دانلود و خرید کتاب صوتی نیمه تاریک وجود

کتاب صوتی نیمه تاریک وجود نوشتهٔ دبی فورد و ترجمهٔ عبدالله صلاحی است. ندا گل رنگی گویندگی این کتاب صوتی را انجام داده و رمانو آن را منتشر کرده است. این اثر صوتی درمورد جان‌دادن به زوایای پنهان وجودمان سخن گفته است.

درباره کتاب صوتی نیمه تاریک وجود

کتاب صوتی نیمه تاریک وجود از شما می‌خواهد توان، خلاقیت، استعداد و رؤیاهای خود را بازیابید. کتاب صوتی حاضر از بخشی از وجود شما سخن گفته که به‌روی آن چشم بسته و نادیده‌اش گرفته‌اید؛ بخشی از خود شما که بدون پذیرش آن هیچ‌گاه کامل نخواهید شد و به یک‌پارچگی دست نخواهید یافت. دبی فورد در این اثر به ما یادآوری کرده که هر یک از ویژگی‌های انسانی همچون موهبتی خداداد هستند که کاربرد و نقشی خاص در ابراز خویشتن حقیقی ما دارند؛ ازاین‌رو تقسیم‌بندی آن‌ها به خوب و بد از دیدگاه تنگ و بسته‌ٔ ما سرچشمه می‌گیرد و تنها به محدودیتمان در هماهنگی با جریان سرشار و پرتکاپوی هستی می‌انجامد. این نویسنده با شرح نمونه‌هایی زنده، شفاف و تکان‌دهنده از تجربه‌های خود و مراجعه‌کنندگانش، چشم‌ها را به بی‌کرانگی وجود انسانی باز کرده و اثبات کرده است که همان بخش‌های مطرود وجودمان گنج‌هایی مدفون در تاریکی هستند که چنانچه آن‌ها را بجوییم و بیابیم، می‌توانیم از دایره‌ٔ سرگشتگی تکرار شکست‌ها، ناامیدی‌ها و درجازدن‌ها در زندگی خود فراتر رویم و آن‌گونه که شایسته هست، زندگی کنیم.

شنیدن کتاب صوتی نیمه تاریک وجود را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

شنیدن این کتاب صوتی را به دوستداران روان‌شناسی عمومی پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب صوتی نیمه تاریک وجود

«در درون هر یک از ما، گنجینه‌ای عظیم از طلا وجود دارد. این گنجینه‌ی طلا روح ماست؛ خالص، باشکوه، باز و درخشان. اما این طلاها با لایه‌ای سخت از خاک پوشیده شده است. این پوشش خاکی برآمده از ترس ماست. این نقاب اجتماعی ماست. چهره‌ای که به دنیا نشان می‌دهیم. سایه‌هایتان را پنهان نکنید، تا چهره‌ی واقعی‌تان آشکار شود. باید با مهر و محبت به این نقاب نگاه کنیم. زیرا ارزش زیادی در درک آنچه پشت آن پنهان است، وجود دارد. به داستان بودای طلایی توجه کنید. در سال 1957، صومعه‌ای در تایلند، به جایی دیگر منتقل شد و گروهی از راهب‌ها، مسئول انتقال بودای گلی غول‌پیکر شدند. یکی از راهبان متوجه یک ترک در مجسمه‌ی بودا شد. با توجه به این‌که ممکن بود مجسمه صدمه ببیند، راهب تصمیم گرفت یک روز صبر کنند و بعد به کار ادامه دهند. هنگام شب، راهب رفت تا سری به مجسمه بزند. نور چراغ‌قوه‌اش را روی بودا انداخت...»