کتاب فرهنگ آموزشی مدارس خلاق

کتاب فرهنگ آموزشی مدارس خلاق اثری از کن رابینسون و لو آرونیکا است که با ترجمه ابوالفضل بختیاری، بدرالسادات صحافی، محسن مفاخری و سیده زهرا مرعشی می‌خوانید. این کتاب راهبردهایی برای تحول در مدارس را در اختیارمان قرار می‌دهد. 

درباره کتاب فرهنگ آموزشی مدارس خلاق

جهانی که ما در آن زندگی می‌کنیم، خلاقیت محور است و بر این مدار پیش می‌رود. در تمام دنیا می‌توان نگرانی ناشی از آموزش با رویکرد یکسان سازی را دید. چرا که در این رویکرد، هرگونه خلاقیت و نوآوری از بین می‌رود. نظام آموزشی که بر اساس یکسان‌سازی کار می‌کند در تلاش است تا دانش‌آموختگانی را تربیت کند که بر اساس منطق بازار به پشت پا زدن به گرایش‌ها و تمایلات و استعدادهای فردی در سیستم و نظام اجتماعی نقش آفرینی می‌کند. حال آنکه جهان ما، به ناکارآمدی این رویکرد باور دارد و خلاقیت و توجه به ویژگی‌های فردی در مدارس به دغدغه کنشگران آموزش و پرورش تبدیل شده است. 

کن رابینسون و لو آرونیکا در کتاب فرهنگ آموزشی مدارس خلاق به بیان مفاهیمی همچون یادگیری، آموزش و دیدگاه‌های حاکم بر فناوری آموزشی، ویژگی‌های مختلف نظام های آموزشی می‌پردازند. بنا بر اعتقاد نویسندگان کتاب، یادگیری قلب آموزش است و با شکوفا ساختن علاقه‌ها و ویژگی‌ها و تقویت نقاط قوت فراگیران است که می‌توان تفکر خلاق را در آموزش بارور کرد. 

کتاب فرهنگ آموزشی مدارس خلاق را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم 

خواندن کتاب فرهنگ آموزشی مدارس خلاق را به تمام برنامه‌ریزان آموزشی، مربیان و تمام کسانی که دغدغه رشد و پرورش خلاقیت را در کودکان و نوجوانان دارند، پیشنهاد می‌کنیم. 

درباره کن رابینسون

کن رابینسون مولف، سخنران، متخصص آموزش و پرورش، خلاقیت و نوآوری اهل بریتانیا است. او در فاصله سال‌های ۱۹۸۵ تا ۱۹۸۹ به عنوان مدیر هنر در پروژه‌های مدارس فعالیت کرد و از سال ۱۹۸۱ تا ۲۰۰۱ استاد آموزش هنر در دانشگاه واریک بود. او در سال ۲۰۰۳ موفق به دریافت نشان شوالیه برای خدماتش در عرصه هنر شد. سخنرانی او در تد (TED)‌به عنوان یکی از پربازدیدترین ویدئوها، بیش از ۷۰ میلیون بازدید داشته است.

بخشی از کتاب فرهنگ آموزشی مدارس خلاق

خلّاقیّت از والاترین و پیچیده‌ترین جلوه‌های اندیشۀ بشری است که در رشد و توسعۀ جوامع نقش بی بدیلی دارد و زیربنای اصلی اختراعات و دستاوردهای هنری علمی به شمار می‌رود از این رو نوآوری، نوجویی و نوآفرینی در نظام‌های آموزشی بیش از پیش مورد توجّه آموزشگران و پژوهشگران جهان قرار گرفته و از سوی دیگر تغییر و تحوّل در فناوری‌های نوین ارتباطی- اطّلاعاتی، رویکردهای سنّتی و صنعتی (کارخانه‌ای)، آموزش را با چالش‌های اساسی مواجه کرده است. به بیان دیگر آموزش و پرورش به شیوۀ نظام صنعتی در مدارس، منجر به آموزش یکسان، یکنواخت و یک شکل دانش آموزان گردیده است.  همچنین، استانداردسازی آموزش با روش یکسان نگری در مدارس به عدم شکوفایی استعداد دانش آموزان و حتی بی رغبتی و کم انگیزگی فراگیران می‌انجامد. نظام آموزشی یکسان نگرانه، دانش آموزان را بر اساس سن (سال تولدشان) و بدون توجه به استعداد، نبوغ، علائق و سلائقشان دسته بندی می‌کند!

مدرسه نه تنها جایی برای بروز و ظهور استعدادها و پرورش خلاقیت و نوآوری دانش آموزان نیست، بلکه هرگونه خلاقیت و نوآوری ذاتی دانش آموزان مورد بی‌توجهی قرار می‌گیرد! استاندارد سازی آموزش یعنی انسان‌هایی با توانمندی‌های گوناگون به شکل و مدل و کارآمدی یکسان درآیند! به نظر می‌رسد این امر غیرممکن باشد و در این راستا آزمون های ورودی دانشگاه ها  و" پذیرش های کنکوری" از دبستان تا دبیرستان در حال ضربه زدن به نظام تعلیم و تربیت و دانش آموزان است.