کتاب زندگی شاد

کتاب الکترونیکی «زندگی شاد» نوشتهٔ دیوید معلوف با ترجمهٔ احمد حسینی در انتشارات نوش آفرین چاپ شده است. کتاب حاضر، در واقع معطوف به یکی از مهم‌ترین مسائل و پرسش‌های تاریخ بشر است: اینکه چگونه می‌توان شاد زیست؟ دیوید معلوف، نویسندهٔ کتاب زندگی شاد برندۀ جایزۀ بین‌المللی ادبیات نوئستات، جایزۀ ادبی بین‌المللی IMPAC دوبلین، جایزۀ نویسندگان کشورهای مشترک‌المنافع، جایزۀ کتاب لس‌آنجلس تایمز، جایزۀ ادبی فمینا و جایزۀ ادبی آسیا - استرالیا است و همین‌طور برای جایزۀ بوکر نامزد شده است.

درباره کتاب زندگی شاد

شادی مطمئنا یکی از ساده‌ترین و غیر ارادی‌ترین عواطف انسانی است. با این حال، کسی را نمی‌توان یافت که با تمام مشکلات و رنج‌های زندگی روزمره، مزۀ شادی را نچشیده باشد؛ حال می‌خواهد این احساس در عشق به دیگری جلوه کند، یا در نزدیکی و قرابت با یاران و همقطاران، در لبخند یک کودک، احساس رضایت از انجام درست یک کار، مشاهدۀ اولین جوانه‌های سبز از شکاف‌های زمینی زمستان‌زده یا حتی در آواز یک پرنده و نوازش نور خورشید. اما برای بخش اعظم مردان و زنانی که در طول تاریخ روی این سیاره زیسته‌اند، تمام این شادی‌ها، تنها لحظاتی از زندگی‌هایی طولانی بوده‌اند که تلخی‌اش پایانی نداشته است.اما چرا شادی و خوشبختی هنوز از چنگ بسیاری از ما می‌گریزد؟ ما به چه تن داده‌ایم و یا در انجام کاری ناکام مانده‌ایم که می‌توانست به وضعیت ما کمک کند؟ چه چیزی در درون ما یا دنیاست که ما با دست‌های خودمان خلقش کرده‌ایم و ما را از شادی دور نگه می‌دارد؟

درباره دیوید معلوف

دیوید معلوف متولد ۲۰ مارس ۱۹۳۴ در شهر بریزبن استرالیا، شاعر و رمان‌نویس اهل استرالیا ولی از پدر و مادری لبنانی و انگلیسی است که آثار او آینۀ تمام‌نمای پیشینۀ قومی‌و‌فرهنگی و همچنین محل زندگی او در کوینزلند استرالیا در دوران کودکی و جوانی‌اش است. معلوف مجموعه اشعار فراوانی را به چاپ رسانده که از این میان می‌توان به «دوچرخه و اشعاری دیگر» (۱۹۷۰ که البته با نام سال روباه‌ها و شعرهای دیگر هم منتشر شد)، «همسایگانی در میان درختان» (۱۹۷۴)، «لیمو ترش‌ها» (۱۹۸۰)، «موسیقی ماشین تحریر» (۲۰۰۷) و «ساعت زمین» (۲۰۱۴) اشاره کرد. او همچنین در سال ۱۹۸۶ و بر اساس رمان «واس» اثر پاتریک وایت، اپرانامه‌ای برای اپرای ریچارد میل به همین نام نوشت. معلوف همچنین چندین رمان نوشته است که اولین و یکی از مهم‌ترین رمان‌های او به سبک اتوبیوگرافی، رمان «جانو» بود که معلوف آن را در سال ۱۹۷۵ نوشت و ماجراهای آن در شهر بریزبن و در زمان جنگ جهانی دوم اتفاق می‌افتاد. رمان بعدی او با نام «زندگی خیالی» (۱۹۷۸) در واقع بازآفرینی سال‌های پایانی زندگی شاعر رومی اووید است. یکی دیگر از مهم‌ترین رمان‌های معلوف، «به یاد بابل» (۱۹۹۳) است که جوایز زیادی را برای او به دنبال داشت.

کتاب زندگی شاد را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب به علاقه‌مندان به کتاب‌های توسعهٔ فردی پیشنهاد می‌شود.

بخشی از کتاب زندگی شاد

جفرسون در این فرمول و قاعدۀ خاص خودش، از چیزی پرده برداشته که خودش هم شاید از آن خبر نداشت. جست‌وجوی خوشبختی، امروزه به عنوان حقی طبیعی مانند آزادی و حق حیات قلمداد می‌شود و این امری خارق‌العاده است زیرا شاید اینگونه به نظر برسد که این سه امر به گونه‌های متفاوتی از تجربه متعلق باشند: مثلا ظاهرا شاید اینگونه باشد که حق حیات به طبیعت، آزادی به قلمرو اجتماعی و خوشبختی - و یا دست کم حق تلاش برای رسیدن به آن - به حوزۀ مسائل شخصی و درونی افراد مربوط باشند. مطمئنا، این عبارت «جست‌وجوی خوشبختی»، مفهومی از جنس دنیای جدید و بیانگر تفکر خوشبینانۀ امریکایی‌ها بود، که این خوشبینی و امید به آینده‌ای نامعلوم - که شاید نامعلوم و غیرقابل تصور بود اما در آن اعلامیه به خوبی مشخص و تعریف شده بود - در قرن بعد آن، تحت تاثیر امریکا به دنیای قدیم نیز سرایت کرد. اما، ده سال بعد از این اتفاق و زمانی که انقلاب فرانسه، تعریف خود را از حقوق بشر با آن سه گانه معروف خود ارائه نمود، ما اثری از این جست‌وجوی خوشبختی در آن ندیدیم. آزادی، برابری و برادری همه به یک مقوله واحد اشاره دارند و هر سه مورد مسائلی اجتماعی هستند.

پس این خوشبختی در اعلامیۀ استقلال امریکا چه می‌کند و منظور جفرسون از آن چه بود؟

Happiness (خوشبختی یا همان شادی)، در زبان انگلیسی واژۀ عجیبی است، زیرا آنچنان ساده و پیش پا افتاده و پرکاربرد است که به ندرت این سوال برای ما پیش می‌آید که این واژه از کجا پیدایش شده و چطور می‌شود که انواع گوناگونی از عواطف و احساسات را در خود بگنجاند. سعادت، خشنودی، شعف، رضایت قلبی، خوشی؛ تمام این حالات که به دنیای درونی احساسات مربوط می‌شود و نوعی احساس راحتی در پوست و وجود خود، احساس راحتی در دنیا و احساس راحتی با خودمان؛ همه و همه معناهای مختلف این واژه‌اند. در واقع، شادی و خوشبختی حالتی است که می‌تواند پایدار و مداوم باشد اما گاهی هم ممکن است به طور ناگهانی سر برسد و غافلگیرمان کند که آن وقت به آن «ذوق» می‌گوییم.

تمام مواردی که گفتیم، معناهای مختلف این واژه است که در طی زمان به وجود آمده و استفاده شده است. اما در اصل و در ابتدا، Happiness به معنای امری کاملا مادی و عینی بود که اصلا ارتباطی با احساس و عواطف نداشت.