کتاب فردای زیبا

کتاب فردای زیبا نوشتهٔ سارا رحمانی است. نشر گنجور این کتاب را روانهٔ بازار کرده است. این اثر مجموعه شعری است که برای کودکان و نوجوانان سروده شده است.

درباره کتاب فردای زیبا

کتاب فردای زیبا ۱۲ شعر از سارا رحمانی را در بر گرفته است.

عنوان برخی از این اشعار موزون و مقفی «صلح جاوید»، «فردای زیبا»، «آرزوی بهروزی»، «هم راز» و «آواز» است.

شعر کودک و نوجوان، شعری است که با تخیل و درک کودکان و نوجوانان تناسب داشته باشد و در یک جمله این که برای این گروه‌های سنی قابل فهم باشد. شعر دریافت‌های تازه‌ای به کودکان از جهان پیرامونشان می‌دهد و به آن‌ها کمک می‌کند تا از زاویه‌ای نو و با احساسات عالی به جهان بنگرند. در واقع شعر ارتباط کودکان را با جهان عمیق‌تر، عاطفی‌تر و دلچسب‌تر می‌کند.

برخی معتقد هستند که شعر کودک و نوجوان در ایران که در آغاز دههٔ ۱۳۶۰ از رشد نسبتاً خوبی برخوردار بود، در سال‌های اخیر به ورطهٔ تکرار افتاده است. برخی نیز باورد دارند که این گونهٔ شعری چنان در حیطه‌های زبانی، تخیل و موسیقی منحصربه‌فرد شده است که می‌توان آن را موج پنجم شعر ایران نامید. موج اول تا چهارم عبارتند از «سبک خراسانی»، «سبک عراقی»، «سبک هندی» و «شعر نیمایی»؛ زیرا شعر کودک و نوجوان تمام ویژگی‌های یک سبک مجزا را داراست .

شعرهای کودک و نوجوان معمولاً بر اساس گروه‌های سنی آن‌ها تقسیم‌بندی می‌شود:

الف- خردسال / پیش دبستانی

ب- کودک / سال اول و دوم دبستان

ج- کودک / سوم و چهارم و پنجم دبستان

د- نوجوان / راهنمایی

ه- جوان / دانشگاه به بالا

از شاعران معاصر که برای کودکان و نوجوانان سروده‌اند می‌توان به «محمود کیانوش»، «پروین دولت‌آبادی»، «عباس یمینی‌شریف»، «مصطفی رحماندوست»، «شکوه قاسم‌نیا»، «ناصر کشاورز»، و «افسانه شعبان‌نژاد» نام برد.

خواندن کتاب فردای زیبا را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

خواندن این کتاب را به کودکان و نوجوانان پیشنهاد می‌کنیم.

بخش‌هایی از کتاب فردای زیبا

«یک قوی زیبا، تنهای تنها

در بیشه افتاد بی صوت و آوا،

در دل نهان داشت راز ِ نهان سوز

بی گفت وگو لیک می کرد غوغا!

یک خارپشت از آن جا گذر کرد

پیر و خردمند، آگاه و دانا.

آن قوی تنها با او سخن گفت

می کرد او نیز یکسر مدارا!

گویا که دیروز افتاده آن قو

با ضربه ای سخت، پاک از تک و تا

اکنون به ناچار، عاجز ز رفتن

با بال زخمی، مانده ست این جا.

یاران خود را می بیند او، آه!

در اوج ِ پرواز، شادان و زیبا.

پاییز از راه آید شتابان

او مانده تنها بس آشکارا.

پس گفت آن دوست: غم را رها کن

باشد دگر بار چشمت به فردا.

پرواز نیکوست، با حال خوش لیک!

با بال ِ سالم، پرواز کن با-

یک دسته قوی دیگر به سوی

آن جا که رفتند صدها و صدها!

یک قطره اشک از چشمان قو شد

از فرط شادی جاری و آن را

بر دوست بنمود، آن قطره الماس؛

از خارپشت ِ دانای بیتا

درخواست کرد او: ای پیر آگاه

هم راز ِ من باش، پنهان و پیدا!»