کتاب فرزند مهرنجان

فرزند مهرنجان جشن‌نامه دکتر جلیل نظری است که در انتشارات زربار به چاپ رسیده است.

 درباره دکتر جلیل نظری

 دکتر جلیل نظری که در سال ۱۳۳۲ در روستای مهرنجان ممسنی در استان فارسی به دنیا آمده است. او پس از گذراندن تحصیلات ابتدایی در روستای خود در سال ۱۳۵۱ دوره آموزش معلم را در شیراز گذراند و معلم عشایری در مهاباد شد. در سال ۱۳۵۵ در رشته زیست‌شناسی دانشگاه تبریز پذیرفته شد اما به دلیل کارش نتوانست وارد دانشگاه شود. اما پس از چندی تصمیم گرفت به صورت مکاتبه‌ای در دانشگاه سپاهیان انقلاب (ابوریحان بیرونی و پیام نور کنونی) درس بخواند. در سال ۱۳۵۶ در رشته ادبیات این دانشگاه که کاملا غیرحضوری بود ثبت نام کرد. پس از گرفتن فوق دیپلم در دانشگاته شیراز به ادامه تحصیل پرداخت  و در سال ۱۳۶۹ از ان دانشگاه در مقطع کارشناسی ارشد فارغ التحصیل شد. درسال ۱۳۷۰ آزمون دکتری داد و پذیرفته شد و سرانجام در سال ۱۳۷۶ از رساله دکترای خود دفاع کرد.

ایشان اکنون از اساتید پیشکسوت ادبیات فارسی است که پزوهش های ارزنده‌ای در این زمینه به ویزه در زمینه ادبیات عامه و اساطیر دارد.

خواندن کتاب فرزند مهرنجان را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

 پژوهشگران و دانشجویان ادبیات فارسی مخاطبان این کتاب‌اند.

 بخشی از کتاب فرزند مهرنجان

حدود اواسط اسفندماه ۱۳۵۳ با چند نفر از دوستان تصمیم گرفتیم به دیدار یکی دیگر از همکاران برویم. چون چندین ماه از او بی‌خبر مانده بودیم. در آن هنگام هنوز همه‌جا را برف پوشانده بود. از اهالی شنیده بودیم که اگر در روزهای آفتابی کسی قصد سفر بر روی برف داشته باشد، می‌بایست صبح زود یا ساعات آخر روز حرک نماید. چون در این ساعات از روز برف‌ها سفت و محکم است و احتمال فرو رفتن در آن کم است. اما اگر هوا ابری و برفی باشد، مسافرت بر روی برف بسیار خطرناک است. روستای محل خدمت آن دوست، اندکی بیش از یک فرسخ با ما فاصله داشت. ما این توصیه‌ها را شنیده و نیز پذیرفته بودیم اما تا آنوقت عملا تجربه نکرده بودیم. بر اثر همین بی‌تجربگی و نپختگی در حرک به موقع مقداری تعلل کردیم و بعدازظهر و تا حدودی دیر راه افتادیم. مسیر مشخصی هم وجود نداشت ؛ همه‌جا از برف پوشیده بود و یکسان به نظر می‌رسید.