تا ۷۰٪ تخفیف رؤیایی در کمپین تابستانی طاقچه! 🧙🏼🌌

کتاب یادگاران؛ کتاب همت

نویسنده:مریم برادران

انتشارات:انتشارات روایت فتح

دسته‌بندی:

امتیاز

۴.۸از ۹ رأیخواندن نظرات

۴٫۸

(۹)

خواندن نظرات

معرفی کتاب یادگاران؛ کتاب همت

از مقدمه کتاب: «یادگاران» عنوان کتاب‌هایی است که بنا دارد تصویرهایی از سال‌های جنگ را در قالب خاطره‌های بازنویسی‌شده، برای آن‌ها که آن سال‌ها را ندیده‌اند نشان بدهد. این مجموعه راهی است به سرزمینی نسبتا بکر میان تاریخ و ادبیات، میان واقعه‌ها و بازگفته‌ها. خواندنشان تنها یادآوری است، یادآوری این نکته که آن مردها بوده‌اند و آن واقعه‌ها رخ داده‌اند؛ نه در سال‌ها و جاهای دور، در همین نزدیکی.

نظرات کاربران

SARA

۱۳۹۷/۰۱/۱۹

سلام .شهید محمدابراهیم همت شخصیت مهربون و احساساتی و خصوصا خالصی دارن ...و از خصوصیات بارزشون خلوص در نیت ،عمل و گفتاره . ب قول خودشون همه چی، همه چی، همه چی خواست خدا باشه ک اگه این جور شد پیروزیم

- بیشتر

asra

۱۳۹۵/۰۶/۲۶

شهید همت یک اسطوره ی واقعی هستن...

Helma

۱۳۹۹/۰۱/۱۴

بسیار عالی وآموزنده بود .

بریده‌هایی از کتاب

«وقتی تو رو می‌بینم، احساس می‌کنم باید دو رکعت نماز شکر بخونم.»

🍃🌷🍃

توی جبهه این‌قدر به خدا می‌رسی، می‌آی خونه یه خورده ما رو ببین. شوخی می‌کردم. آخر هر وقت می‌آمد، هنوز نرسیده، با همان لباس‌ها می‌ایستاد به نماز. ما هم مگر چه‌قدر پهلوی هم بودیم؟ نصفه شب می‌رسید. صبح هم نان و پنیر به دست، بندهای پوتینش را نبسته، سوار ماشین می‌شد که برود. نگاهم کرد و گفت «وقتی تو رو می‌بینم، احساس می‌کنم باید دو رکعت نماز شکر بخونم.»

omid

وقتی مریض می‌شدیم، چه‌قدر بالای سرمان گریه می‌کرد. آدم خجالت می‌کشید زنده بماند. می‌گفتم «حالا از این مریضی نمی‌میریم که.» گریه می‌کرد.

SARA

مادر آب پاشید پشت پای او. ابراهیم برگشت. دستش را بالا آورد و دوباره خداحافظی کرد. رو که برگرداند، دل مادر ریخت

🍃🌷🍃

وقتی می‌گفت فلان ساعت می‌آیم، می‌آمد. بیش‌تر اوقات قبل از این‌که زنگ بزند، در را باز می‌کردم. می‌خندید

SARA

رفته بود بیمارستان پاوه، سرکشی. مجروح که آورده بودند، به‌ش دیر رسیده بودند. فوری رئیس بیمارستان را عوض کرد.

SARA

از وقتی این ظرف‌های تفلون را خریده بودیم، چند بار گفته بود «یادت نره! فقط قاشق چوبی به‌ش بزنی.» دیگر داشت به‌م بر می‌خورد. با دل‌خوری گفتم «ابراهیم! تو که این‌قدر خسیس نبودی.» برای این که سوء تفاهم نشود، زود گفت «نه! آدم تا اون‌جا که می‌تونه، باید همه چیز رو حفظ کنه. باید طوری زندگی کنه که کوچک‌ترین گناهی نکنه.»

esmail

هوا سنگین بود. هیچ‌کس خودش نبود. حاجی پشت آمبولانس بود و فرمان‌ده‌ها و بسیجی‌ها دنبال او. حیفم آمد دوکوهه برای بار آخر، حاجی را نبیند. ساختمان‌ها قد کشیده بودند به احترام او. وقتی برمی‌گشتیم، هر چه دورتر می‌شدیم، می‌دیدم کوتاه‌تر می‌شوند. انگار آن‌ها هم تاب نمی‌آورند.

esmail

همه می‌خواهند بمانند، حتا آن‌هایی که با آمدن و رفتنشان فقط صفری به صفرهای هستی اضافه می‌کنند. زندگی هرکس، تلاش او برای این ماندگاری است.

esmail

زین الدین به روایت همسر شهید

بابک واعظی

ی‍ادگ‍اران‌: ک‍ت‍اب‌ ک‍اوه‌

یادگاران: کتاب متوسلیان