کتاب مبانی نظری محیط های یادگیری

کتاب مبانی نظری محیط های یادگیری نوشته دیوید جاناسن و سوزان لند است که با ترجمه مینا آذرنوش و حسین زنگنه منتشر شده است. 

درباره کتاب مبانی نظری محیط های یادگیری

در طول دهه ۱۹۹۰، ظهور سازنده‌گرایی و نظریه‌های مرتبط با آن در روان‌شناسی و تعلیم و تربیت، بیانگر تغییر پارادایم برای مربیان و طراحان آموزشی بود. به‌ویژه از لحاظ این که یادگیری ضرورتاً اجتماعی، مباحثه‌ای و سازنده‌گرایانه است تا این که دیدگاه‌های انتقالی سنتی از یادگیری باشد.

نظریه‌های اخیر به طور اساسی مبتنی بر هستی‌شناسی‌ها و معرفت‌شناسی‌های متفاوتی هستند تا این که دیدگاه‌هایی انتقالی از یادگیری باشند. ویرایش اول مبانی نظری محیط‌های یادگیری، برای اولین‌بار، دیدگاهی قابل مدیریت از این مفاهیم جدید ارائه کرد که حاصل از محیط‌های یادگیری می‌باشد. ویرایش قبلی به دنبال همگرایی نظریه-های یادگیری‌ای بود که در طول دهه ۱۹۹۰ ظهور کرده و حول انقلابی تجلی کرده بودند که در روانشناسی یادگیری از طریق سازنده‌گرایی و یادگیری موقعیتی ارائه شده بودند.

طی دهه گذشته، مفاهیم محیط‌های یادگیری دانش‌آموزمحور به بلوغ رسیده است. دیدگاه‌های نظری جدید، رویکردهای سازنده‌گرایی و موقعیتی را از لحاظ یادگیری شرح و بسط داده‌اند.

محیط‌های یادگیری دانش‌آموزمحور، گزینه‌های جایگزینی را برای آموزش انتقالی (که تا کنون محبوب باقی مانده) فراهم آورده است- در آن جا که اطلاعات از طریق معلمان (یا تکنولوژی‌ها) به یادگیرندگان انتقال می‌یابد. بسیاری از مربیان به اشتباه براین باورند که دانش انتقال داده می‌شود، اما هر یک از فصل‌های این کتاب مبتنی بر این پیش‌فرض است که دانش بایستی از طریق یادگیرندگان ساخته شود. آموزش انتقالی مبتنی بر مدل‌های ارتباطی آموزش است که تأکید بر تسلط عملی در برخی از مجموعه‌ها دارد. مربیان معتقدند که بهبود یادگیری، موضوعی است که به طور موثری به تشریح ایده‌های برقراری ارتباط برای یادگیرندگان از طریق بهبود میزان وضوح پیام می‌پردازد. همواره فرض اکثر موسسات آموزشی و تربیتی بر این باور بوده است که چنان‌چه معلمان به انتقال آن‌چه را که می‌دانند به دانش‌آموزان بپردازند، سپس دانش‌آموزان هم به همان خوبی آن را می‌فهمند. درواقع تدریس فرآیند انتقال ایده‌ها به دانش‌آموزان است. تدریس خوب به منزله ارتباط موثرتر است. یعنی پیش‌فرض‌ها مبتنی بر این موضوع بوده است. زیرا معلمان به طور طولانی مدت، این ایده‌ها را مطالعه کرده‌اند، آن‌ها را بهتر فهمیده‌اند و قادرند تا آن‌ها را منتقل سازند. از لحاظ معرفت‌شناسی، آن فرض می‌کند که دانش یک شی‌ء (عینی) است که می‌تواند انتقال یابد و افراد نسبت بدان احساس تعلق پیدا کنند و فرض می‌شود که دانش‌آموزان هم می‌توانند جهان را همانند معلم درک کنند.

در جوامع مدرن به عنوان یک دانش‌آموز، یک مسئولیت فرهنگی از فرآیند بلوغ پذیرفته شده که گذری به دوران بزرگسالی محسوب می‌شود - راهی برای تلقین کردن ایده‌های پذیرفته شده اجتماعی. رفتارگرایی مبنایی نظری برای تقویت کردن فرآیند ارتباط (پیش‌فرض- انتقال) از طریق افزودن عمل و بازخورد به فرآیندهای ارتباطی مبنایی به حساب می‌آید. رفتارگراها فرض می‌کنند، چنان‌چه یادگیری تغییر در رفتار باشد، آن رفتار از طریق تمرین تقویت شده و بالاجبار شکل می‌یابد. بنابراین راهبردهای تمرین مختلف (تمرین، یادیارها، الگوریتم‌سازی و نظایر آن‌ها) به فرآیند ارتباط اضافه شده است تا توانایی‌های دانش‌آموزان را در راستای شبیه‌سازی دانش معلمانشان تقویت کند. در طول دهه ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ روان‌شناسی شناختی تشریحاتی ذهنی و درونی برای این فرآیندهای یادگیری فراهم آورد، اما متاسفانه کسانی که به تشریح آن پرداختند، قادر نبودند تا به طور نظامند روش‌های تربیتی را تغییر دهند. ارائه بازنمایی‌های پیچیده از فرآیندهای یادگیری به اندازه کافی انگیزه‌های لازم را برای تغییر فرآیندهای تربیتی فراهم نیاورد - شاید انقلاب شناختی به اندازه کافی تحولی نبود. این کتاب به مبانی اصلی نظری محیط‌های یادگیری پرداخته است و اطلاعات جامعی در اختیار فعالان حوزه آموزش قرار می‌دهد. 

خواندن کتاب مبانی نظری محیط های یادگیری را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به تمام علاقه‌مندان به حوزه آموزش پیشنهاد می‌کنیم.