کتاب نوبلی ها؛ ایوسیف برودسکی

کتاب الکترونیکی «نوبلی ها؛ ایوسیف برودسکی» نوشتهٔ نسترن زندی در نشر مشکی چاپ شده است. ایوسیف برودسکی شاعر روس آمریکایی و برنده جایزه نوبل ادبیات سال ۱۹۸۷ بود. اولین اشعار وی تحت تأثیر شاعر روسی، آنا آخماتووا بود. برودسکی به دلیل اشعارش از جانب مقامات روسی انگل جامعه نامیده شد و در سال ۱۹۶۴ به اردوگاه کار اجباری در سیبری تبعید شد.

درباره مجموعه نوبلی‌ها

مجموعۀ نوبلی‌ها به معرفی شاعران غیرایرانی که از برندگان جایزۀ نوبل ادبیات‌ هستند می‌پردازد و با ترجمهٔ آثار آن‌ها امید دارد خوانندگان ایرانی با شعر شاعران برجستهٔ جهان بیش از پیش آشنا شوند. همچنین این مجموعه حاوی مقالاتی در بارۀ زندگی و شعر هر شاعر همراه با سخنرانی وی در آکادمی نوبل است.

مجموعه نوبلی‌ها را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این مجموعه به علاقه‌مندان به شعر جهان پیشنهاد می شود.

بخشی از کتاب نوبلی ها؛ ایوسیف برودسکی

دو غزل

کشته شد هکتور قهرمان از تیری

روحش در آب‌های کبود می‌گردد

بوته‌ها خش‌خش می‌کنند و ابرها فرو می‌ریزند.

در دیار دور آندروماک بی‌صدا می‌گرید.

در شب اندوه، اینک آژاکس

فرو‌شده تا زانو در رود روشن، غرق هذیان

و زندگی می‌گریزد از نگاه دریده‌اش

در غم هکتور، و آب گرم

تا سینه‌اش رسیده اکنون، لبریز ظلمت اما

نگاهش بی‌انتها میان موج‌ها و بوته‌ها،

دوباره آب به کمرگاهش می‌رسد،

شمشیر سنگین بر رود،

می‌آید

و پیکر آژاکس را می‌کشد از پس خویش.

۱۹۶۲

II

ما دوباره بر ساحل خلیج خواهیم زیست،

و ابرها بر آسمان‌مان خواهند گذشت،

دوباره وزوویو طغیان می‌کند،

و خیابان‌های شهر خاکستر سپید می‌پوشند،

و پنجره‌ها می‌لرزند.

ما نیز روزی در خاکستر مدفون می‌شویم.

می‌خواهم در آن ساعت شوم

با تراموا، به حومه‌ی شهر،

به خانه‌ی تو بیایم،

تا قرن‌ها پس از آن اگر

حفاران به شهرمان آمدند،

مرا با تو

خفته در خاکستری گرم بیابند.

نوامبر ۱۹۶۲