کتاب قدم های اول برای تاسیس مدارس دخترانه در ایران

کتاب الکترونیکی «قدم های اول برای تاسیس مدارس دخترانه در ایران» نوشتهٔ مریم صفرمحمدی در نشر میراث ماندگار چاپ شده است. این کتاب به معرفی زنان تأثیرگذار و سیر تغییرات مدارس دخترانه در ایران می‌پردازد. تأسیس مدارس جدید دخترانه، انتشار نشریه، کلاس‌های آموزشی و تربیتی برای بزرگسالان و دختران، درمانگاه و حتی انجمن‌های سیاسی در زندگی زنان ایرانی تأثیر شگرفی گذاشتند و نیز تغییرات مهمی در زندگی زنان شهری پدید آوردند.

درباره کتاب قدم های اول برای تاسیس مدارس دخترانه در ایران

 زنان پیشرو عصر مشروطه که بیشتر از طبقات بالای اجتماع بودند با ورود به عرصه فعالیت‌های تربیتی، آموزشی، سیاسی و اجتماعی تلاش نمودند تا حقوق انسانی و طبیعی فراموش شدة نیمی از جمعیت جامعه را احیا کنند. یکی از راهکارهای مؤثر برای رسیدن به اهداف و آرمان‌های والای زنان در این دوره، تشکیل انجمن‌های مختلف و متعدد توسط زنان بود. زنان پیشروی دورة مشروطه به تدریج با گردآمدن در انجمن‌های مختلف تشکل یافتند و بدین گونه پایه‌های زندگی نوین زنان ایرانی بنا نهاده شد. در سرتاسر دورة مشروطیت انجمن‌های کوچک و بزرگ متعددی توسط زنان پیشروی این دوره تشکیل شد که از میان آنان می‌توان از انجمن مخدرات وطن، انجمن آزادی زنان، شرکت خواتین اصفهان، جمعیت پیک سعادت نسوان و... یاد کرد. هم‌چنین در این دوره زنان نامداری بر تارک جامعة زنان ایرانی درخشیدند که از میان آنان می‌توان از روشنک نوعدوست، مخترم اسکندری، مسئوره افشار، هاجر تربیت و... نام برد. 

کتاب قدم های اول برای تاسیس مدارس دخترانه در ایران را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب به علاقه‌مندان به تاریخ پیشرفت بانوان در ایران پیشنهاد می‌شود.

بخشی از کتاب قدم های اول برای تاسیس مدارس دخترانه در ایران

مجمع آدمیت در این زمان از یک طرف آزادی خواهان روشنفکری که قبلاً افکارشان آماده شده بود،‌ در نشر عقاید مربوط به حکومت مشروطه فعالیت پرداخته بودند. ولی باید دانست که پس از محکوم کردن فراموشخانه و تبعید ملکم از ایران تمام کوشش‌های سری به دست یاران و همفکران ملکم در این کشور صورت می‌گرفت که عده آنان محدود بود خود ملکم رساله‌هایی می‌نوشت و محرمانه می‌فرستاد.

مجمع نسوان فارغ‌التحصیل ایران بیت آل (مدرسة دختران آمریکایی) روزگاری متمادی است که آرزومند تأسیس یک مجله برای زنان ایرانی بوده، خوشبختانه امروز به آن روز فیروز رسیده و به انتشار عالم نسوان موفق گردیده است»

محترم اسکندری سازمان نسوان وطنخواه را ایجاد کرد. هدف سازمان تأسیس بیمارستان برای زنان بی‌چیز، نگهداری از دختران بی‌کس، بالا بردن سطح فرهنگ زنان، به دست آوردن حقوق زن و ترویج کالای ایرانی بود. عدة زیادی زنان روشنفکر (آموزگار، دبیر و مدیرة مدارس دخترانه) در آن شرکت داشتند. پوشیدن لباس وطنی از شعارهای برجستة این جمعیت محسوب می‌شد. آنان با انتشار مجله و تأسیس کلاس‌های اکابر و تشکیل مجالس سخنرانی در تنویر افکار زنان می‌کوشیدند. در این موقع عده‌ای جزوه‌ای به نام مکر زنان انتشار داده بودند. زنان عضو این جمعیت یک روز در تمام شهر تهران همة جزوه‌ها را خریده و در میدان توپخانه آتش زدند و با این عمل آمادگی خود را برای مبارزه با خرافات اعلام داشتند. یکی دیگر از کارهای بی‌نظیر این جمعیت ترتیب دادن نمایشی برای زنان بود. نسوان وطنخواه توانست با اجرای این نمایش و فروش بلیط، مخارج دایر کردن کلاس‌های اکابر زنان را تأمین کند. این نخستین نمایشی بود که به وسیلة زنان به اجرا درآمد. نمایشنامه، «آدم و حوا» نام داشت و یکی از بازیگران آن بانو وارتوطریان بود. این بانو نخستین هنرپیشة زن ایرانی است.