کتاب اقدامات دولت های ایران در طول جنگ جهانی دوم (جلد اول)

کتاب الکترونیکی «اقدامات دولت های ایران در طول جنگ جهانی دوم (جلد اول)» نوشتهٔ مریم وفایی پور در نشر کلید پژوه چاپ شده است. دولت‌های خنثی عنوان جلد اول از مجموعهٔ اقدامات دولت‌های ایران در طول جنگ جهانی دوم است.

درباره کتاب اقدامات دولت های ایران در طول جنگ جهانی دوم (جلد اول)

جنگ جهانی دوم که بین سال‌های ۱۹۳۹ تا ۱۹۴۵ رخ داد، بیشتر کشورهای جهان و بیش از ۱۰۰میلیون پرسنل نظامی از سراسر دنیا را درگیر کرد. ایران که ابتدا در این جنگ اعلام بی‌طرفی کرده بود، با ورود متفقین به کشور نتوانست بر موضع خود بماند. در طول این جنگ اتفاقات مختلفی در خاک ایران و همسایه‌های ایران رخ داد که دولت را مجبور به نشان‌دادن واکنش‌های متفاوتی کرد. کتاب اقدامات دولت‌های ایران در طول جنگ جهانی دوم در ۳ جلد به این اتفاقات و رفتار دولت‌های ایران در مواجهه با آن‌ها و پیامد‌ هرکدام از تصمیم‌ها و اقدام‌های صورت‌گرفته در آن زمان می‌پردازد. مباحثی که در جلد اول این اثر بررسی می‌شود عبارت‌اند از:

فصل اول: اقدامات دولت محمود جم

فصل دوم: اقدامات دولت متین دفتری

فصل سوم: اقدامات دولت منصور

منابع و مأخذ

کتاب اقدامات دولت های ایران در طول جنگ جهانی دوم (جلد اول) را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب به دوستداران مطالعهٔ تاریخ ایران و جهان پیشنهاد می‌شود.

بخشی از کتاب اقدامات دولت های ایران در طول جنگ جهانی دوم (جلد اول)

«روابط ایران با آلمان موجب شد که ایران در مثلث ارتباط شوروي، آلمان و ایران قرار بگیرد. رضاشاه حاضر به حفظ رابطه با شوروي نبود اما به علت خواست آلمان که نقطه پیوند این رابطه بود مجبور به برقراري روابط بود. «مهمترین مسئله روابط بازرگانی بین دو کشور بود. پس از کودتاي سوم اسفند وابستگی سنتی شمال ایران به بازارهاي شوروي افزایش یافته بود. هنگامی که رضاشاه بر تخت سلطنت جلوس کرد صادرات ایران به شوروي تقریباً دوبرابر شد و واردات از آن کشور نیز چهاربرابر شده بود. رضاشاه میدانست که وابستگی به بازارهاي شوروي را یکشبه نمیتوان پایان داد و ضمناً میدانست که اگر ایران بخواهد استقلال اقتصادي خود را به دست آورد باید روزي این کار صورت بگیرد. بنابراین از یکسو کوشید با انعقاد موافقتنامههاي کوتاهمدت، نظم و ترتیبی در امور بازرگانی دو کشور بدهد، و از سوي دیگر شرایط داخلی را براي استقلال اقتصادي فراهم سازد. در اجراي هدف نخست، موافقتنامههاي کوتاهمدت بازرگانی با شوروي در سالهاي 1 ،1306 ،1310 1314 امضا شد.» «دولت ایران در پی کشف شبکه کمونیستی در ایران و از بینبردن آن به موجب قانونی که در 5 خرداد 1310 به تصویب مجلس رسانید اینگونه فعالیتها را ممنوع و متخلفین را به مجازاتهاي سنگین محکوم کرده این جریانات لطمه شدیدي به روابط ایران و شوروي وارد کرد و موجب احضار داویتان (سفیر شوروي) به مسکو گردید. از این تاریخ باز شورويها شروع به اشکالتراشی در کار بازرگانی با ایران نمودند به طوري که اتاق بازرگانی تهران تجارت با شوروي را تحریم کرد و چون عدهاي از بازرگانان به این تصمیم گردن ننهادند دولت در سال 1311 قانون انحصار تجارت خارجی را مانند شوروي خود در دست گرفت.»