کتاب رفتار با کودک لجباز و کج خلق

کتاب رفتار با کودک لجباز و کج خلق نوشتهٔ پنی هیمز است و با ترجمهٔ رسامک امینی در انتشارات کتاب درمانی منتشر شده است.

درباره کتاب رفتار با کودک لجباز و کج خلق

روان‌شناسی کودک از جمله پیچیده‌ترین زیرشاخه‌های علم روان‌شناسی است که امروزه دستخوش تحولات چشمگیری شده است. از آن‌جایی که قهر و کج‌خلقی در کودکان نوپا، یکی از شایع‌ترین مسائلی است که اکثر والدین در برخورد با آن دچار مشکل هستند «پنی هیمز» از موفق‌ترین کارشناسان و مشاوران در امر تربیت و روان‌شناسی کودک در انگلستان در این کتاب والدین را راهنمایی می‌کند تا با کودکشان کنار بیایند و عادت کج خلقی و لج‌بازی را کم‌کم در او تغییر دهند.

کج خلقی یک انفجار هیجانی غیرمعمول و شدید است و زمانی رخ می‌دهد که کودک نوپا از کنترل خارج شود. این وضعیت هیجانی به‌صورت عملی اثبات می‌کند که کودک چگونه از درون احساس بی‌نظمی و اغتشاش می‌کند. بروز کج خلقی راهی است که کودک ابراز می‌کند تا از عهدهٔ رویارویی با ناامیدی ناشی از احساس شکننده‌اش دربارهٔ اینکه کیست و یا در چه جایگاهی قرار گرفته است، برآید. نوپایان از دو طریق به یادگیری می‌پردازند:

اول: انجام‌دادن کارها

دوم: ارتباط با والدین

این کتاب به والدین کمک می‌کند بتوانند دنیای ذهنی کودکان را بهتر درک کنند و با آن‌ها ارتباط سالمی داشته باشند.

خواندن کتاب رفتار با کودک لجباز و کج خلق را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به تمام والدین پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب رفتار با کودک لجباز و کج خلق 

«نوپایان افراد شلوغی هستند و برای این‌کار دلایل خوبی هم دارند. وقتی شما دو یا سه سال داشته باشید، فعالیت، بهترین راه برای این است که نشان دهید چه‌کسی هستید. وانمود کردن، کندوکاو کردن، حرف زدن پی‌درپی و فراوان، تفکیک اشیاء از یکدیگر، دویدن، بالا رفتن، دسته‌بندی و ردیف کردن اشیاء، همه و همه فعالیت‌هایی هستند که احساس قوی‌تری در نوپای شما نسبت به‌خود بوجود می‌آورند. با انجام دادن کارها و فعالیت است که نوپایان نقاط قوت و ضعف خود را کشف می‌کنند. هم‌چنین با انتخاب نوع فعالیت- البته به‌صورت محدود- در می‌یابند که چه‌چیز را دوست دارند و از چه چیز متنفرند. در واقع آن‌ها خودشان را کشف می‌کنند. نوپایان نیازمند انجام دادن کارهای بسیار زیادی هستند و نیز به انتخاب‌های فراوان- اما محدود- محتاج‌اند.

اگر می‌خواهید به نوپای خود کلمه ”نه“ را بگویید، دو انتخاب دیگر به او پیشنهاد کنید، به این دلیل که با انجام این‌کار او هنوز هم احساس می‌کند که تحت کنترل است. حق انتخاب به نوپای شما فرصت می‌دهد که وقار و شأن خود را حفظ کند. کودک دوساله‌تان شروع به ضربه‌زدن با چکش چوبی‌اش بر روی موهای برادرش می‌کند. ناگهان همسرتان وارد اتاق می‌شود و می‌گوید پسرم بیا این‌جا، بیا یک معامله با هم بکنیم. این شانه را دوست‌داری یا این برس قرمز کوچک را؟ پسرتان با خوشحالی چکش را به زمین خواهد انداخت.

اما نوپایان- حداقل در اوایل رشد- قادر به ایجاد محدودیت در خواسته‌های خود نیستند. تنها دغدغهٔ یک کودک نوپای کوچک این است که آن‌چه را که می‌خواهد، انجام دهد و آن را همین حالا انجام دهد. بنابراین وقتی که به نوپای خود بگویید ”نه“ و یا حتی از او بخواهید که صبر کند او از نظر مغزی قدرت لازم را ندارد که با خونسردی نقطه نظرات شما را در نظر بگیرد. او حتی نمی‌تواند درک کند که شما نقطه نظری دارید. او فقط در این برخورد احساس بهت زدگی و نیز حس ناامیدی و درماندگی غیرقابل باوری دارد.»