کتاب روزنه‌ای به روشنایی

کتاب روزنه‌ای به روشنایی نوشتهٔ سیدمجید حسینی است و انتشارات حکمت و عرفان آن را منتشر کرده است. این کتاب علل و عوامل اعتیاد را به صورت فردی و بین‌فردی بررسی می‌کند.

درباره کتاب روزنه‌ای به روشنایی

پدیدهٔ شوم اعتیاد، سال‌هاست که برخی از هموطنان، به‌ویژه نوجوانان و جوانان را گرفتار خود کرده است. ابعاد پیچیدهٔ این رویداد و لایه‌های تأثیرگذار آن در سطوح مختلف فردی و اجتماعی، اهمیت بازخوانی آن را دوچندان می‌کند. یکی از این سطوح مهم، بررسی ابعاد فرهنگی است که در نوع خود از اهمیت فراوانی برخوردار است؛ چراکه نقش فرهنگ به عنوان یک معیار قابل‌توجه در دوری از این پدیده، بسیار پررنگ است. در این میان روایت و خوانش افرادی که در این مسیر گرفتار شده و مشکلات آن را لمس و درک کرده‌اند، به تنهایی می‌تواند درس‌ها و عبرت‌های قابل‌تأملی برای دیگران و کسانی که ممکن است در این مسیر لغزنده و ناهموار قرار گیرند، داشته باشد.

کتاب روزنه‌ای به روشنایی بر آن است تا با تولید محتوای واقعی و بهره‌مندی از داستان‌های مستند به روایت تلخ این گرفتاری پرداخته، به راه‌های برون‌رفت از آن اشاره کند و چراغی روشن‌گر در این میان بیفروزد.

بی‌تردید، مستندبودن روایت‌های مختلف از این پدیده شوم، تأثیر شگرفی بر مخاطبان خواهد داشت و هشداری برای خانواده‌ها و خصوصاً نوجوانان و جوانان در این مسیرِ سخت و گاه بی‌بازگشت خواهد بود.

خواندن کتاب روزنه‌ای به روشنایی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به مربیان پرورشی و پدران و مادران پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب روزنه‌ای به روشنایی

«هیچ‌کس نمی‌تواند بگوید «من فقط یک‌بار مصرف می‌کنم و دیگر خیر!» چون مواد مخدر مثل این می‌ماند که سیانور بگیری و بخوری و بگویی «چون یک‌بار خوردم چیزی نمی‌شود درحالی‌که یک‌بار یعنی همیشه و بدبختی!».

چنان هیکل و بدن قوی داشتم که هیچ‌وقت مریض نمی‌شدم. بدنم بدون چربی و وزنم هشتاد و نُه کیلو بود. همش عضله بود. عکس‌هایم شاهد هستند ولی از وقتی معتاد شدم تمام هیکلم شد استخوان و نابود شدم. درواقع مرده متحرک بودم و به لطف خدا و کمک یه دکتر که واقعاً فرشته نجات بود توانستم چهار سال پاک بمانم و از اعتیاد متنفر شوم.

من مرده بودم و آنان مرا زنده کردند. هرکس به یک روش توانسته کنار بگذارد و پاک شود و نجات پیدا کند. من ده بار ترک کردم؛ هم کمپ ترک اعتیاد رفتم هم خودم سعی کردم اما نشد. نمی‌گویم همه می‌توانند با رفتن به کلینیک‌های ترک اعتیاد نجات پیدا کنند چون خیلی‌ها نیز با رفتن دکتر بازهم سراغ مواد رفته‌اند.

می‌توانم بگویم وقتی معتاد شدی یعنی حتی همان یک‌بار، بهتر است که بروی برای خودت فکر اساسی کنی تا اینکه با بی‌آبرویی، بدبختی و فلاکت اعتیاد کم‌کم بمیری.

هیچ‌کس دوست ندارد بمیرد؛ پس اگر می‌خواهی زندگی کنی هرگز هرگز، حتی یک‌بار سراغ مواد نرو!

بزرگان چه می‌گویند؟

امام علی (ع) می‌فرمایند:

توکل به خداوند مایه نجات از هر بدی و محفوظ ماندن از هر دشمنی است.»