کتاب فلسفه هنر کامپیوتری

درباره کتاب فلسفه هنر کامپیوتری

هنر کامپیوتری حاکی از دیدگاه‌های جدیدی در مورد برخی از مسائل آشنا در فلسفهٔ هنر است. یکی از این دیدگاه‌ها این است که چگونه نقشِ فناوری را به‌منزلهٔ مدیومی هنری دریابیم که یک شکل هنری را تعریف می‌کند. هنر کامپیوتری نزد فلاسفه، نسبتاً جدید است. این فرصتی است برای شکل‌دادن به دیدگاهی دربارهٔ یک شکل هنری؛ دیدگاهی که از نظر مؤلفه‌های سازندهٔ اصلی‌اش تمام‌وکمال است. فصول دوم و سوم تعریفی از هنر کامپیوتری دارند. فصل چهارم نوعی هستی‌شناسی را تدارک دیده است. فصل پنجم، با مجزا کردن هنرمند کامپیوتری و کاربر هنر کامپیوتری از خالقان و مخاطبان هنر سنتی، نقش‌های هنرمند کامپیوتری و کاربر هنر کامپیوتری را تشریح می‌کند. فصول دوم و ششم نوعی زیباشناسی هنر کامپیوتری را به شکل کلی مطرح می‌کنند. فصل هفتم به بررسی جایگاه هنر کامپیوتری به‌منزلهٔ هنر می‌پردازد.

کتاب فلسفه هنر کامپیوتری را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب به علاقه‌مندان به مباحث پژوهش هنر و فلسفهٔ هنر پیشنهاد می‌شود.

بخشی از کتاب فلسفه هنر کامپیوتری

«واژهٔ «نمایش»، که از کامپیوترها به عاریت گرفته شده است، برای تأمل راجع‌به هنر مفید است. هر اثر هنری وجود ساختارمندی دارد که ناشی از خلاقیت هنرمند است و ما هنگام ادراک اثر درگیر این وجود ساختارمند می‌شویم. این وجود را «نمایشِ» اثر می‌نامیم. نمایش یک نقاشی یک سطح رنگ‌آمیزی‌شده و علامت‌گذاری‌شدهٔ دوبُعدی است. در رقص، نمایشْ سلسلهٔ موزونی از حرکت‌های بدن در فضاست. در موسیقی، نمایشْ سلسله‌اصواتی است که تُن، وزن و طنین خاصی دارد. در رمان، نمایشْ سلسله‌جملاتی است که یک داستان را نقل می‌کند. در کل، نمایش یک اثر ساختاری است ناشی از خلاقیت هنرمند و به موجب ادراک آن معنا و ویژگی‌های زیباشناختی اثر را فراچنگ می‌آوریم. همان‌گونه که عبارت «۳» از نظریهٔ هنر دیجیتال اعلام می‌کند، برخی از آثار هنری دیجیتال برای نمایشِ دیجیتال خلق می‌شوند.

به محض ابداع کامپیوترها، مهندسان و هنرمندان متناسب کردن آن‌ها برای نمایش آثار هنری را آغاز کردند؛ و هنگامی‌که کامپیوترهای شخصی به منازل و اماکن کسب‌وکار راه یافتند، آن‌ها نیز به دست مالکان‌شان متناسب نمایش هنر شدند. این آغازیدن‌ها به شکل مشهودی ساده بودند. مثلاً، هنر اَسکی محدودیت بسیاری از نخستین کامپیوترهای شخصی را که فاقد جی‌یوآی (رابط گرافیکی کاربر) بودند و فقط مجموعه‌ای از نویسه‌ها (به نام مجموعه‌نویسه‌های اَسکی) را در یک تایپ‌فیس عرض‌ثابت نمایش می‌دادند، به مزیت تبدیل کرد. در هنر اَسکی، این نویسه‌های متنی به منظور رندر گرفتن تصاویر ــ گاهی اوقات تصاویر بنرهای متنی و امضاهای متنی، شبیه به تگ‌های گرافیتی ــ استفاده می‌شوند. هنر اَسکی دوست‌دارانی دارد، به حوزهٔ کمیک‌ها و انیمیشن بسط می‌یابد، و ذیل چندین سبک قابل‌تشخیص قرار می‌گیرد ــ مثل آمیگا، نیوزکول و اَنسی. بنر جامعهٔ بسته، اثر کارستن کامبروسکی، اثری به سبک نیوزکول است که یکی از ترفندهای ویژهٔ هنر اَسکی را آشکار می‌کند ــ تعامل بین تصویر و انتخاب متن برای رندر گرفتن تصویر. (تصویر ۱ ـ ۱) علامت $ معنایی دوگانه دارد: هم یادآور تجارت و کاپیتالیسم است و هم در برنامه‌نویسی کامپیوتری استاندارد، علامتی است برای یک متغیر که هر ارزشی را می‌توان به آن نسبت داد.»