کتاب جادوی تجلی

کتاب جادوی تجلی اثری از ریو شینوهارا با ترجمه شاهین غفاری است. در این کتاب پانزده تکنیک پیشرفته برای جذب بهترین زندگی ممکن را می‌خوانیم. تکنیک‌هایی که ممکن است در نظر اول حتی امکان‌پذیر هم نباشند.  

درباره کتاب جادوی تجلی

کتاب‌های بسیاری درباره قانون جذب نوشته شده‌اند و آدم‌های بسیاری درباره آن سخن گفته‌اند. همین موضوع هم سبب شده تا انسان‌های زیادی به سمت آن جذب شوند اما نتیجه خوبی از آن دریافت نکنند. چاره چیست؟ چطور می‌توان زندگی دلخواه را داشت؟ آیا زمانی که مشکلات و سختی‌ها به سمت ما هجوم می‌آورند، باید کار خود را رها کنیم؟ این‌ها سوالاتی است که درباره این موضوع از خود پرسیده‌ایم و گاه جوابی هم برای آن نیافتیم. 

ریو شینوهارا، در کتاب جادوی تجلی، قرار است به همین پرسش‌ها پاسخ دهد. این کتاب درباره پانزده تکنیک پیشرفته‌ای صحبت می‌کند که ما را در راه جذب بهترین زندگی ممکن قرار می‌دهد. اما به چه صورت؟ شینوهارا معتقد است که باید برای قرار گرفتن در این مسیر، اولین تکنیک مهم را بیاموزیم و این تکنیک، تکنیک تجلی‌سازی است. در حقیقت ما باید این روش را به صورت درست و صحیح فرابگیریم. در این صورت است که شاهد قدرت گرفتن انرژی پنهان در ضمیر ناخودآگاهمان هستیم و در نهایت می‌توانیم شاهد نتیجه شگفت‌انگیز آن باشیم. نتیجه‌ای که البته مانند معجزه جابه‌جا کردن کوه است. 

کتاب جادوی تجلی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم 

خواندن کتاب جادوی تجلی را به تمام کسانی پیشنهاد می‌کنیم که دوست دارند زندگی خود را با سرعتی بیشتر در مسیر پیشرفت روزافزون قرار دهند. 

بخشی از کتاب جادوی تجلی

یکی از سؤالات اساسی دربارهٔ رفتار و باورهای انسان، این است که آن‌ها اکتسابی هستند یا ذاتی؟ به‌عبارت‌دیگر، بزرگ‌ترین عاملِ تعیین‌کنندهٔ نوع رفتار و کردار ما چیست؟ این دقیقاً موضوع بحث جبر و اختیار است.

جبرگرایی، این باور را مطرح می‌کند که رفتارهای ما معمولاً یک دلیل ریشه‌ای دارند که همیشه بیرونی است. در این رویکرد، نظریهٔ اختیارگرایی رد می‌شود؛ زیرا ارادهٔ آزاد به این معناست که رفتار انسان از درون، کنترل‌شدنی است. بنابراین، تمام رفتارهای ما قابل‌پیش‌بینی هستند و ممکن است تحت نفوذ و کنترل محیط و محرک‌های پیرامونی، قرار بگیرند. البته این‌جا واژهٔ «بیرونی» در مفهوم توانایی ذهن برای تصمیم‌گیری به کار می‌رود.

برخی رفتارها نیز تحت تأثیر فرایندهای درونی فیزیکی، مثل سلامت روان و هورمون‌ها هستند. همیشه دلایل نهفته و مرموزی برای رفتار انسان وجود دارد. ازاین‌رو، گاهی ذهن ما توانایی پس‌زدن آن‌ها و انجام‌دادن عمل سنجیده را ندارد. می‌گویند این نوع رفتارها تحت تأثیر جبرگرایی درونی هستند.

جبرگرایی بیرونی، به این معناست که رفتارهای شما تحت تأثیر عواملی خارج از بدن‌تان قرار دارند. دقت کنید که جبرگرایی چیزی به‌جز یک مدل نیست و نباید آن را یک حقیقت مسلم در نظر گرفت. درواقع، این حقیقت که روان‌شناسان نمی‌توانند علت رفتار افراد را دقیقاً پیش‌بینی کنند، باعث شکل‌گیری دو نظریهٔ «جبرگرایی سخت» و «جبرگرایی نرم» شده است.

جبرگرایی سخت، دیدگاهی است که در آن، انسان چیزی نیست جز یک دستگاه زیستی که به‌دنبال تحمیل خردمندی بر رفتار خویش است. جبرگرایی نرم، انسان را به‌عنوان دستگاه در نظر نمی‌گیرد و مقداری آزادی عمل نیز برای او قائل است. در این نظریه، «احتمال» تأثیر شرایط محیطی بر بعضی از رفتارها پذیرفته شده است؛ نه طوری که جبرگرایی سخت «قطعاً» آن را پذیرفته است.

جبرگرایی با رسوم معمول اجتماعی مثل مسئولیت‌پذیری و اخلاق‌مداری سازگاری ندارد. برای مثال، اگر کسی به جرم قتل محاکمه شود، درحالی‌که قتل را برای دفاع از خود یا در حال جنون و غیرهوشیاری انجام نداده، نمی‌شود به‌سادگی با جبرگرایی سخت و این ادعا که او انتخابی جز این نداشته است، عمل او را توجیه کرد.

نظریهٔ اختیارگرایی، کاملاً مخالف جبرگرایی است و توجه آن نسبت به رفتار انسان است. اختیارگرایی، این نظریه را که تمام رفتارهای انسان قابل‌پیش‌بینی هستند و انسان هیچ حق انتخابی در تعیین عکس‌العمل خود نسبت به محرک‌ها ندارد، رد می‌کند. درواقع، اختیار، وجهِ تمایز انسان و دیگر جانداران است.