو از لطف و مهربانی نسبت به تمام موجودات خواهم کرد."

سپس تصمیم گرفت با ناگاسنا به تنهایی صحبت کند و به او بگوید، "او که می‌خواهد بحث عمیقی بکند می‌باید از هشت مکان دوری کند: زمین ناهموار که موضوع مورد نظر در آن پراکنده می‌شود، به درازا کشیده می‌شود، پخش می‌گردد و در نهایت باطل می‌شود؛ مکان‌های ناامن که ذهن با ترس مختل می‌شود و در نتیجه معنا را به درستی درک نمی‌کند؛ مکان‌هایی که طوفانی است و صدا نامفهوم می‌شود؛ مکان‌های متروک که ممکن است جاسوسانی آن جا باشند؛ مکان‌های مقدس که ممکن است موضوع بحث به موضوعات جدی کشیده شود؛ در جاده که ممکن است مبتذل شود؛ بر روی پل که ممکن است ناپایدار شود و مورد تردید قرار گیرد و در حمام عمومی که ممکن است موضوع صحبت همگان شود.

"ناگاسنا همچنین هشت گروه مردم هستند که در صدد بر هم زدن بحث می‌باشند؛ اشخاص بی‌آبرو، عصبانی یا فریب خورده، مغرور، حریص، تنبل، یک دنده و فقیر احمق – این هشت گروه تخریب‌کننده بحث‌های عالی می‌باشند".

"ناگاسنا، هشت عامل برای توسعه و رشد هوش وجود دارد: "مرور زمان، افزایش شهرت و اعتبار، پرسش‌های مکرر، دوستی با یک راهنمای معنوی، منطق خود شخص، بحث کردن، دوستی با افراد متقی و سکونت در محل مناسب. این مکان فارغ از اعتراضات نسبتبه تکرار موضوع صحبت است و من هم یک شاگرد نمونه می‌باشم؛ من محتاط هستم و بینش من هم کامل است".

"ناگاسنا، این‌ها بیست و پنج وظیفه یک معلم نسبت به شاگردان ارزشمند خود می‌باشد: او می‌باید همیشه شاگردان خود را حمایت کند، به او بگوید چه چیزی را پرورش دهد و از چه چیزی اجتناب کند، در مورد چه چیزی جدی و نسبت به چه چیزی بی‌اعتنا باشد. به او در مورد خوابیدن، حفظ سلامتی، چه غذائی بخورد یا نخورد، حفظ اعتدال در تغذیه را آموزش دهد و آنچه را که در کاسه غذای خود دریافت می‌کند با او قسمت کند. هنگامی که او ناامید است او را امیدوار کند و در مورد دوستان خوب، دهکده‌ها و دیرهایی که بتواند مرتبا برود او را نصیحت کند. هرگز نباید در شوخی کردن و صحبت‌های احمقانه با او زیاده‌روی کند. اگر کمبودی در او می‌بیند می‌باید با حوصله با او رفتار کند. می‌باید کوشا باشد، اصول را رعایت کند، قابل احترام و مهربان باشد. می‌باید او را مانند پسر خود بداند، در جهت پیشرفت او تلاش کند، از نظر دانش او را قوی کند، او را دوست بدارد، هرگز هنگامی که نیاز دارد او را ترک نکند، هرگز انجام وظیفه نسبت به او را فراموش نکند و هرگاه او قدم اشتباهی برمی‌دارد به راه راست هدایتش کند."»