دانلود و خرید کتاب کتاب سه‌تار

«کتاب سه‌تار» نوشته فرهود صفرزاده( -۱۳۴۸)، به پیشینه، ساختار و جایگاه هنری و مهمترین نوازندگان سه‌تار به عنوان یکی از سازهای کلیدی موسیقی اصیل ایرانی می‌پردازد. سه‌تار سازِ زهیِ دسته‌بلندی‌ست با چهار رشته تار یا سیم که در طولِ دسته کشیده شده‌اند و پرده‌هایی که در عرضِ دسته بسته شده‌اند. سه‌تار با ناخن بلندِ انگشت اشاره‌ی دست راست به صدا درمی‌آید. سه‌تار را مانند اغلب سازهای زهی‌‌‌‌ـ زخمه‌ایِ (مضرابی) دسته‌بلند به حالت نشسته در روی زمین یا صندلی و با گذاشتن کاسه‌ی ساز بین انتهای رانِ پا و سمت راستِ شکم می‌نوازند. ناخن بلندِ انگشت اشاره‌ی دست راست نقشِ مضراب را دارد و انگشت‌های دست چپ یا پنجه انگشت‌گذاری روی پرده‌های دسته‌ی ساز را انجام می‌دهند. سه‌تار صدای گرم و دل‌نشینی دارد. تماس آن با تنِ نوازنده و نواختنش با ناخن باعث شده است سازی پُرشور و حال برای نوازندگی باشد. هم‌نوازی چند سه‌تار، به دلیل صدای پُر و با واخوانِ این ساز، فضای صوتی گرم و جذابی را به وجود می‌آورد. سه‌تار می‌تواند در هم‌نوازی با سایر سازها و نیز جوابِ آواز شرکت کند ولی نکاتی مانند حجمِ کمِ صدا و زخمه‌ای بودنِ آن را باید در نظر داشت. به نظر می‌رسد تنبورِ تُرکیِ سه‌وتری را می‌توان نیای سه‌تار دانست. شکل امروزی سه‌تار تا اواخر دوره‌ی زندیه و شروع دوره‌ی قاجار(۱۱۷۰؟ ش) تکامل و ثبات یافته است. البته در سه‌تارِ امروزی سیم‌های سفید، زرد و بَم به جای سه رشته یا وترِ ابریشمی بسته می‌شوند.