کتاب مصاحبه انگیزشی

«لری یک مرد قفقازی ۲۷ سالهٔ است که پلیس گواهینامهٔ رانندگی‌اش را حدود ۶ ماه قبل ضبط کرد و علّتش این بود که برای سوّمین مرتبه در حین مستی رانندگی کرده بود. او ملزم است تا یک برنامهٔ سوءمصرف مواد را بگذراند تا گواهینامهٔ او مجدّداً به او بازگردانده شود. او در دو دورهٔ اوّل که در این برنامه قرار داشت به مصرف الکل ادامه داد و از حضور در نشست‌های مرتبط با مصرف الکل که ازطریق انجمن الکلی‌های گمنام به‌صورت هفتگی برگزار می‌شد اجتناب کرد.

این آخرین فرصت است که پلیس در اختیار او قرار داده است تا پیش از اینکه پروندهٔ او بسته شود به الزامات برنامه پایبند شود. لری در مصاحبه‌ای که در مرکز درمان انجام شد حاضر شد و در این جلسه به خوبی لباس پوشید و صحبت کرد.

لری از سنّ ۱۴ سالگی شروع به مصرف ماری‌جوانا کرد و از ۱۶ سالگی مصرف الکل را آغاز کرد. او در این سنین چندین بار به‌خاطر جرائم مرتبط با موادمخدر و الکل بازداشت شده بود و درنتیجه در دادگاه محاکمه شد و او را به زندان نوجوانان فرستادند. وقتی‌که در مدرسهٔ ابتدایی دچار اختلال کمبود توجّه و بیش‌فعاّلی بود، قرص ریتالین برایش تجویز کردند؛ باوجوداین پس از مدّتی قرص‌ها را قطع کرد. او در طول سال‌های تحصیل خود از مدرسه اخراج شد؛ زیرا پول زیادی برای خرید موادمخدر می‌پرداخت و در مدرسه کشمکش و درگیری‌های زیادی ایجاد می‌کرد. هرچند بعداً که به جرم فروش موادمخدر در زندان به سر می‌برد آموزش خود را تا سطح دیپلم به اتمام رسانید.

لری درحال‌حاضر به‌عنوان یک مشاور در آژانس مسکن کار می‌کند؛ امّا کسب‌وکار او به‌دلیل اینکه نمی‌تواند رانندگی کند رونق خوبی ندارد. اگرچه به نظر می‌رسد که انگیزه‌ای برای تکمیل برنامه دارد تا بتواند دوباره رانندگی کند امّا به‌نظر خودش آموخته است که برای کنترل نوشیدن و استفاده از ماری‌جوانا به‌طور منظّم چه کار کند. وقتی‌که از او درمورد کنترل نوشیدنش سؤال می‌شود می‌گوید که سه نفر از کسانی که برای مستی هنگام رانندگی گواهینامه‌شان توقیف شده بود نظر او را به خود جلب کرده‌اند و نمی‌خواهد شبیه آن‌ها و دچار مشکلات بیشتری شود. او اکنون در روزهای هفته تنها دو شیشه نوشیدنی می‌خورد و در تعطیلات آخرهفته هر شب شش بسته نوشیدنی مصرف می‌کند. او دیگر در کافه‌ها نوشیدنی نمی‌خورد؛ چون نمی‌تواند رانندگی کند و نمی‌تواند نوشیدنی بخرد. او می‌گوید که اخیراً به‌دلیل مشکلات حمل‌ونقل اغلب دوستانش را دیده است. یکی دیگر از دلایلی که او تمایل به مصرف الکل دارد و آن را به‌عنوان یک مشکل نمی‌بیند این است که دوستانش بیشتر از او می‌نوشند و تمایل به نوشیدن بیشتری نسبت به او دارند و در مقابل او خود را فقط فردی که به‌میزان تأییدشده ازسوی اجتماع می‌نوشد می‌بیند.

به‌طور خلاصه لری فکر نمی‌کند که باید در برنامهٔ سوءمصرف مواد قرار داشته باشد. همچنین فکر می‌کند که باید به چند هفته‌ای که در دوره گذرانده است اعتبار دهند و گواهینامه به او برگردانده شود و یا حداقل دورهٔ تأدیبی کوتاه شود. لری با ناراحتی می‌گوید که برای شرکت در گروه الکلی‌های گمنام دعوت شده است؛ اینکه او «مثل این افراد نیست». می‌گوید: «چطور می‌توانم در این جلسات و گروه‌ها حضور داشته باشم اگر نمی‌توانم رانندگی کنم؟»