کتاب کیفیت زندگی در قربانیان پس از سوانح

کتاب کیفیت زندگی در قربانیان پس ازسوانح به بررسی مقایسه افکار، احساسات و شکل کیفی زندگی در قربانیان پس از سوانح طبیعی و غیرطبیعی می پردازد. این کتاب نوشتهٔ رضا خیری است و در انتشارات ندای کارآفرین به چاپ رسیده است.

استرس پس از سانحه، مجموعه علایمی است که پس از آنکه شخص، یک سانحه استرس‌زای بسیار شدید را تجربه می‌کند، بروز می‌یابد. بنابراین از آنجا که لزوماً فرد مبتلا به استرس پس از سانحه نباید خود قربانی حوادث و فجایع ذکر شده قبلی باشد، شاهد و ناظر بودن، درگیر شدن و حتی شنیدن سانحه نیز می‌تواند مشکل‌ساز گردد. بنابراین عوامل به‌وجودآورندهٔ استرس پس از سانحه، نه تنها گستردگی عامل داشته‌اند جنگ، حوادث، تصادفات، خشونت ابتلا به بیماری لاعلاج و... بلکه شیوهٔ مواجهه با آن نیز تنوع دارد. چرا که معنی و مفهوم استرس و چگونگی مواجهه و درک استرس و واکنش به آن در افراد متفاوت است. 

درباره کتاب کیفیت زندگی در قربانیان پس از سوانح

در فصل اول کتاب به انواع ptsd و علائم آن می پردازد. فصل دوم، به اختلال استرس پس از سوانح جنگی و نتایج مطالعات وتحقیقات مختلفی که منجر به ptsd شده و نتایج درمانی آن پرداخته است. فصل سوم، به بررسی ومطالعات وتحقیقات در حوادث طبیعی اختصاص دارد. فصل چهارم، مطالعه پژوهشگران در حوزه درمان است و نتایج یک مطالعهٔ بومی را نشان می‌دهد.

در تحلیل یافته های توصیفی مشخص شده است که فاکتور بر انگیختگی و ptsd در جانبازان بیشتر از افراد حادثه دیده طبیعی است. در اسیران فاکتور افکار وبرانگیختگی وptsd در اسرای صلیب دیده کمتر از صلیب ندیده بوده و همچنین جانبازان کمتر از٢٤ درصد ptsd در جه دو دارند و بقیه درصدهای جانبازی اکثرا افراد دارای ptsd حاد هستند.

کتاب کیفیت زندگی در قربانیان پس از سوانح را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

به روان‌شناسانی که در حوزهٔ ptsd فعالیت می‌کنند و کسانی که مایلند دربارهٔ کیفیت زندگی در قربانیان پس از سوانح بیشتر بدانند توصیه می‌کنیم این کتاب را مطالعه کنند.

بخشی از کتاب کیفیت زندگی در قربانیان پس از سوانح

فرایند درمان بیمار مبتلا به PTSD تلفیقی از دو رویکرد روانشناسی شناختی و رفتارگرایی است. مداخلات رفتاری شامل: آموزش نحوه مواجه مؤثر با ترسها، اجتناب از اماکن یا افرادی که وقایع را یادآوری میکند، میباشد؛ همچنین استفاده از تکنیک آرامبخش و پذیرش احساسات بیمار در کاهش نشانگان استرس پس از سانحه مؤثر است. در روش مداخله در بحران، سعی بر این است که عملکرد عادی بیمار را به وی بازگردانند. روان درمانگر در این روش تمرکزش را معطوف به حل مشکلات، آموزش مهارتهای مربوط به کنار آمدن با شرایط و ایجاد شرایطی حمایتی برای بیمار میکند. عضویت در گروههای حمایتی نیز برای کسانی که دچار علائم استرس هستند، مفید است. بیماران با عضویت در این گروهها حمایت عاطفی دریافت میکنند، با افراد دیگری که شرایط و علائم مشابهی را تجربه کرده‌اند آشنا می‌شوند و مهارت‌های مربوط به کنار آمدن با شرایط و مدیریت شرایط را می‌آموزند. اگر علایم فوق بیش از یک ماه تداوم یابد و منجر به اختلال در عملکرد کلی بیمار شغلی، تحصیلی، رفتاری و... شود باید نسبت به درمان آن اقدام نمود. برای درمان دارویی از داروهای مهارکننده بازجذب سروتونین مانند فلوکستین، ضدافسردگیهای سه حلقه‌ای مانند ایمیپرامین، سیتالوپرام، پروپرانولول و 0 کلونیدین استفاده می‌شود. انیستیتوی ملی سلامت روان، هدف از درمان PTSD کاهش علائم روحی و جسمی، بهبود عملکرد روزانه و کمک به فرد برای بهتر کنار آمدن با رویدادی که سبب این اختلال شده می‌باشد. درمان PTSD ممکن است روان درمانی یک نوع از مشاورهٔ دارو و یا هر دو باشد.