کتاب روزمه خسروان پارسی

کتاب روزمه خسروان پارسی (تاریخ سلاطین عجم) نوشتهٔ احمد وقار شیرازی و حمید خداپرست است. این کتاب را انتشارات رزبار منتشر کرده است. این کتاب به بررسی اجمالی تاریخ پادشاهان باستانی ایران بنا به‌سنت کهن ایرانیان، نقل سخنان و حکمی از ایشان پرداخته است. این اثر به‌واقع تلفیقی مجمـل از کتب تاریخ و اندرزنامه‌هاست.

درباره کتاب روزمه خسروان پارسی: تاریخ سلاطین عجم

نسخ خطی، میراث فرهنگی به‌جاماندهٔ ملت‌ها از قرون و اعصار گذشته هستند که هرکدام می‌توانند نماد بسیار مهم غنای فرهنگی و بیانگر تلاش مردم یک کشور در گردآوری و حفظ دستاوردهای فکری، علمی و تاریخی آن سرزمین به‌حساب آیند؛ به عبارت دیگر نسخ خطی از عوامل اصلی نقل و انتقالات دانش و تجربیات بشری از گذشته‌های دور به زمان حال محسوب می‌شوند؛ ازاین‌رو در مطالعات و تحقیقات تاریخی، ادبی، دینی فرهنگی و قومی اصولاً نقشی اساسی و شایسته دارند.

کتاب روزمه خسروان پارسی تاریخ ایران باستان را در ۴ دورهٔ پیشدادیان، کیانیان، اشکانیان و ساسانیان بررسی و در آن تلاش کرده تا نثر سادهٔ قرون ابتدایی ادب فارسی و زبان فارسی سره را در بازیابی کند. این کتاب از نظر تاریخی کوشیده تا همگام با باستان‌گرایی شکل‌گرفته در این دوره، نقشی ایفا نماید. اهمیت پژوهش حاضر در این است که خوانندگان دست‌کم با ۲ نسخه از نسخه‌های خطی کتاب «تاریخ سلاطین عجم» موجود در کتابخانهٔ ملی و کتابخانهٔ مرکزی دانشگاه تهران آشنا می‌شوند و بدین‌ترتیب یک متن و ۲ نسخه از آن برای علاقه‌مندان و پژوهشگران احیا می‌شود.

خواندن کتاب روزمه خسروان پارسی: تاریخ سلاطین عجم را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

کتاب روزمه خسروان پارسی برای علاقه‌مندان به کتاب‌های تاریخی مناسب و کاربردی است.

بخشی از کتاب روزمه خسروان پارسی: تاریخ سلاطین عجم

«تأثیر متون دساطیری بر تاریخ سلاطین عجم وقار شیرازی

همان گونه که گفتیم، کتاب روزمۀ خسروان، پارسی تاریخ ایران باستان را همانند سرمشق‌های مورداستفاده خود در چهار دوره، پیشدادیان، کیانیان اشکانیان و ساسانیان بررسی و در آن تلاش کرده تا نثر ساده قرون ابتدایی ادب فارسی و زبان فارسی سره را به کار گیرد و از نظر تاریخی نیز کوشیده تا همگام با باستان‌گرایی شکل‌گرفته در این دوره به ایفای نقش بپردازد مشخصه اصلی این کتاب استفاده نویسنده از واژه‌های دساتیری و کوشش در به‌کاربردن کلمه‌های سره فارسی است. وقار باتوجه‌به رویکرد مورخان هم عصر خویش به متون دساتیری تلاش می‌کند که کتابی یک‌دست و خالص از واژه‌های فارسی را در تاریخ ایران باستان بنویسد این نوع نگارش تاریخ اصولاً بر خلاف تاریخ‌های عمومی است که بعد از ظهور اسلام نوشته شده‌اند. علـت ایـن امـر رویکرد باستان‌گرایی مورخان و استفاده از روایت‌های ایرانی به‌جای روایت‌های اسلامی و قرآنی است و در حقیقت مورخان در این عهد به دنبال تغییرات اجتماعی و سیاسی و آگاهی از عقب‌ماندگی ایران و شکست ایران از روس تلاش می‌کنند که برای طبع‌آزمایی و بیشتر از روی سرگرمی و تفنن به این امر اقدام. کنند وقار شیرازی هم از جمله مورخانی است که همگام با موج باستان‌گرایی زمان خویش تاریخ سلاطین عجم را با رویکردی ایران‌گرایانه نوشت که در نگارش آن به‌شدت تحت‌تأثیر متون دساتیری آذر کیوانیان بوده است.

در حوزه تاریخ‌نگاری فارسی از قرن چهارم به بعد نوعی نگارش تاریخ و ثبت وقایع تاریخی شکل گرفت که در قالب تاریخ عمومی نمود یافت که تا عهد قاجاریه هم ادامه داشت و مورخان با رویکردی ایرانی اسلامی آثار تاریخی خود را می‌نوشتند سازوکار نگارش این مورّخان نوشتن سیر طبیعی خلقت آفرینش تا زمان ساسانیان و بعد از آن تاریخ ظهور اسلام در سرزمین حجاز و تشکیل سلسله‌های ایرانی بود این مورخان آثار خود را از خلقت عالم آغاز می‌کردند و پس از شرح آفرینش آدم و سرگذشت، پیامبران به تاریخ اساطیری ایران نخستین انسان و نخستین پادشاه می‌پرداختند و تا پایان عهد ساسانی را می‌نوشتند سپس تاریخ اسلام را از زندگانی پیامبر و تاریخ سلسله‌های ایرانی را تا عصر خویش می‌نگاشتند؛ ازاین‌رو تاریخ عمومی تقریباً به اکرم (ص) صورت خلاصه‌ای از تاریخ سلسله‌ها و تاریخ‌های محلی درآمد.»