کتاب خانم رئیس جمهور

کتاب خانم رئیس جمهور اثری از جنیفر پالمیری، مدیر ارتباطات کمپین انتخاباتی هیلاری کلینتون است که با ترجمه فاطمه رضاپور در نشر ستاک به چاپ رسیده است. این کتاب شرح و بیان تمام مبارزاتی است که هیلاری کلینتون به عنوان نماینده‌ای از زنان جامعه برای کسب مقامات دولتی و فعالیت در آمریکا پشت سر گذاشته است. 

درباره کتاب خانم رئیس جمهور

خانم رئیس جمهور، کتابی است که مانند یک داستان باز، ما را به زندگی هیلاری کلینتون می‌برد.  هیلاری کلینتون همسر بیل کلینتون، چهل و دومین رئیس جمهور ایالات متحده‌ی آمریکا و بانوی اول ایالات متحده از سال‌های ۱۹۹۳ تا ۲۰۰۱ بوده‌ است. هیلاری کلینتون پس از اتمام این مسئولیت، وارد کارزار رقابت‌های ریاست‌جمهوری کشورش شد اما از رقیب جمهوری‌خواه خود، دونالد ترامپ شکست خورد. او در این کتاب از مشکلات و موانعی سخن می‌گوید که برای کسب مقامات عالی دولتی و رسیدن به قدرت در آمریکا بر سر راه زنان وجود دارد. او همچنین از ویژگی‌هایی صحبت می‌کند که در وجود زنان هست و مانند یک مانع، سد راهشان می‌شود. به این ترتیب، زنان نمی‌توانند در جهانی که نیمی از آن را تشکیل داده‌اند، سهم منصفانه‌ای از قدرت ببرند. 

جنفیر پالمیری در این کتاب، تمام این مباحث را در جریان مبارزات انتخاباتی هیلاری کلینتون و در بستر رقابت او با دونالد ترامپ روایت می‌کند. روایت همه‌ نیروهایی که در مقابل او به عنوان اولین کاندیدای زن ریاست جمهوری آمریکا صف کشیدند تا او نتواند به مقام اولین رئیس جمهور زن تاریخ ایالات متحده آمریکا برسد. تمام این چالش‌هایی که پیش روی او قرار داشتند، به همراه رازهای خانوادگی زندگی او، زمانی که اعلام کاندیداتوری کرده است، دوباره برسر زبان‌ها می‌افتد و تا زمانی که او سخنرانی پذیرش شکست را ایراد کند، وجود دارند. کتاب خانم رئیس جمهور، گوشه‌هایی از این لحظه‌های تلخ و شیرین، تجربه‌های مهم و تصمیم‌های حیاتی را به تصور کشیده است. 

کتاب خانم رئیس جمهور را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم 

خانم رئیس جمهور، کتابی است برای تمام کسانی که دوست دارند با روند فکری و مشکلات و مسائل پیش روی زنان سیاستمدار آشنا شوند. 

درباره جنیفر پالمیری

جنیفر ام پالمیری ۱۵ نوامبر ۱۹۶۶ در می‌سی‌سی‌پی به دنیا آمد. او مشاور سیاسی است که در سال‌های ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۵ نقش مدیر ارتباطات کاخ سفید را بر عهده داشت و تا سال ۲۰۱۶ مدیر ارتباطات برای کمپین انتخاباتی ریاست جمهوری هیلاری کلینتون بود. او پیش از اینکه برای فعالیت به کاخ سفید برود رئیس مرکز صندوق اقدام پیشرفت آمریکا بود.

بخشی از کتاب خانم رئیس جمهور

همه رئیس‌جمهورهای ما در طول سال‌های خدمتشان سریع‌تر از حد معمول پیرتر و جا افتاده‌تر شده‌اند و این در ظاهرشان کاملاً پیداست. اصلاً رصد کردن تغییراتی که گذر این سال‌ها ایجاد می‌کند و عوارضی که در اثر این شغل بر چهره‌ی رئیس‌جمهورهای ما به جا می‌ماند برای مردم آمریکا به یک سرگرمی ملی تبدیل شده است. دقیقاً به یاد دارم که در دوره‌ی دوم ریاست جمهوری اوباما وقتی چهره او را با عکس‌های دوره‌ی قبل انتخابات مقایسه می‌کردم، چقدر تعجب کرده بودم. خیلی جوان بود! آن قدر که می‌توانستیم بگوییم باراک اوبامای سال ۲۰۰۸ پسر کسی بود که در سال ۲۰۱۲ رئیس‌جمهور آمریکا شده است.

می‌دانم خط و خطوطی هم که بر چهره‌ی شما نقش می‌بندد و چین‌هایی که روی صورتتان می‌افتد شما را در موقعیتی پر از پرسش و چالش قرار می‌دهد. زنی که امروز رئیس‌جمهور آمریکاست، حتی بیش از همه‌ی مردانی که پیش از وی بر کرسی مقام و منصبی بوده‌اند، از روی چهره‌اش قضاوت می‌شود و جذابیت ظاهری‌اش همواره معیاری قابل بحث است. از شما انتظار دارم که هرگز هزینه‌های زنانه خود را کنار نگذارید، از ساعت‌هایی که برای رسیدگی به ظاهرتان می‌گذرانید کم نکنید و از وقت گذاشتن برای مدل مو یا آرایشتان کوتاه نیایید چون این آداب و تشریفات همچنان در زندگی ما تأثیرگذار است و ما هنوز از این مرحله عبور نکرده‌ایم. مردم بدون اینکه اهمیتی به سن و سال شما بدهند ظاهرتان را ورانداز می‌کنند و در مورد چهره و وزن و لباس و حتی مدل مویتان اظهار نظر می‌کنند. مهم نیست قبل از دوره‌ی ریاست جمهوری آثار خستگی و فرتوتی تا چه حد در صورت شما نمایان بوده، مهم این است که به هرحال این شغل ظاهر شما را شکسته‌تر و سالخورده‌تر نشان خواهد داد و در این سال‌ها چین و چروک‌ها همچون نشانه‌هایی از روزهای مبارزه و نبرد بر چهره‌ی شما نقش می‌بندد. دیدن جراحاتی که از جنگ و جدال بر چهره‌ی شما نشسته زنان دیگر را تسکین می‌دهد. این زخم‌ها نشان می‌دهد شما چه سختی‌هایی را به جان خریده‌اید، چه دردهایی را تاب آورده‌اید و حالا ما چه چیزهایی را می‌توانیم تحمل کنیم و چقدر می‌توانیم دوام بیاوریم. امیدوارم این را از ما دریغ نکنید.

من هم هیچ‌گاه تلاش نکرده‌ام آثار این سال‌ها را در چهره‌ام پنهان کنم. نه اینکه خود را از داشتن ظاهری آراسته و جذاب محروم کنم، اما در عین حال دلم می‌خواهد دیگران حکایت‌هایی از آنچه بر من گذشته و ناگفته‌های زندگی‌ام را در میان خط و خطوط چهره‌ام بخوانند. وقتی سنگینی سال‌ها تجربه را به دوش می‌کشم پس باید چیزی باشد که بر آن گواهی دهد.

اولین بار در کاخ سفید بیل کلینتون بود که خطوط میان ابروهایم توجهم را جلب کرد. آن روز واقعا خوشحال بودم چون با خودم فکر می‌کردم که حتماً دیگران از این چین و چروک‌ها فهمیده‌اند که چه روزهای پر تشویش و اضطرابی را گذرانده‌ام تا اندک کمال و پختگی آن روزم را به دست بیاورم. خاطرم هست که بعدها بروشوری را دیدم که نوشته بود چگونه می‌توانیم از شر این «یازده‌ها» بین ابروهایمان خلاص شویم. پس چروکی که بین ابروهای من افتاده بود اسم هم داشت! یازده. چرا باید از شر این خطوط خلاص می‌شدم وقتی به نظرم خوب و دوست داشتنی می‌آمدند. همان‌جا تصمیم گرفتم نه تنها تلاشی برای پنهان کردنشان نکنم، بلکه اجازه بدهم یازده‌هایم روی صورتم پیدا باشد. اینکه چین و چروک‌های صورتم داستان زندگی‌ام را برای همه مردم جهان بازگو کند بیشتر خوشحالم می‌کرد تا داشتن صورتی جوان و جذاب.