دانلود و خرید کتاب صوتی مرگ و مرگ کینکاس

کتاب صوتی مرگ و مرگ کینکاس داستانی نوشته ژرژه آمادو است که با ترجمه قاسم مومنی و صدای گرم علی مصفا، هنرمند محبوب سینما، می‌شنوید. این کتاب روایتگر داستان مرگ عجیب کینکاس، ولگرد معروف زاغه‌های سالوادورِ باهیا است.

درباره کتاب صوتی مرگ و مرگ کینکاس

کتاب مرگ و مرگ کینکاس داستانی از وقایع و رخدادهایی است که پس از مرگ کینکاس، ولگرد معروف زاغه‌های سالوادور باهیا اتفاق می‌افتد. دوستان و خانواده او بالای جسدش حاضر شده‌اند. خانواده او یعنی دختر، داماد، برادر و خواهرش می‌گویند که او بیست‌وپنج سال کارمند دولت بوده و بعد از بازنشستگی، در سن پنجاه‌ سالگی به‌ یکباره خانه و زندگی را رها و خیابان‌گردی پیشه کرده است. همین موضوع باعث شده است تا آن‌ها دل خوشی از او نداشته باشند؛ بنابراین جسدش را رها می‌کنند تا برای مراسمش حاضر شوند. اما دوستان او، اینطور نیستند. آن‌ها تا صبح با مرور خاطراتش، به افتخار او می‌نوشند و از او به نیکی یاد می‌کنند، با جنازه هم‌صحبت می‌شوند و او را با خود به پاتوق‌های همیشگی و اسکله می‌برند تا غذای محبوبش را بخورد.

دوستان کینکاس دوست دارند که او را به یکی از آرزوهایش برسانند. او همیشه عاشق دریا بوده. کینکاس اعتقاد داشته ملوانی است که سرنوشتش به دریا گره خورده و به دریا ختم خواهد شد. آن‌ها او را سوار قایق می‌کنند و به دریا می‌برند اما در میان راه، دریا ناگهان طوفانی می‌شود و قایق را واژگون می‌سازد. دوستان کینکاس موفق می‌شوند که خود را به ساحل برسانند. اما سرنوشت کینکاس با مرگ دوم او محقق می‌شود...

 وال‌استریت جورنال درمورد کتاب مرگ و مرگ کینکاس نوشته است: «نمونه‌ای عالی از ترکیب خاص عناصر فولکلوریک و داستان‌سرایی ادبیات فاخر که در آثار آمادو، با گابریل گارسیا مارکز برابری می‌کند. آمادو در این کتاب گستره‌ای از دیدگاه‌های مختلف را نشان می‌دهد که در طبقه، نژاد و جنسیت‌های متفاوتی قرار دارند و این مورد، پیچیدگی‌های انسانی و کمدی‌های زندگی برزیل را دراماتیک می‌کند.»

کتاب صوتی مرگ و مرگ کینکاس را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم 

اگر به ادبیات داستانی جهان و ادبیات آمریکای لاتین علاقه دارید، شنیدن کتاب صوتی مرگ و مرگ کینکاس لذتی عمیق را به شما هدیه می‌کند. 

درباره ژرژه آمادو 

ژرژه لیال آمادو دِ فاریا ۱۰ اوت ۱۹۱۲ در ایتابونا، باهیا، برزیل متولد شد. او رمان‌نویس برزیلی است که بیشتر به خاطر نوشتن آثاری در شرح زندگی مردم زادگاهش، استان باهیای برزیل، مشهور است چنانچه در این کتاب هم می‌توان نمونه‌هایی از آن را دید. آمادو چهل سال صاحب کرسی ارزشمند فرهنگستان ادبیات برزیل و به‌ویژه محبوب روشنفکران فرانسوی آن دوره بود.

آثار او به زبان‌های بسیاری ترجمه شده است اما بسیاری از هموطنانش هنوز او را نمی‌شناسند و آثارش را نخوانده‌اند. ژرژه آمادو ۶ اوت ۲۰۰۱ در سالوادور، باهیا، برزیل چشم از دنیا فروبست. 

درباره قاسم مومنی 

قاسم مومنی در دانشگاه علامه طباطبایی به تحصیل در رشته مترجمی زبان فرانسه پرداخت. او از سال ۱۳۹۴ به طور حرفه‌ای به کار ترجمه پرداخت. قاسم مومنی برای ترجمه معمولا به سراغ کارهای ادبیات معاصر از نویسندگانی چون ادگار آلن پو، فاکنر، فوکو، بکت و... و همچنین کتاب‌هایی در حوزه سینما می‌رود. 

درباره علی مصفا

علی مصفا، هنرپیشه محبوب ایرانی و همسر لیلا حاتمی دیگر بازیگر سرشناس ایرانی در ۱۱ آذر ۱۳۴۵ در تهران به دنیا آمد. او فرزند مظاهر مصفا و امیربانو کریمی است که هر دو از مصححان و اساتید برجسته زبان و ادبیات فارسی هستند. علی در دانشکده فنی دانشگاه تهران در رشته عمران تحصیل کرده و فعالیتش را در سینمای ایران از سال ۱۳۷۱ آغاز کرده است. علی مصفا از سال  ۱۳۹۱ عضو هیئت داوران جشنواره اوسیان سینه فن هند بوده است.

از میان مشهورترین فیلم‌هایی که علی مصفا در آن‌ها نقش آفرینی کرده است می‌توان به جهان با من برقص، در دنیای تو ساعت چند است؟ مجموعه تلویزیونی کیف انگلیسی و همچنین تهیه کنندگی تئاتر مسخره باز اشاره کرد. علی مصفا همچنین دو فیلم بلند را با نام‌های سیمای زنی در دوردست و پله آخر با حضور لیلا حاتمی کارگردانی کرده‌است.

بخشی از کتاب صوتی مرگ و مرگ کینکاس

 زمانی که شخص می‌میرد، ارجمندترین و آبرومندترین حال و وضع دوران حیاتش را بازمی‌یابد، اگرچه مرتکب جنون‌آمیزترین اعمال شده باشد. دست ناپیدای مرگ آلایش گذشته را از دامن متوفی می‌زداید و یاد او را بری از هر پلیدی و درخشان چون الماسی خوش‌تراش در اذهان باقی می‌گذارد. این فرضی بود که خانواده‌اش در دهان مردم انداختند و دوستان و همسایگان مکرر کردند. به‌زعم ایشان، کینکاس اونره دم مرگش به همان ژواکیم سوارس داکنیای خانواده‌دار و محترم تبدیل شد؛ همان کارمند نمونه اداره دارایی، با گام‌های حساب‌شده، صورتی تمیز و تراشیده، با کت پشمی سیاه و نازک و کیف چرمی به زیر بغل؛ همان که هر بار درباره سیاست و آب‌وهوا افاضه فضل می‌کرد، دروهمسایه محترمانه گوش می‌سپردند؛ و همان که هرگز پا در میخانه ننهاد و آن یک پیاله کاشاسا را هم در خلوت خانه می‌نوشید.

واقعیت آن بود که خانواده با تلاشی تحسین‌برانگیز یاد و خاطره‌ای از او ساختند که چند سال پس از اعلام عمومی مرگش، بی‌هیچ خللی در ذهن همگان می‌درخشید. هر بار از سر اکراه نامی از او می‌بردند، گویی سخن از گذشته‌های دور بود. اما از بخت بد، گاه‌به‌گاه همسایه، همکار لئوناردو، دوست وراج واندا (دختر شرم‌زده‌اش) یاد کینکاس می‌کرد یا سخن او را از زبان دیگران می‌شنید. گویی مرده از گور برخاسته بود تا یاد خود را لکه‌دار کند: مست پاتیل درازکشیده زیر آفتاب صبحگاه در حوالی رامپا دو مرکادو، یا چرک و مندرس تکیه‌زده به گاری کثیفی پای پله‌های کلیسای پیلار، یا آوازخوان با صدایی گرفته و خشن در آغوش دلبرکان سیاه و سبزه لادئیرا دسائو میگوئل. عجب وضعی!

وقتی عاقبت یک روز صبح شمایل‌فروشی که دکانش در لادئیرا دو تابوائو بود با غم و غصه بسیار به خانه محقر اما برازنده خانواده باره‌تو رسید و به دخترش، واندا، و دامادش، لئوناردو، خبر داد که کینکاس ریق رحمت را سر کشیده و جنازه‌اش را در بیغوله محنت‌بارش یافته‌اند، زن و شوهر هم‌صدا آه بلندی از سر فراغت کشیدند. دیگر از امروز کسی از کارمند بازنشسته دارایی نامی نخواهد برد که ناگهان روزی زیرورو شد و تا دم مرگ چنان ولگردی و قلندری پیشه کرد که با اعمال ضدونقیضش آبرو برای خود و خانواده باقی نگذاشت. دیگر زمان آسایش خانواده فرا رسیده بود. دیگر می‌توانستند آزادانه از ژواکیم سوارس داکنیا یاد کنند؛ او را چونان کارمندی محترم و پدر و همسری شایسته بستایند؛ صفات نیکش را الگوی کودکان قرار دهند و بی‌هیچ نگرانی آن‌ها را به عزیز داشتن یاد پدربزرگ وادارند.