کتاب دیپلماسی اقتصادی و سیاست گذاری های خارجی

کتاب دیپلماسی اقتصادی و سیاست گذاری‌های خارجی نوشته چارلز چاترجی و ترجمه پرهام پوررمضان است. این کتاب را انتشارات اندیشکده روابط بین‌الملل منتشر کرده است.

درباره کتاب دیپلماسی اقتصادی و سیاست گذاری های خارجی

دیپلماسی اقتصادی تجاری ریشه در سیاست‌گذاری‌های خارجی ایالات دارد. اهمیت دیپلماسی نظامی یا دیپلماسی امنیت را نمی‌توان انکار کرد؛ اما اگر کسی «صلح» را جدی بگیرد، باید بتواند سلسله‌مراتب دیپلماسی را در کشور خود ایجاد کند.

دیپلماسی اقتصادی تجاری در ساخت روابط دوستانه میان ایالت‌ها با یکدیگر از اهمیت بسیاری برخوردار است و این روابط می‌توانند باعث توافق‌های بین ایالتی هم بشوند که در این صورت، ایالت‌ها می‌توانند باتوجه‌به خطرات این توافق‌ها و روابط دوستانه، تمامی این روابط را رد کنند و از ادامه آن بپرهیزند. در واقع، تعامل بین این دیپلماسی و سیاست‌گذاری‌های خارجی درهم‌تنیده شده است.

پیگمن متذکر می‌شود که دیپلماسی اقتصادی تجاری که تاریخ بسیار طولانی و تأثیرگذاری دارد، حتی قبل از متولد شدن ایالت‌هایی که امروزه شاهدشان هستیم، وجود داشته است. دیپلماسی اقتصادی تجاری فقط مربوط به ارائه فنون مذاکره در تجارت و سرمایه‌گذاری و سیاست‌گذاری‌های بین ایالتی نیست، بلکه به توسعه دادن چارچوب قانون‌گذاری خطاب به جوامع بین‌الملل نیز مربوط می‌شود.

خواندن کتاب دیپلماسی اقتصادی و سیاست گذاری های خارجی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

علاقه‌مندان به روابط سیاسی و علوم بین‌الملل می‌توانند از خواندن این کتاب لذت ببرند.

بخشی از کتاب دیپلماسی اقتصادی و سیاست گذاری های خارجی

هدف اصلی دیپلماسی اقتصادی در سطح ملی، رسیدن به ترتیبات سودمند دوجانبه است که اثر گسترش آن، روابط سیاست خارجی بین دو کشور را تقویت می‌کند. دیپلماسی اقتصادی در سطح بین‌المللی باید باهدف تدوین مقررات در چارچوبی مشخص باشد؛ حال، چه در قالب کنوانسیون‌های بین‌المللی و چه در قالب قطعنامه‌ها و بیانیه‌های بین‌المللی و.... تاکتیک‌ها و استراتژی‌های این دو سطح دیپلماسی متفاوت‌اند. درحالی‌که دیپلماسی اقتصادی دوجانبه نیاز به حفاظت از منافع اقتصادی ملی سودمند متقابل از طریق شناسایی پایه‌های عمل متقابل بین دو طرف دارد، دیپلماسی اقتصادی انجام شده در سطح بین‌المللی مربوط به استخراج هرگونه منفعت متقابل برای هرکسی نیست؛ هدف اصلی آن دستیابی به چیزی برای کل جامعه بین‌المللی است. درحالی‌که ماهیت تاکتیک‌ها و استراتژی‌های دیپلماسی اقتصادی دوجانبه در درجه اول مربوط به نقاط قوت و ضعف دو طرف، بدون تسلیم‌شدن به یکدیگر است، دیپلماسی اقتصادی در سطح بین‌المللی باید خیلی رؤیایی باشد؛ چون نیازمند درک کامل نیازها در چارچوب مقررات است. این امر به هدف حفظ منافع ملی هیچ ارتباطی ندارد. دیپلمات‌ها باید قادر به توجیه این موضوع باشند که چرا یک کنوانسیون یا چارچوب جدید برای مقررات ضروری خواهد بود و این موضوع بر پایه هیچ ایده خودخواهانه‌ای ایجاد نشده است. تاکتیک‌ها به معنای طرح‌ها و ابزارهای اتخاذشده در اجرای یک طرح‌اند و دستیابی به یک هدف یا وسیله تخصصی، نوعی استراتژی است که معنای آن، برنامه عمل یا سیاست در کسب‌وکار است. هم تاکتیک و هم استراتژی نیازمند درک کامل موضوعات و مشکلات مربوط به دیپلماسی هستند. تا آنجا که به دیپلماسی اقتصادی در سطح داخلی مربوط می‌شود، تمام مذاکرات باید حول محور منافع ملی باشد؛ اما باید آن را با منافع طرف دیگر نیز ترکیب کرد. به‌عبارت‌دیگر، روابط متقابل بین دو طرف باید در نظر گرفته شود. بااین‌حال، منافع متقابل درصورتی‌که هر دو طرف موضع یکسانی نداشته باشند، ممکن است به طور دقیق متوازن نشود. به‌عبارت‌دیگر، ممکن است در چنین وضعیتی عبارت «عمل متقابل» در شکل مطلق خودش درک نشود و تعریف خود را از دست بدهد.