دانلود و خرید کتاب صوتی فصلنامه پشت‌ بام ـ شماره ۷

نسخهٔ صوتی شمارهٔ هفتم فصلنامه پشت‌ بام توسط انتشارات شرکت توسعه محتوای لحن دیگر منتشر شده است. نشریهٔ پشت‌بام با رویکرد پژوهشی به مطالعهٔ تاریخ و تحلیل جغرافیای فرهنگی جـریان‌ها و افراد تأثیرگذار هنرهای دیداری ایران می‌پردازد. این فصلنامه مرجعی موضوع‌محور برای رجوع علاقه‌مندان به این حوزه در گذران تاریخ این کشور است.

درباره فصل نامه پشت‌بام شماره ۷

پشت‌بام فصلنامه‌ای فرهنگی - هنری است که با نگاه تخصصی به هنرهای دیداری فعالیت خود را آغاز کرده است. این فصلنامه در هر شماره به یک موضوع قابل تأمل در حوزه‌ٔ هنرهای دیداری می‌پردازد و این امر با حضور افراد متخصص و صاحب‌نام در این حوزه انجام می‌شود. بررسی موضوعات از جنبه‌های گوناگون و تحلیل جریان‌ها بدون جهت‌گیری نسبت به موضوع هدف، از دیگر ویژگی‌های این فصلنامه است.

عنوان شماره هفتم نشریهٔ پشت‌بام، تالار قندریز است.

از نویسندگان این اثر می‌توان به فرشید پارسی‌کیا، فرهنگ پارسی‌کیا، حسن موریزی نژاد، یوریک کریم‌مسیحی، آناهیتا رضایی، حمیدرضا شش‌جوانی، خدیجه بختیاری، فاطمه برهانی، سینا یعقوبی، نیره توکلی، مریم اسدی خونساری، واحد خاکدان، فضه زحمتکش، فرح اصولی، نرگس مرندی، نیلوفر قادری‌نژاد، محمد شمس، معصومه مظفری، زروان روح‌بخشان، رزیتا شرف‌جهان، فرانک احمدزاده، بهزاد شیشه‌گران و جلال متولی اشاره کرد.

انتشارات شرکت توسعه محتوای لحن دیگر این اثر را با گویندگی نیما قوچانی، مریم لطفی، کوروش عنایتی، فاطمه علی‌عسگری، محسن سجادی، سمیه احمدی، پروین یاوری، داریوش شمس، فرناز حداد، نازنین شهیدی، مهران نوروزی، فروغ حداد و علی ناظمی منتشر کرده است.

فصلنامه پشت‌بام شماره ۷ را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

گستره‌ٔ مخاطبان پشت‌بام را هنرمندان، گالری‌داران، مدیران فرهنگ و هنر و همچنین دانشجویان و دوستداران این حوزه در ایران و جهان تشکیل می‌دهند.

بخشی از فصلنامه پشت بام شماره ۷

«تالار ایران در تیرماه ۱۳۴۳ توسط دوازده عضو موسس آن، رویین پاکباز، منصور قندریز، محمدرضا جودت، فرامرز پیلارام، مرتضی ممیز، سیروس مالک، مسعود عربشاهی، صادق تبریزی، فرشید مثقالی، قباد شیوا، هادی هزاوه‌ای و پرویز (محمد) محلاتی تاسیس شد و به فاصله‌ یک سال بعد با مرگ نا‌بهنگام منصور قندریز (از اعضای موسس این تالار) به تالار قندریز تغییر نام داد. باید اذعان کرد که تالار قندریز با کوشش‌های رویین پاکباز و محمدرضا جودت به مدت چهارده سال ادامه‌ حیات یافت و تبدیل به یک کانون فرهنگی‌ و هنری شده بود. از ویژگی‌های این تالار می‌توان به برگزاری نمایشگاه‌های تخصصی طراحی گرافیک و عکاسی برای اولین بار در تاریخ هنر ایران نام برد. همچنین انتشار مطالب تخصصی درباره‌ هنر نیز از دیگر کارهای مهم و موثر این تالار است. در واقع با توجه به رویکرد ویژه‌ تالار قندریز، می‌توانیم تاریخ گالری‌داری ایران را به قبل و بعد از این گالری تقسیم کنیم. از سوی دیگر، می‌توان تالار قندریز را در ادامه‌ راه جریان نوگرایی هنر ایران، که با حضور جلیل ضیاپور و انجمن خروس جنگی شروع شده بود، دانست. از دیگر ویژگی‌های این تالار می‌توان به رفتار اقتصادی آن اشاره کرد که تحت تاثیر نحله‌ فکری چپ، رویکرد متفاوتی داشته است. در این شماره تلاش کرده‌ایم با نقطه نظرهای مختلفی به فعالیت این تالار بپردازیم.»